Jeremia 7

Einheitsübersetzung 2016

von Katholisches Bibelwerk
1 Das Wort, das vom HERRN an Jeremia erging: (Jer 26,1)2 Stell dich an das Tor des Hauses des HERRN! Dort ruf dieses Wort aus und sprich: Hört das Wort des HERRN, ganz Juda, alle, die ihr durch diese Tore kommt, um euch vor dem HERRN niederzuwerfen!3 So spricht der HERR der Heerscharen, der Gott Israels: Bessert euer Verhalten und euer Tun, dann will ich bei euch wohnen hier an diesem Ort! (Jer 26,13)4 Vertraut nicht auf die trügerischen Worte: Der Tempel des HERRN, der Tempel des HERRN, der Tempel des HERRN ist dies!5 Denn nur wenn ihr euer Verhalten und euer Tun von Grund auf bessert, wenn ihr wirklich gerecht entscheidet im Rechtsstreit,6 wenn ihr die Fremden, die Waisen und Witwen nicht unterdrückt, unschuldiges Blut an diesem Ort nicht vergießt und nicht anderen Göttern nachlauft zu eurem eigenen Schaden,7 dann will ich bei euch wohnen hier an diesem Ort, in dem Land, das ich euren Vätern gegeben habe von ewig und auf ewig.8 Freilich, ihr vertraut auf die trügerischen Worte, die nichts nützen.9 Was noch? Stehlen, morden, die Ehe brechen, falsch schwören, dem Baal opfern und anderen Göttern nachlaufen, die ihr nicht kennt - (Hos 4,2)10 und ihr kommt und tretet vor mein Angesicht in diesem Haus, über dem mein Name ausgerufen ist, und sagt: Wir sind geborgen!, um dann weiter alle jene Gräuel zu treiben.11 Ist denn dieses Haus, über dem mein Name ausgerufen ist, in euren Augen eine Räuberhöhle geworden? Auch ich, siehe, ich habe es gesehen - Spruch des HERRN. (Mt 21,13)12 Ja, geht doch zu meiner Stätte in Schilo, wo ich früher meinen Namen wohnen ließ, und seht, was ich ihr angetan habe wegen des Bösen, das mein Volk Israel verübt hat! (Jer 26,6)13 Nun denn, weil ihr alle diese Taten getan habt - Spruch des HERRN - und ich zu euch redete, eifrig redete, ihr aber nicht hörtet, und ich euch rief, ihr aber nicht antwortetet -,14 so werde ich mit dem Haus, über dem mein Name ausgerufen ist und auf das ihr euch verlasst, und mit der Stätte, die ich euch und euren Vätern gegeben habe, so verfahren, wie ich mit Schilo verfuhr. (Jer 9,10)15 Und ich werde euch verstoßen von meinem Angesicht, wie ich alle eure Brüder, alle Nachkommen Efraims, verstoßen habe. (2Kön 17,18)16 Du aber, bete nicht für dieses Volk! Fang nicht an, für sie zu flehen und zu bitten! Dränge mich nicht! Denn ich werde dich nicht erhören. (Jer 11,14)17 Siehst du nicht, was sie in den Städten Judas und auf den Straßen Jerusalems treiben?18 Die Kinder sammeln Holz, die Väter zünden das Feuer an und die Frauen kneten den Teig, um Opferkuchen für die Himmelskönigin zu backen. Anderen Göttern spendet man Trankopfer, um mir wehzutun. (Jer 19,13; Jer 44,17)19 Aber tun sie wirklich mir weh - Spruch des HERRN - und nicht vielmehr sich selbst, zu ihrer eigenen Schande?20 Darum - so spricht GOTT, der Herr: Siehe, mein Zorn und mein Grimm ergießt sich über diesen Ort, über Menschen und Vieh, über die Bäume des Feldes und die Früchte des Ackers; er brennt und wird nicht erlöschen.21 So spricht der HERR der Heerscharen, der Gott Israels: Häuft nur Brandopfer auf Schlachtopfer und esst Fleisch!22 Denn ich habe euren Vätern am Tag, als ich sie aus dem Land Ägypten herausführte, nichts gesagt und nichts befohlen, was Brandopfer und Schlachtopfer betrifft. (Am 5,25)23 Vielmehr gab ich ihnen folgendes Gebot: Hört auf meine Stimme, dann will ich euch Gott sein und ihr sollt mir Volk sein! Geht in allem den Weg, den ich euch befehle, damit es euch gut geht! (3Mo 26,12)24 Sie aber hörten nicht und neigten mir ihr Ohr nicht zu, sondern folgten den Eingebungen und der Verstocktheit ihres bösen Herzens. Sie zeigten mir den Rücken und nicht das Gesicht.25 Von dem Tag an, als eure Väter aus dem Land Ägypten auszogen, bis auf den heutigen Tag sandte ich zu euch alle meine Knechte, die Propheten, mit Eifer habe ich sie immer wieder gesandt. (Jer 25,4; Jer 44,4)26 Aber sie hörten nicht auf mich und neigten nicht das Ohr und sie verhärteten ihren Nacken, trieben es schlimmer als ihre Väter.27 Auch wenn du ihnen alle diese Worte sagst, werden sie nicht auf dich hören. Wenn du sie rufst, werden sie dir nicht antworten.28 Sag ihnen also: Dies ist das Volk, das nicht auf die Stimme des HERRN, seines Gottes, hörte und sich nicht erziehen ließ. Die Treue ist zugrunde gegangen, aus ihrem Mund verschwunden.29 Schneide dein Haar ab und wirf es weg, stimm Klage an auf den Höhen! Denn der HERR hat das Geschlecht, dem er grollt, verworfen und verstoßen.30 Ja, die Söhne Judas taten, was böse ist in meinen Augen - Spruch des HERRN. Sie haben in dem Haus, über dem mein Name ausgerufen ist, ihre Scheusale aufgestellt, um es zu entweihen. (Jer 32,34)31 Auch haben sie die Kulthöhen des Tofet im Tal Ben-Hinnom gebaut, um ihre Söhne und ihre Töchter im Feuer zu verbrennen, was ich nie befohlen habe und was mir niemals in den Sinn gekommen ist. (Jer 19,5)32 Siehe: Es kommen Tage - Spruch des HERRN -, da wird man nicht mehr vom Tofet reden oder vom Tal Ben-Hinnom, sondern vom Mordtal und im Tofet wird man Tote begraben, weil anderswo kein Platz mehr ist.33 Und die Leichen dieses Volkes werden den Vögeln des Himmels und den Tieren des Feldes zum Fraß dienen und niemand wird sie verscheuchen.34 Verstummen lasse ich in den Städten Judas und auf den Straßen Jerusalems Jubelruf und Freudenruf, den Ruf des Bräutigams und den Ruf der Braut; denn das Land wird zur Wüste werden. (Jer 16,9; Jer 25,10; Jer 33,11; Bar 2,23)

