Hosea 10 | Einheitsübersetzung 2016

Einheitsübersetzung 2016

Verlust von König und Kultorten

1 Israel war ein üppiger Weinstock, / der seine Frucht brachte. Je fruchtbarer er war, / desto zahlreicher machte man die Altäre. Je schöner sein Land wurde, / umso schöner schmückten sie die Steinmale. (Jes 5,1; Jer 2,21; Hes 19,10) 2 Ihr Herz ist geteilt, / jetzt müssen sie büßen: Er selbst wird ihre Altäre zerbrechen, / ihre Steinmale verwüsten. 3 Dann werden sie sagen: / Wir haben keinen König mehr; denn wir haben den HERRN nicht gefürchtet. / Aber auch ein König - was könnte er für uns tun? (Hos 3,4) 4 Sprüche machen, Meineide schwören, / Bündnisse schließen; und die Rechtsprechung wuchert / wie das giftige Unkraut in den Ackerfurchen. (Am 6,12) 5 Um das Kalb von Bet-Awen / müssen die Bewohner von Samaria zittern, / ja, es trauert darum sein Volk, seine Priester jubeln noch über seine Herrlichkeit - / doch sie ist weg von ihm in die Verbannung gezogen. (Hos 4,15; Hos 8,5) 6 Auch das Kalb wird nach Assur gebracht / als Geschenk für den König, der das Gericht vollziehen wird. Efraim erntet Schande, / Israel wird zuschanden wegen seiner Ratschläge. 7 Vernichtet ist Samaria, / sein König - wie ein abgebrochener Zweig auf dem Wasser. 8 Verwüstet werden die Kulthöhen von Awen, / die Sünde Israels: Dornen und Disteln werden ihre Altäre überwuchern. / Dann wird man zu den Bergen sagen: Deckt uns zu! / und zu den Hügeln: Fallt auf uns! (Jes 2,10; Hos 4,13; Hos 9,6; Lk 23,30; Offb 6,16)

Jes 2,10Hos 4,13Hos 9,6Lk 23,30Offb 6,16

Die bevorstehende Niederlage

9 Seit den Tagen von Gibea hast du gesündigt, Israel. / Sie sind seither nicht anders geworden. Wird sie nicht wie in Gibea / der Krieg gegen die Kinder des Verbrechens einholen? (Hos 9,9) 10 Ich bin entschlossen, sie zu züchtigen. / Und Völker werden sich gegen sie versammeln, / denn sie sind verstrickt in ihre doppelte Schuld. 11 Efraim war ein gelehriges Rind, / willig zum Dreschen. Als ich vorbeikam an seinem kräftigen Nacken, / spannte ich Efraim ein: Juda sollte pflügen; / Jakob für sich eggen: (Hos 4,16) 12 Sät für euch in Gerechtigkeit, / erntet in Liebe! Nehmt Neuland unter den Pflug! / Es ist Zeit, den HERRN zu suchen; dann wird er kommen / und Gerechtigkeit auf euch regnen lassen. (Jer 4,3; Mi 6,8) 13 Ihr aber habt Frevel eingepflügt; / darum habt ihr Verbrechen geerntet / und die Frucht der Lüge gegessen. Du hast auf deine Wege vertraut / und auf die Menge deiner Krieger; 14 darum erhebt sich Kriegslärm gegen dein Volk / und alle deine Festungen werden zerstört, wie Schalman im Krieg Bet-Arbeel zerstörte, am Tag der Schlacht, / an dem man die Mutter niederstreckte / über ihren Kindern. 15 Das also hat euch Bet-El eingebracht / wegen der Bosheit eurer Bosheit. Zur Zeit der Morgenröte / wird der König von Israel völlig vernichtet.

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

Gott muss sein Volk züchtigen

1 Israel ist ein rankender Weinstock, der für sich selbst Frucht bringt. Je mehr Früchte er brachte, desto mehr Altäre bauten sie; je besser ihr Land war, desto schönere Götzenbilder machten sie. (5Mo 32,16; 2Chr 33,7; 2Chr 33,19; Jes 5,4; Jes 5,7; Jer 2,21; Hos 8,11)

5Mo 32,162Chr 33,72Chr 33,19Jes 5,4Jes 5,7Jer 2,21Hos 8,11

2 Ihr Herz ist falsch, nun sollen sie es büßen: Er wird ihre Altäre zerschlagen, ihre Götzenbilder zertrümmern. (3Mo 26,30; 1Kön 18,21; Jer 17,9; Zef 1,5)

3Mo 26,301Kön 18,21Jer 17,9Zef 1,5

3 Dann werden sie bekennen müssen: »Wir haben keinen König mehr, weil wir den HERRN nicht fürchteten; und ein König, was kann der uns helfen?« (Ps 118,9; Hos 3,4; Hos 10,7; Hos 10,15)

