von Katholisches Bibelwerk1Da nahm Samuel den Ölkrug und goss Saul das Öl auf das Haupt, küsste ihn und sagte: Hiermit hat der HERR dich zum Fürsten über sein Erbe gesalbt. (1Sam 16,13; 2Sam 2,4; 2Sam 5,3)2Wenn du jetzt von mir weggehst, wirst du beim Grab der Rahel in Zelzach im Gebiet von Benjamin zwei Männer treffen und sie werden zu dir sagen: Die Eselinnen, nach denen du auf der Suche bist, sind gefunden worden. Doch denkt dein Vater nicht mehr an die Sache mit den Eselinnen, sondern macht sich Sorgen um euch und sagt: Was kann ich nur wegen meines Sohnes unternehmen? (1Mo 25,19)3Wenn du dann von dort weiterziehst und zur Tabor-Terebinthe kommst, werden dir dort drei Männer begegnen, die zu Gott nach Bet-El hinaufziehen. Einer trägt ein Böckchen, einer trägt drei Laib Brot und einer trägt einen Schlauch Wein. (1Mo 28,22)4Sie werden dich grüßen und dir zwei Brote geben; die sollst du von ihnen annehmen.5Danach wirst du nach Gibeat-Elohim kommen, wo die Vorposten der Philister stehen. Wenn du dort in die Stadt hineingehst, wirst du eine Schar von Propheten treffen, die von der Kulthöhe herabkommen, und vor ihnen wird Harfe, Handpauke, Flöte und Leier gespielt. Sie selbst sind in prophetischer Verzückung. (1Sam 13,3; 2Kön 3,15)6Dann wird der Geist des HERRN über dich kommen und du wirst wie sie in Verzückung geraten und in einen anderen Menschen verwandelt werden. (4Mo 11,25; 1Sam 19,20)7Wenn du aber all diese Zeichen erlebst, dann tu, was sich gerade ergibt; denn Gott ist mit dir. (Ri 6,36)8Hernach geh mir voraus nach Gilgal hinab! Ich werde dann bereits auf dem Weg zu dir sein, um Brandopfer darzubringen und Heilsopfer zu schlachten. Sieben Tage musst du warten, bis ich zu dir komme. Dann werde ich dir verkünden, was du tun sollst. (1Sam 11,14; 1Sam 13,8)9Als sich Saul nun umwandte, um von Samuel wegzugehen, verwandelte Gott sein Herz. Und noch am gleichen Tag trafen alle diese Zeichen ein.10Als sie nach Gibea gelangten, kam ihnen tatsächlich eine Schar von Propheten entgegen. Der Geist Gottes kam über Saul und Saul geriet mitten unter ihnen in prophetische Verzückung. (1Sam 16,13; 1Sam 19,20)11Alle, die ihn von früher kannten, sahen, wie er zusammen mit den Propheten in Verzückung war. Die Leute sagten zueinander: Was ist denn nur mit dem Sohn des Kisch geschehen? Ist auch Saul unter den Propheten?12Einer von dort erwiderte: Wer ist denn schon deren Vater? So ist das Sprichwort entstanden: Ist denn auch Saul unter den Propheten? (1Sam 19,24; 2Kön 2,12)13Als die Verzückung zu Ende war, kam er zur Kulthöhe.14Der Onkel Sauls fragte ihn und seinen Knecht: Wo seid ihr denn gewesen? Er antwortete: Wir waren weg, um die Eselinnen zu suchen. Als wir aber sahen, dass sie nirgends waren, gingen wir zu Samuel. (1Sam 14,50)15Sauls Onkel sagte: Erzähl mir doch, was Samuel euch gesagt hat!16Saul antwortete seinem Onkel: Er hat uns mit Bestimmtheit gesagt, dass die Eselinnen gefunden worden sind. Die Sache mit dem Königtum aber, von der Samuel gesprochen hatte, erzählte er ihm nicht.
