Jesaja 44

Einheitsübersetzung 2016

von Katholisches Bibelwerk
1 Jetzt aber höre, Jakob, mein Knecht, / Israel, den ich erwählt habe.2 So spricht der HERR, dein Schöpfer, / der dich im Mutterleib geformt hat, der dir hilft: Fürchte dich nicht, Jakob, mein Knecht, / du, Jeschurun, den ich erwählt habe![1] (5Mo 32,15; 5Mo 33,5)3 Denn ich gieße Wasser auf den dürstenden Boden, / rieselnde Bäche auf das trockene Land. Ich gieße meinen Geist über deine Nachkommen aus / und meinen Segen über deine Sprösslinge.4 Dann sprossen sie auf zwischen dem Gras, / wie Weidenbäume an Wassergräben.5 Der eine sagt: Ich gehöre dem HERRN. / Ein anderer benennt sich mit dem Namen Jakobs. Einer schreibt auf seine Hand: Für den HERRN. / Ein anderer wird ehrenvoll mit dem Namen Israel benannt.6 So spricht der HERR, Israels König, / sein Erlöser, der HERR der Heerscharen: Ich bin der Erste, ich bin der Letzte, / außer mir gibt es keinen Gott. (Jes 41,4)7 Wer ist mir gleich? Er soll sich melden, / er tue es mir kund und lege es mir dar, / als ich ein ewiges Volk einsetzte. Und das Zukünftige, das kommen wird, / sollen sie ihnen kundtun. (Jes 41,23)8 Erschreckt nicht und fürchtet euch nicht! / Habe ich es euch nicht schon längst zu Gehör gebracht und verkündet? Ihr seid meine Zeugen: Gibt es einen Gott außer mir? / Es gibt keinen Fels außer mir, ich kenne keinen.9 Nichtig sind alle, / die ein Götterbild formen; / ihre geliebten Götzen nützen nichts. Und ihre Zeugen, sie sehen nichts / und verstehen nichts; darum werden sie beschämt.10 Wer sich einen Gott macht / und sich ein Götterbild gießt, / hat keinen Nutzen davon.11 Siehe, all seine Anhänger, die sich ihm anschließen, werden beschämt, / die Schmiede sind nichts als Menschen. Sie sollen sich alle versammeln und vortreten; / dann werden sie alle von Schrecken gepackt und beschämt.12 Der Schmied macht ein Beil und arbeitet in der Glut, / formt es mit Hämmern / und bearbeitet es mit kräftigem Arm. Dabei wird er hungrig und hat keine Kraft mehr. / Trinkt er kein Wasser, so ermattet er. (Jer 10,3)13 Der Schnitzer spannt die Messschnur, / er entwirft das Bild mit dem Stift / und schnitzt es mit den Messern; er umreißt es mit dem Zirkel / und macht die Gestalt eines Mannes, das prächtige Bild eines Menschen; / in einem Haus soll es wohnen.14 Man fällt eine Zeder, wählt eine Terebinthe / oder sonst einen mächtigen Baum, den man stärker werden ließ / als die übrigen Bäume im Wald. Oder man pflanzt einen Lorbeerbaum, / den der Regen groß werden lässt.15 Und es dient dem Menschen zum Heizen; / er nimmt davon und wärmt sich. Auch schürt man das Feuer