Jeremias Warnung vor der Auswanderung nach Ägypten
1Da kamen alle Truppenführer und Johanan, der Sohn Kareachs, ferner Jesanja, der Sohn Hoschajas, sowie das ganze Volk, Klein und Groß, herbei2und sagten zum Propheten Jeremia: Unser Flehen gelange doch vor dich: Bete für uns zum HERRN, deinem Gott, für diesen ganzen Rest; denn von einst so vielen sind nur wir wenige übrig geblieben, wie du mit eigenen Augen siehst.3Möge der HERR, dein Gott, uns kundtun, welchen Weg wir gehen und was wir tun sollen.4Der Prophet Jeremia erwiderte ihnen: Ich habe es gehört. Siehe, ich werde gemäß euren Worten zum HERRN, eurem Gott, beten. Und jedes Wort, das der HERR euch antwortet, werde ich euch mitteilen, ohne euch ein Wort vorzuenthalten.5Sie selbst versicherten Jeremia: Der HERR sei ein wahrer und treuer Zeuge gegen uns, wenn wir nicht genau nach jedem Wort handeln, mit dem dich der HERR, dein Gott, zu uns sendet.6Sei es gut oder schlimm, auf die Stimme des HERRN, unseres Gottes, zu dem wir dich senden, werden wir hören, damit es uns gut gehe, weil wir auf die Stimme des HERRN, unseres Gottes, hören.7Und es geschah nach zehn Tagen, da erging das Wort des HERRN an Jeremia.8Daraufhin rief er Johanan, den Sohn Kareachs, und alle Truppenführer, die bei ihm waren, sowie das ganze Volk, Klein und Groß, zusammen9und sagte zu ihnen: So spricht der HERR, der Gott Israels, zu dem ihr mich gesandt habt, damit euer Flehen vor ihn gelange:10Wenn ihr zurückkehrt und in diesem Land bleibt, so werde ich euch aufbauen und nicht niederreißen, euch einpflanzen und nicht ausreißen; ja, ich bereue das Unheil, das ich euch angetan habe. (Jer 1,10)11Fürchtet euch nicht vor dem König von Babel, vor dem ihr Angst habt! Fürchtet euch nicht vor ihm - Spruch des HERRN -; denn ich bin mit euch, um euch zu retten und seiner Hand zu entreißen.12Ich bewirke Erbarmen für euch; er wird sich euer erbarmen und euch auf euren Ackerboden zurückkehren lassen.13Wenn ihr aber sagt: Wir bleiben nicht in diesem Land! und auf die Stimme des HERRN, eures Gottes, nicht hört,14sondern sagt: Nein! Ins Land Ägypten wollen wir ziehen, wo wir weder Krieg sehen noch die Stimme des Widderhorns hören noch nach Brot hungern werden, und dort wollen wir bleiben!,15nun, dann hört das Wort des HERRN, ihr, der Rest Judas: So spricht der HERR der Heerscharen, der Gott Israels: Wenn ihr darauf besteht, nach Ägypten zu gehen und auszieht, um euch dort niederzulassen,16dann wird euch das Schwert, das ihr fürchtet, dort im Land Ägypten erreichen und der Hunger, vor dem euch bangt, wird euch dort in Ägypten verfolgen und ihr werdet dort umkommen.17Ja, alle, die darauf bestehen, nach Ägypten zu ziehen, um sich dort niederzulassen, werden durch Schwert, Hunger und Pest umkommen. Keiner von ihnen wird entkommen, keiner dem Unheil entrinnen, das ich über sie bringe.18Denn so spricht der HERR der Heerscharen, der Gott Israels: Wie sich mein Zorn und mein Grimm über die Einwohner Jerusalems ergossen hat, so wird sich mein Grimm auch über euch ergießen, wenn ihr nach Ägypten zieht. Ihr werdet zum Fluch und zu einem Bild des Entsetzens, zur Verwünschung und zur Schmach werden. Diesen Ort aber werdet ihr nie wiedersehen. (Jer 25,9)19Der HERR hat zu euch gesprochen, Rest Judas: Zieht nicht nach Ägypten! Ihr sollt genau wissen: Ich warne euch heute.20Denn ihr habt euch selbst getäuscht, als ihr mich zum HERRN, eurem Gott, gesandt habt mit den Worten: Bete für uns zum HERRN, unserem Gott, und teile uns genau mit, was der HERR, unser Gott, spricht, und wir werden danach handeln.21Heute nun habe ich es euch mitgeteilt, aber ihr habt auf die Stimme des HERRN, eures Gottes, nicht gehört, auf nichts von dem, womit er mich zu euch gesandt hat.22Jetzt aber sollt ihr wissen: Durch Schwert, Hunger und Pest werdet ihr umkommen an dem Ort, wohin ihr ziehen wollt, um euch dort niederzulassen.