Ps 118,9Hos 3,4Hos 10,7Hos 10,15

4 [Leere] Worte reden, falsche Eide schwören, Bündnisse schließen, sodass das Gericht aufsprosst wie Giftkraut aus den Furchen des Ackers! (3Mo 5,22; 3Mo 5,24; Hos 8,7; Mt 5,33; Röm 2,5)

3Mo 5,223Mo 5,24Hos 8,7Mt 5,33Röm 2,5

5 Um das Kalb von Beth-Awen wird den Einwohnern von Samaria bange sein; ja, seine Bevölkerung trauert darum, und seine Götzenpriester zittern seinetwegen, wegen seiner Herrlichkeit, weil sie von ihnen weggeführt wird. (Dan 11,8; Hos 8,5; Zef 1,4) 6 Ja, es selbst wird nach Assyrien gebracht, als Tribut für den König Jareb: Scham erfasst Ephraim, und Israel muss sich seines Rates schämen. (Jes 30,3; Jes 46,1; Hes 11,2; Hos 5,13; Hos 11,6)

Jes 30,3Jes 46,1Hes 11,2Hos 5,13Hos 11,6

7 Samarias König fährt dahin wie ein zerbrochener Zweig, der auf der Wasserfläche schwimmt; (Hos 10,3) 8 so werden die Höhen von Awen, die Sünde Israels, verwüstet; Dornen und Disteln werden auf ihren Altären wachsen. Da werden sie zu den Bergen sagen: Bedeckt uns!, und zu den Hügeln: Fallt über uns! (1Kön 12,30; Jes 2,19; Am 7,9; Offb 6,15)

1Kön 12,30Jes 2,19Am 7,9Offb 6,15

9 Seit den Tagen von Gibea hast du gesündigt, Israel! Dort sind sie stehen geblieben. Sollte sie nun nicht auch in Gibea der Krieg erreichen, der gegen die frevelhaften Kinder geführt wird? (Hos 9,9) 10 Ich will sie züchtigen nach Herzenslust, und es sollen Völker gegen sie versammelt werden zur Züchtigung für ihre zweifache Schuld! (Jer 2,13; Jer 16,18) 11 Ephraim ist eine [ans Joch] gewöhnte junge Kuh, die gerne drischt; aber ich fahre über ihren schönen Hals; ich will Ephraim anspannen, Juda soll pflügen, Jakob soll eggen! (5Mo 28,48; Hos 4,16; Am 4,1; Mi 2,3)

5Mo 28,48Hos 4,16Am 4,1Mi 2,3

Der Ruf, den Herrn zu suchen: Pflügt einen Neubruch!

12 Sät euch Gerechtigkeit, erntet nach dem Maß der Gnade! Pflügt einen Neubruch, denn es ist Zeit, den HERRN zu suchen, bis er kommt und euch Gerechtigkeit regnen lässt! (Ps 103,4; Ps 103,11; Ps 103,17; Jes 31,3; Jes 32,17; Jes 45,8; Jes 55,6; Jer 4,3; Hos 6,3; Am 5,4; Röm 5,20; 2Kor 6,2)

Ps 103,4Ps 103,11Ps 103,17Jes 31,3Jes 32,17Jes 45,8Jes 55,6Jer 4,3Hos 6,3Am 5,4Röm 5,202Kor 6,2

13 Als ihr Gesetzlosigkeit pflügtet, habt ihr Unheil geerntet und die Frucht der Falschheit gegessen. Weil du dich auf deine Wege und die Menge deiner Helden verlassen hast, (Hi 4,8; Ps 33,16; Spr 22,8; Jes 28,17; Hos 10,4)

Hi 4,8Ps 33,16Spr 22,8Jes 28,17Hos 10,4

14 so soll sich Kriegslärm gegen deine Bevölkerung erheben, und alle deine Festungen sollen zerstört werden, wie Schalman Beth-Arbel zerstörte am Tag des Kampfes und die Mutter samt den Kindern zu Boden streckte. (Hos 14,1; Nah 3,10; Nah 3,12) 15 Dasselbe [Geschick] bringt Bethel über euch um eurer großen Bosheit willen; beim [Anbruch des] Morgenrots wird der König Israels völlig vertilgt sein. (Hos 10,3; Hos 13,11)