und bäckt damit Brot. / Oder man schnitzt daraus einen Gott / und wirft sich nieder vor ihm; man macht ein Götterbild / und fällt vor ihm auf die Knie.16 Einen Teil des Holzes verbrennt man im Feuer, / darüber isst man das Fleisch; / man brät einen Braten und sättigt sich. Auch wärmt man sich am Feuer und sagt: / Oh, wie ist mir warm! Ich sehe das Feuer.17 Aus dem Rest des Holzes aber macht man sich einen Gott, / sein Götterbild, vor das man sich beugt und niederwirft, zu dem man betet und sagt: / Rette mich, du bist doch mein Gott!18 Unwissend sind sie und ohne Verstand; / denn ihre Augen sind verklebt, sie sehen nichts / und ihr Herz hat keine Einsicht.19 Sie überlegen nichts, / sie haben keine Erkenntnis und Einsicht, / sodass sie sich sagen würden: Den einen Teil habe ich ins Feuer geworfen, / habe Brot in der Glut gebacken / und Fleisch gebraten und es gegessen. Aus dem Rest des Holzes aber habe ich mir / einen abscheulichen Götzen gemacht / und nun beuge ich mich nieder vor einem Holzklotz.20 Wer Asche hütet, / den hat sein getäuschtes Herz verführt. Er wird sein Leben nicht retten / und wird nicht sagen: / Ich halte ja nur ein Trugbild in meiner rechten Hand.21 Denk daran, Jakob, und du, Israel, / dass du mein Knecht bist. Ich habe dich geformt. Du bist mein Knecht; / Israel, du bist mir unvergessen.22 Ich habe weggewischt deine Vergehen wie eine Wolke / und deine Sünden wie Nebel. / Kehr um zu mir; denn ich habe dich erlöst. (Jes 43,25)23 Jauchzt, ihr Himmel, denn der HERR hat gehandelt; / jubelt, ihr Tiefen der Erde! Brecht in Jubel aus, ihr Berge, / ihr Wälder mit all euren Bäumen! Denn der HERR hat Jakob erlöst / und er verherrlicht sich in Israel. (Ps 96,11; Jes 49,3; Jes 49,13; Jes 55,12)24 So spricht der HERR, dein Erlöser, / der dich von Mutterleib an geformt hat: Ich bin der HERR, der alles bewirkt, / der allein den Himmel ausgespannt hat, / der die Erde ausgebreitet hat aus eigener Kraft, (Hi 9,8; Jes 44,2)25 der die Zeichendeutungen der Orakelpriester vereitelt / und die Wahrsager zu Narren macht, der die Weisen zum Rückzug zwingt / und ihr Wissen als Dummheit entlarvt,26 der das Wort seines Knechtes erfüllt / und den Plan seiner Boten vollendet, der zu Jerusalem sagt: Werde wieder bewohnt! / und zu den Städten Judas: Werdet wieder aufgebaut! / Ich richte ihre Ruinen wieder auf! (Am 3,7)27 Der zum tiefen Meer sagt: Trockne aus, / ich lasse deine Fluten versiegen!,28 der zu Kyrus sagt: Mein Hirt - / alles, was ich will, wird er vollenden!, der zu Jerusalem sagt: Es wird wieder aufgebaut! / und der Tempel wird wieder gegründet. (2Chr 36,23; Esr 1,1)