Jeremia 7

Библия, ревизирано издание

von Bulgarian Bible Society
1 Словото, което дойде към Йеремия от ГОСПОДА:2 Застани в портата на дома ГОСПОДЕН и възгласи там това слово, като кажеш: Слушайте словото ГОСПОДНЕ, всички юдеи, които влизате през тези порти, за да се преклоните пред ГОСПОДА. (Jer 26,2)3 Така казва ГОСПОД на Силите, Израилевият Бог: Поправете пътищата си и делата си и Аз ще ви утвърдя на това място. (Jer 18,11; Jer 26,13)4 Не уповавайте на лъжливи думи, за да казвате: Храмът ГОСПОДЕН, храмът ГОСПОДЕН, храмът ГОСПОДЕН е това. (Mi 3,11)5 Защото ако наистина поправите пътищата си и делата си, ако съдите съвършено право между човека и ближния му, (Jer 22,3)6 ако не угнетявате чужденеца, сирачето и вдовицата и не проливате невинна кръв на това място, нито следвате чужди богове за ваша вреда, (5Mo 6,14; 5Mo 6,15; 5Mo 8,19; 5Mo 11,28; Jer 13,10)7 тогава ще ви направя да живеете на това място, в земята, която дадох на бащите ви отвека и довека. (5Mo 4,40; Jer 3,18)8 Ето, вие уповавате на лъжливи думи, от които няма да се ползвате. (Jer 5,31; Jer 7,4; Jer 14,13; Jer 14,14)9 Като крадете, убивате, прелюбодействате и се кълнете лъжливо, и кадите на Ваал, и следвате други богове, които не сте познавали, (2Mo 20,3; 1Kön 8,21; Jer 7,6; Hos 4,1; Hos 4,2; Zef 1,5)10 идвате ли после да стоите пред Мене в този дом, който се нарича с Моето име, и да казвате: Отървахме се, за да вършите всички тези мерзости? (Jer 7,11; Jer 7,14; Jer 7,30; Jer 32,34; Jer 34,15; Hes 23,39)11 Този дом, който се нарича с Моето име, вертеп за разбойници ли стана във вашите очи? Ето, Аз сам видях това, казва ГОСПОД. (Jes 56,7; Mt 21,13; Mk 11,17; Lk 19,46)12 Но идете сега на мястото Ми, което беше в Сило, където в началото настаних името Си, и вижте какво му сторих поради злодеянието на народа Си Израил. (5Mo 12,11; Jos 18,1; Ri 18,31; 1Sam 4,10; 1Sam 4,11; Ps 78,60; Jer 26,6)13 И сега, понеже извършихте всички тези дела, казва ГОСПОД, и Аз ви говорих, като ставах рано и говорих, а вие не послушахте, и ви виках, но не отговорихте; (2Chr 36,15; Spr 1,24; Jes 65,12; Jes 66,4; Jer 7,25; Jer 11,7)14 затова ще направя на дома, който се нарича с Моето име, на който вие уповавате, и на мястото, което дадох на вас и на бащите ви, както направих на Сило. (1Sam 4,10; 1Sam 4,11; Ps 78,60; Jer 26,6)15 И ще ви отхвърля от лицето Си, както отхвърлих всичките ви братя, цялото Ефремово потомство. (2Kön 17,23; Ps 78,67; Ps 78,68)16 Затова ти недей се моли за този народ и не възнасяй вик или молба за тях, нито ходатайствай пред Мене; защото няма да те послушам. (2Mo 32,10; Jer 11,14; Jer 14,11; Jer 15,1)17 Не виждаш ли какво вършат те в Юдейските градове и по йерусалимските улици? –18 Децата събират дърва и бащите кладат огъня, а жените месят тестото, за да направят пити на небесната царица и да направят възлияния на други богове, за да Ме разгневят. (Jer 19,13; Jer 44,17; Jer 44,19)19 Но Мене ли разгневяват? – казва ГОСПОД. – Дали не разгневяват себе си за посрамване на своите лица? (5Mo 32,16; 5Mo 32,21)20 Затова така