الكتاب المقدس

von Biblica

1 إِنَّ إِسْرَائِيلَ مِثْلُ كَرْمَةٍ مُخْصِبَةٍ يُغِلُّ ثَمَراً لِنَفْسِهِ. كُلَّمَا تَكَاثَرَ مَحْصُولُ ثَمَرِهِ، زَادَ فِي بِنَاءِ الْمَذَابِحِ، وَبِمِقْدَارِ مَا تَجُودُ أَرْضُهُ، يُتْقِنُ بِنَاءَ أَنْصَابِهِ. 2 قُلُوبُهُمْ كُلُّهَا خِدَاعٌ، وَعَلَيْهِمْ أَنْ يَتَحَمَّلُوا عِقَابَ ذُنُوبِهِمْ. إِنَّ الرَّبَّ يَهْدِمُ مَذَابِحَهُمْ وَيُدَمِّرُ أَوْثَانَهُمْ. 3 يَقُولُونَ الآنَ: «لَيْسَ لَنَا مَلِكٌ لأَنَّنَا لَمْ نَخْشَ اللهَ، وَمَاذَا فِي وُسْعِ الْمَلِكِ أَنْ يَفْعَلَ لَنَا؟» 4 يَنْطِقُونَ بِكَلامِ لَغْوٍ وَيُبْرِمُونَ عُهُوداً بِأَقسَامٍ بَاطِلَةٍ، فَيَحُلُّ بِهِمِ الْقَضَاءُ كَأَعْشَابٍ سَامَّةٍ نَبَتَتْ فِي أَرْضٍ مَحْرُوثَةٍ. 5 يَخْشَى أَهْلُ السَّامِرَةِ عَلَى عِجْلِ بَيْتِ آوَنَ، لأَنَّ شَعْبَهُ يَنُوحُونَ عَلَيْهِ، وَكَذَلِكَ كَهَنَتَهُ الْخَوَنَةَ الَّذِينَ ابْتَهَجُوا بِبَهَائِهِ الَّذِي سُلِبَ مِنْهُ. 6 سَيُحْمَلُ هَذَا الْعِجْلُ إِلَى أَشُّورَ هَدِيَّةً لِلْمَلِكِ الْعَظِيمِ، فَيَخْزَى أَفْرَايِمُ وَيَعْتَرِي إِسْرَائِيلَ الْخَجَلُ مِنِ اتِّكَالِهِ عَلَيْهِ. 7 يَهْلِكُ مَلِكُ السَّامِرَةِ كَقَشَّةٍ عَائِمَةٍ عَلَى وَجْهِ الْمِيَاهِ. 8 وَتُدَمَّرُ أَمَاكِنُ الْعِبَادَةِ عَلَى مَشَارِفِ آوَنَ الَّتِي أَضْحَتْ خَطِيئَةَ إِسْرَائِيلَ، وَيَنْمُو الشَّوْكُ وَالْحَسَكُ عَلَى مَذَابِحِهِمْ، فَيَقُولُونَ لِلْجِبَالِ: غَطِّينَا، وَلِلتِّلالِ: اسْقُطِي عَلَيْنَا. 9 لَقَدْ أَخْطَأْتَ يَا إِسْرَائِيلُ مُنْذُ أَيَّامِ جِبْعَةَ وَلَمْ تَكُفَّ عَنِ ارْتِكَابِ الإِثْمِ، أَلَمْ تُدْرِكْهُمُ الْحَرْبُ فِي جِبْعَةَ؟ 10 فَأُعَاقِبُهُمْ عِنْدَمَا أَشَاءُ، إِذْ تَتَأَلَّبُ عَلَيْهِمْ أُمَمٌ وَتُقَيِّدُهُمْ بِالأَغْلالِ مِنْ جَرَّاءِ إِثْمِهِمِ الْمُتَكَاثِرِ. 11 كَانَ أَفْرَايِمُ كَعِجْلَةٍ مُرَوَّضَةٍ تُحِبُّ أَنْ تَدُوسَ الْقَمْحَ، وَلَكِنِّي سَأَضَعُ نِيراً عَلَى عُنُقِهَا الْجَمِيلِ الَّذِي حَافَظَتْ عَلَى سَلامَتِهِ، وَأَدْفَعُهَا إِلَى الْعَمَلِ الشَّاقِ، وَيَحْرُثُ يَهُوذَا وَيُمَهِّدُ إِسْرَائِيلُ الأَرْضَ. 12 ازْرَعُوا لأَنْفُسِكُمْ بِذَارَ الْبِرِّ، فَتَحْصُدُوا بِمُقْتَضَاهُ ثِمَارَ الرَّحْمَةِ، اُحْرُثُوا لَكُمْ حَرْثاً لأَنَّ هَذَا أَوَانُ الْتِمَاسِ الرَّبِّ، حَتَّى يَأْتِيَ وَيُمْطِرَ عَلَيْكُمْ غُيُوثَ صَلاحِهِ. 13 لَكِنَّكُمْ زَرَعْتُمُ الشَّرَّ فَحَصَدْتُمُ الإِثْمَ، وَأَكَلْتُمْ ثِمَارَ الْكَذِبِ لأَنَّكُمُ اتَّكَلْتُمْ عَلَى مَرْكَبَاتِكُمْ وَعَلَى كَثْرَةِ مُحَارِبِيكُمُ الْجَبَابِرَةِ. 14 لِذَلِكَ يُدَوِّي زَئِيرُ الْمَعْرَكَةِ بَيْنَ شَعْبِكَ، وَتُدَمَّرُ جَمِيعُ حُصُونِكَ كَمَا دَمَّرَ شَلْمَانُ بَيْتَ أَرَبْئِيلَ فِي يَوْمِ الْقِتَالِ إِذْ أَصْبَحَتِ الأُمُّ مَعَ أَوْلادِهَا حُطَاماً. 15 هَذَا مَا يَجْرِي عَلَيْكُمْ يَا بَيْتَ إِسْرَائِيلَ عِقَاباً لَكُمْ عَلَى إِثْمِكُمُ الْعَظِيمِ، وَيَتِمُّ الْقَضَاءُ عَلَى مَلِكِ إِسْرَائِيلَ عِنْدَ انْبِلاجِ الْفَجْرِ.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