1Тогава всички военачалници и Йоанан, Кариевият син, и Езания, Осайевият син, и целият народ, от най-скромен до най-велик, пристъпиха (Jer 40,8; Jer 40,13; Jer 41,11)2и казаха на пророк Йеремия: Молим, нека молбата ни бъде приятна пред теб и се помоли за нас – за всички тези, които остават – на ГОСПОДА, твоя Бог (защото от мнозина останахме малцина, както очите ти ни виждат), (3Mo 26,22; 1Sam 7,8; 1Sam 12,19; Jes 37,4; Jak 5,16)3да ни изяви ГОСПОД, твоят Бог, пътя, по който трябва да ходим, и какво трябва да правим. (Esr 8,21)4Тогава пророк Йеремия им каза: Чух. Ето, ще се помоля на ГОСПОДА, вашия Бог, според думите ви; и каквото ви отговори ГОСПОД, ще ви го известя; няма да скрия нищо от вас. (1Sam 3,18; 1Kön 22,14; Apg 20,20)5Тогава те казаха на Йеремия: ГОСПОД да бъде истинен и верен свидетел между нас, че наистина ще постъпим според всички думи, с които ГОСПОД, твоят Бог, ще те прати при нас. (1Mo 31,50)6Било добро или зло, ще послушаме гласа на ГОСПОДА, нашия Бог, при Когото те пращаме, за да ни бъде добре, когато послушаме гласа на ГОСПОДА, нашия Бог. (5Mo 6,3; Jer 7,23)7И след десет дни ГОСПОДНЕТО слово дойде към Йеремия.8Тогава той повика Йоанан, Кариевия син, всички военачалници, които бяха с него, и целия народ, от най-скромен до най-велик, и им каза:9Така казва ГОСПОД, Израилевият Бог, при Когото ме пратихте, за да изложа молбата ви пред Него:10Ако останете да живеете в тази земя, тогава ще ви съградя и няма да ви разоря, ще ви насадя и няма да ви изкореня; защото се разкаях за злото, което ви сторих. (5Mo 32,36; Jer 18,8; Jer 24,6; Jer 31,28; Jer 33,7)11Не бойте се от вавилонския цар, от когото се страхувахте, не бойте се от него, казва ГОСПОД; защото Аз съм с вас, за да ви спася и да ви избавя от ръката му. (Jes 43,5; Röm 8,31)12Ще ви покажа милост, така че той да ви пожали и да ви върне в земята ви. (Ps 106,45; Ps 106,46)13Но ако кажете: Не искаме да живеем в тази земя, и не послушате гласа на ГОСПОДА, вашия Бог, (Jer 44,16)14и кажете: Не, а ще идем в Египетската земя, където няма да видим война, нито да чуем тръбен глас, нито да огладнеем за хляб, и там ще живеем –15тогава слушайте словото ГОСПОДНЕ, вие, останали от Юда – така казва ГОСПОД на Силите, Израилевият Бог: Ако решително насочите лицата си да влезете в Египет и отидете да бъдете пришълци там, (5Mo 17,16; Jer 44,12; Lk 9,51)16тогава мечът, от който се боите, ще ви стигне там, в Египетската земя, и гладът, от който се страхувате, ще ви преследва там, в Египет; и там ще измрете. (Hes 11,8)17Така ще стане и с всички мъже, които биха насочили лицата си да отидат в Египет, за да бъдат пришълци там; те ще измрат от меч, глад и мор; нито един от тях няма да остане или да избегне от злото, което Аз ще докарам върху тях. (Jer 24,10; Jer 42,22; Jer 44,14; Jer 44,28)18Защото така казва ГОСПОД на Силите, Израилевият Бог: Както гневът и яростта Ми се изляха върху йерусалимските жители, така яростта Ми ще се излее върху вас, когато влезете в Египет; и ще бъдете за проклинане и учудване, за проклятие и укоряване; и няма да видите вече това място. (Jer 7,20; Jer 18,16; Jer 24,9; Jer 26,6; Jer 29,18; Jer 29,22; Jer 44,12; Sach 8,13)19ГОСПОД е говорил за вас, останали от Юда, като казва: Не отивайте в Египет; знайте добре, че днес ви заявявам това. (5Mo 17,16)20Защото вие постъпихте лукаво против своите души, когато ме пратихте при ГОСПОДА, вашия Бог, и казахте: Помоли се за нас на ГОСПОДА, нашия Бог, и ни извести всичко това, което ГОСПОД, нашият Бог, ще каже, и ще го сторим. (Jer 42,2)21Аз днес ви известих; но вие не послушахте гласа на ГОСПОДА, вашия Бог, в нищо, за което ме прати при вас.22И така, сега знайте добре, че ще измрете от меч, глад и мор на мястото, където желаете да отидете, за да бъдете пришълци там. (Jer 42,17; Hes 6,11)