Jesaja 44

Библия, ревизирано издание

von Bulgarian Bible Society
1 Но сега слушай, служителю Мой, Якове, и Израилю, когото Аз избрах: (Jes 41,8; Jes 43,1; Jes 44,21; Jer 30,10; Jer 46,27; Jer 46,28)2 Така казва ГОСПОД, Който те е направил и те е създал в утробата, и ще ти помага: Не бой се, служителю Мой Якове, и ти, Есуруне, когото Аз избрах, (5Mo 32,15; Jes 43,1; Jes 43,7)3 защото ще изливам вода на жаднатаземя и реки – на сухата почва; ще изливам Духа Си на потомството ти и благословението Си – на рожбите ти; (Jes 35,7; Joe 2,28; Joh 7,38; Apg 2,18)4 и те ще поникнат между тревата като върби край течащи води.5 Един ще казва: Аз съм ГОСПОДЕН; друг ще се нарича с Якововото име; а трети ще подписва с ръката си, че ще служи на ГОСПОДА, и ще произнася с почит Израилевото име.6 Така казва ГОСПОД, Царят на Израил, неговият изкупител, ГОСПОД на Силите: Аз съм първият, Аз – и последният, и освен Мене няма Бог. (Jes 41,4; Jes 43,1; Jes 43,14; Jes 44,24; Jes 48,12; Offb 1,8; Offb 1,17; Offb 22,13)7 Откак съм настанил древните народи, кой може да прогласи, както Аз? Нека възвести това и Ми го изложи; нека им известят идващите и бъдещите неща. (Jes 41,4; Jes 41,22; Jes 45,21)8 Не бойте се, нито се страхувайте; не ти ли възвестих Аз от древността и не ти ли показах това? И вие сте Ми свидетели – има ли бог освен Мене? Наистина няма канара: Аз не познавам такъв. (5Mo 4,35; 5Mo 4,39; 5Mo 32,39; 1Sam 2,2; 2Sam 22,32; Jes 41,22; Jes 43,10; Jes 43,12; Jes 45,5)9 Всички, които създават изваяни идоли, са за посрамване; и многожелателните им неща са безполезни; и те сами са им свидетели; не виждат, нито разбират, за да се засрамят. (Ps 115,4; Jes 41,24; Jes 41,29)10 Кой е онзи, който прави един бог или излива изваян идол, и то съвсем безполезен? (Jer 10,5; Hab 2,18)11 Ето, всичките му привърженици ще се засрамят; а художниците, и те самите са хора, нека се съберат всички, нека застанат; ще се убоят, ще се засрамят всички. (Ps 97,7; Jes 1,29; Jes 42,17; Jes 45,16)12 Ковачът кове брадва, изработва я във въглищата и я оформя с чукове, работи със силните си ръце, дори огладнява и изнемощява; ако не пие вода, отслабва. (Jes 40,19; Jes 41,6; Jer 10,3)13 Дърводелецът опъва връв, начертава идола с тебешир, изработва го с длета, начертава го с пергел и го създава по човешки образ, според човешката красота, за да стои в къщи.14 Отсича си кедри и взема бор и дъб, той си беше избрал между горските дървета едно и беше насадил бор; и дъждът го е правил да расте.15 Тогава, като е станал за горене на човека, той взема от него и се топли, още го пали и пече хляб; и от същото прави бог и му се кланя, прави го изваян идол и коленичи пред него!16 Една част от него той изгаря в огън, с друга част готви месо да яде, изпича печиво и се насища. Грее се и казва: Ох! Стоплих се! Видях огъня!17 И от останалото от него прави бог, изваяния си идол. Коленичи пред него и му се кланя, и му се моли: Избави ме, защото ти си мой бог!18 Те не знаят, нито разсъждават; защото очите им са замазани, за да не гледат, и сърцата им – за да не разбират. (Jes 45,20; 2Thess 2,11)19 И никой не взема на сърцето си, нито има знание или разум, за да каже: Част от него изгорих на огън, още и хляб изпекох на въглищата му, опекох и месо и ядох; и да направя ли от останалото от него гнусота? Да се поклоня ли на нещо, станало от дърво? (Jes 46,8)20 Той се храни с пепел; измамното му сърце го заблуждава и не може да отърве душата си, нито да каже: Това нещо в ръката ми не е ли лъжа? (Hos 4,12; Röm 1,21; 2Thess 2,11)21 Помни това, Якове и Израилю, защото си Ми слуга; Аз те създадох; Мой слуга си; Израилю, няма да бъдеш забравен от Мен; (Jes 44,1; Jes 44,2)22 изличих като гъста мъгла престъпленията ти и като облак – греховете ти; върни се при мене, защото Аз те изкупих. (Jes 43,1; Jes 43,20; Jes 43,25; 1Petr 1,18; 1Petr 1,19)23 Възпей радостно, небе, защото ГОСПОД извърши това; възкликнете, дълбини на земята; запейте весело, планини, гори и всички дървета в тях, защото ГОСПОД изкупи Яков и се прослави в Израил. (Ps 69,34; Ps 96,11; Ps 96,12; Jes 42,10; Jes 49,13; Jer 51,48; Offb 18,20)24 Така казва ГОСПОД, изкупителят ти, Който те е образувал в утробата: Аз съм ГОСПОД, Който извърших всичко; Който сам разпрострях небето и сам разстлах земята; (Hi 9,8; Ps 104,2; Jes 40,22; Jes 42,5; Jes 43,1; Jes 43,14; Jes 44,6; Jes 45,12; Jes 51,13)25 Който осуетявам знаменията на лъжците и правя да обезумеят прорицателите; Който преобръщам мъдрите и обръщам знанието им в глупост; (Jes 47,13; Jer 50,36; 1Kor 1,20)26 Който потвърждавам думата на Своя слуга и изпълнявам изявеното от Моите пратеници; Който казвам за Йерусалим: Ще бъде населен, и за градовете на Юдея: Ще бъдат съградени, и Аз ще възстановя разрушеното в него; (Sach 1,6)27 Който казвам на бездната: Изсъхни и Аз ще пресуша реките ти; (Jer 50,38; Jer 51,32; Jer 51,36)28 Който казвам за Кир: Той е Моят овчар, който ще изпълни всичко, което Ми е угодно, даже когато кажа на Йерусалим: Ще бъде съграден, и на храма: Ще бъдат положени основите ти. (2Chr 36,22; 2Chr 36,23; Esr 1,1; Jes 45,13)