1 اسرائيل مانند درخت انگوری است كه شاخههای پر بار دارد. ولی چه سود؟ هر چه ثروتش زيادتر میشود، آن را برای قربانگاههای بتها خرج میكند. هر چه محصولاتش فراوانتر میشود، مجسمهها و بتهای زيباتری میسازد. 2 دل مردمانش با خدا راست نيست. آنها خطاكارند و بايد مجازات شوند. خدا قربانگاههای بتكدههايشان را در هم خواهد كوبيد و بتهايشان را خرد خواهد كرد. 3 آنگاه خواهند گفت: «ما خداوند را ترک كرديم و او پادشاه ما را از ما گرفت. ولی اگر پادشاهی نيز میداشتيم چه كاری میتوانست برای ما بكند؟» 4 ايشان قسم دروغ میخورند و به قولها و عهدهای خود وفا نمیكنند. بنابراين، مجازات مثل علفهای سمی كنار مزرعه، در میان آنها خواهد روييد. 5 مردم سامره میترسند مبادا بت گوساله شكلشان در بيتئيل صدمهای ببيند. كاهنان و مردم برای آبروی از دست رفتهٔ بتشان عزا میگيرند. 6 وقتی كه مثل برده به آشور برده شوند، خدای گوساله شكلشان را با خود خواهند برد تا به پادشاه آنجا هديه كنند! اسرائيل به سبب توكل نمودن به اين بت، مسخره و رسوا خواهد شد. 7 پادشاه سامره مثل تكه چوبی روی امواج دريا، ناپديد خواهد شد. 8 بتكدههای آون در بيتئيل، جايی كه قوم اسرائيل گناه كردند، با خاک يكسان خواهند شد. خار و خس در اطراف آنها خواهد روييد و قوم با صدای بلند از کوهها و تپهها خواهند خواست كه بر سر ايشان بريزند و آنها را پنهان كنند. 9 ای اسرائيل، از آن شب هولناک در جبعه^[1] تاكنون دست از گناه نكشيدهای. آيا آنهايی كه در جبعه گناه كردند نابود نشدند؟ (Ri 19,20) 10 پس به سبب سركشیهايت، بر ضد تو برمیخيزم و سپاهيان قومها را عليه تو بسيج میكنم تا تو را برای گناهانت كه روی هم انباشته شده، مجازات كنم. 11 اسرائيل به كوبيدن خرمن عادت كرده است و اين كار آسان را دوست میدارد. قبلاً هرگز يوغ سنگين بر گردن او نگذاشته و از گردن ظريف او چشمپوشی كرده بودم، ولی اينک او را برای شخم زدن و صاف كردن زمين آماده میكنم. دوران تن پروریاش به پايان رسيده است. 12 بذر نيكوی عدالت را بكاريد تا محصولی از محبت من درو كنيد. زمين سخت دلهای خود را شخم بزنيد، زيرا اينک وقت آنست كه خداوند را بطلبيد تا بيايد و بر شما باران بركات را بباراند. 13 ولی شما بذر شرارت كاشتيد و محصول ظلم درو كرديد و ثمرهٔ دروغهايتان را خورديد. شما به قدرت نظامی و سپاه بزرگ خود اعتماد كرديد، 14 بنابراين، ترس و وحشت از جنگ، شما را فرا خواهد گرفت و تمام قلعههايتان واژگون خواهند شد، درست همانطور كه شلمان^[2] شهر بيت اربيل را خراب كرد و مادران و فرزندان آنجا را به خاک و خون كشيد. (2Kön 17,1) 15 ای مردم اسرائيل، به سبب شرارتهای زيادتان عاقبت شما هم همين است. پادشاهتان به محض شروع جنگ كشته خواهد شد.