казва Господ ЙЕХОВА: Ето, гневът Ми и яростта Ми ще се излеят на това място, върху човек и животно, върху полските дървета и земния плод; и ще пламне, и няма да угасне.21 Така казва ГОСПОД на Силите, Израилевият Бог: Прибавете всеизгарянията си към жертвите си и яжте месото и от тях. (Jes 1,11; Jer 6,20; Hos 8,13; Am 5,21)22 Защото не говорих на бащите ви, нито им дадох заповеди за всеизгаряния и жертви в деня, когато ги изведох от Египетската земя; (1Sam 15,22; Ps 51,16; Ps 51,17; Hos 6,6)23 а това им заповядах: Слушайте гласа Ми и Аз ще ви бъда Бог, и вие ще Ми бъдете народ! И ходете по всички пътища, които ви заповядвам, за да благоденствате. (2Mo 15,26; 2Mo 19,5; 3Mo 26,12; 5Mo 6,3; Jer 11,4; Jer 11,7)24 Те обаче не послушаха, нито преклониха ухото си, а ходиха според намеренията и упоритостта на своето нечестиво сърце и отидоха назад, а не напред. (5Mo 29,19; Ps 81,11; Ps 81,12; Jer 2,27; Jer 11,8; Jer 32,33; Hos 4,16)25 От деня, когато бащите ви излязоха от Египетската земя, до днес пращах всичките Си слуги, пророците, при вас, като ставах рано всеки ден и ги пращах; (2Chr 36,15; Jer 7,13; Jer 25,4; Jer 29,19)26 те обаче не Ме послушаха, нито преклониха ухото си, а закоравиха врата си; постъпиха по-зле от бащите си. (Neh 9,17; Neh 9,29; Jer 7,24; Jer 11,8; Jer 16,12; Jer 17,23; Jer 19,15; Jer 25,3; Jer 25,4)27 Затова говори им всички тези думи, но те няма да те послушат; също извикай към тях, но те няма да ти отговорят. (Hes 2,7)28 Тогава им кажи: Този е народът, който не слуша гласа на ГОСПОДА, своя Бог, нито приема наставления; честността изчезна и се изгуби от устата им. (Jer 5,3; Jer 9,3; Jer 32,33)29 Острижи косата си, дъще йерусалимска, и я хвърли, и плачи със силен глас по голите височини; защото ГОСПОД отхвърли и изостави поколението, на което се разгневи. (Hi 1,20; Jes 15,2; Jer 16,6; Jer 48,37; Mi 1,16)30 Защото юдеите сториха това, което беше зло пред Мене, казва ГОСПОД; поставиха мерзостите си в дома, който се нарича с Моето име, и го оскверниха. (2Kön 21,4; 2Kön 21,7; 2Chr 33,4; 2Chr 33,5; 2Chr 33,7; Jer 23,11; Jer 32,34; Hes 7,20; Hes 8,5; Hes 8,6; Dan 9,27)31 И издигнаха високите места на Тофет, който е в долината на Еномовия син, за да горят синовете и дъщерите си в огън – нещо, което не съм заповядал, нито Ми е идвало на ум[1]. (5Mo 17,3; 2Kön 23,10; Ps 106,38; Jer 19,5; Jer 32,35)32 Затова, ето, идат дни, казва ГОСПОД, когато няма да се нарича вече Тофет, нито долина на Еномовия син, а долина на клането; защото ще погребват в Тофет, понеже няма да остане място другаде; (2Kön 23,10; Jer 19,6; Jer 19,11; Hes 6,5)33 и труповете на този народ ще бъдат храна за небесните птици и земните зверове и няма да има кой да ги плаши. (5Mo 28,26; Ps 79,2; Jer 12,9; Jer 16,4; Jer 34,20)34 Тогава ще направя да престане в Юдейските градове и по йерусалимските улици гласът на радостта и веселието, гласът на младоженеца и невястата; защото земята ще запустее. (3Mo 26,33; Jes 1,7; Jes 3,26; Jes 24,7; Jes 24,8; Jer 16,9; Jer 25,10; Jer 33,11; Hes 26,13; Hos 2,11; Offb 18,23)