Entscheidung durch das Los
17Samuel rief das Volk zum HERRN nach Mizpa zusammen. (1Sam 7,5)18Er sagte zu den Israeliten: So spricht der HERR, der Gott Israels: Ich habe Israel aus Ägypten heraufgeführt, ich habe euch aus der Hand der Ägypter befreit und aus der Hand all der Königreiche, die euch bedrängt haben. (1Sam 12,8)19Ihr aber habt heute euren Gott verworfen, der euer Retter in allen Nöten und Bedrängnissen war, und ihr habt gesagt: Nein, du sollst einen König bei uns einsetzen. Stellt euch jetzt also vor dem HERRN auf nach euren Stämmen und Tausendschaften.[1] (1Sam 8,7; Hos 13,10)20Und Samuel ließ alle Stämme Israels antreten. Das Los fiel auf den Stamm Benjamin. (Jos 7,14)21Darauf ließ er den Stamm Benjamin nach seinen Sippen antreten und das Los fiel auf die Sippe Matri. Und schließlich fiel das Los auf Saul, den Sohn des Kisch. Man suchte ihn, fand ihn aber nicht. (1Sam 14,40)22Sie befragten noch einmal den HERRN: Ist noch jemand hierhergekommen? Der HERR antwortete: Ja, aber er hat sich beim Tross versteckt. (1Sam 23,2)23Sie liefen hin und holten ihn von dort. Als er mitten unter das Volk trat, überragte er alle anderen um Haupteslänge.24Und Samuel sagte zum ganzen Volk: Habt ihr gesehen, wen der HERR erwählt hat? Keiner ist ihm gleich im ganzen Volk. Da jubelte das ganze Volk und sagte: Es lebe der König! (2Sam 6,21; 2Sam 16,16)25Samuel machte dem Volk das Königsrecht bekannt, schrieb es in ein Buch und legte das Buch vor dem HERRN nieder. Dann entließ Samuel das ganze Volk, jeden in sein Haus. (5Mo 17,14; 1Sam 8,11)26Auch Saul ging in sein Haus nach Gibea. Und mit ihm zog eine Schar von Männern, deren Herz Gott berührt hatte. (1Sam 15,34)27Niederträchtige Menschen aber sagten: Was kann uns der schon helfen? Sie verachteten ihn und brachten ihm kein Geschenk. Er aber tat, als merkte er es nicht. (1Sam 11,12; 1Kön 10,25)
1Тогава Самуил извади съд с миро и го изля на главата му, целуна го и каза: Не те ли е помазал ГОСПОД за цар над наследството Си? (5Mo 32,9; 1Sam 9,16; 1Sam 16,13; 2Kön 9,3; 2Kön 9,6; Ps 2,12; Ps 78,71; Apg 13,21)2Като си тръгнеш днес от мене, ще срещнеш двама човека близо до гроба на Рахил във Вениаминовата земя в Селса. Те ще ти кажат: Намериха се ослиците, които ти отиде да търсиш, а баща ти престана да се грижи за ослиците и много скърби за вас, като си казва: Какво ли стана със сина ми? (1Mo 35,19; 1Mo 35,20; Jos 18,28)3И като продължиш по-нататък, ще стигнеш до дъба на Тавор. Там ще те посрещнат трима човека, които отиват към Бога във Ветил, един от които носи три ярета, вторият носи три хляба, а третият носи мях с вино. (1Mo 28,22; 1Mo 35,1; 1Mo 35,3; 1Mo 35,7)4Те ще те поздравят и ще ти дадат два хляба, и ти ще ги вземеш от ръцете им.5После ще стигнеш до Божия хълм, където е филистимският гарнизон. Като стигнеш там, в града, ще срещнеш една група пророци, слизащи от възвишението, предшествани от псалтир, тъпанче, свирка и китара. Докато слизат, те ще пророкуват. (2Mo 15,20; 2Mo 15,21; 1Sam 9,12; 1Sam 10,10; 1Sam 13,3; 2Kön 3,15; 1Kor 14,1)6Тогава ГОСПОДНИЯТ Дух ще дойде върху теб и ще пророкуваш заедно с тях, и ще станеш друг човек. (4Mo 11,25; 1Sam 10,10; 1Sam 16,13; 1Sam 19,23; 1Sam 19,24)7А когато тези знамения се случат с тебе, прави каквото случаят позволява, защото Бог е с тебе. (2Mo 4,8; Ri 6,12; Lk 2,12)8После слез пред мене в Галгал. И, ето, аз ще сляза при тебе, за да принеса всеизгаряния и да пожертвам мирни жертви. Чакай седем дни, докато дойда при теб и ти кажа какво да направиш. (1Sam 11,14; 1Sam 11,15; 1Sam 13,4; 1Sam 13,8)9Когато Саул се обърна да си тръгне от Самуил, Бог му даде друго сърце и всички онези знамения се сбъднаха в същия ден.10Като стигнаха до хълма, една група пророци го посрещнаха. И Божият Дух дойде със сила върху него и той пророкува заедно с тях. (1Sam 10,5; 1Sam 10,6; 1Sam 19,20)11И като видяха всички, които го познаваха отпреди, че Саул пророкуваше заедно с пророците, тогава народът си казваха едни на други: Какво е станало с Кисовия син? И Саул ли е между пророците? (1Sam 19,24; Mt 13,54; Mt 13,55; Joh 7,15; Apg 4,13)12А един от онези, които бяха оттам, проговори: Но кой е техният баща? От това стана поговорка: И Саул ли е между пророците? (Jes 54,13; Joh 6,45; Joh 7,16)13Когато Саул свърши пророкуването си, стигна на възвишението.14И чичото на Саул каза на него и на слугата му: Къде бяхте? Саул отговори: Да търсим ослите. Когато видяхме, че ги няма, отидохме при Самуил.15А Сауловият чичо запита: Кажи ми какво ви каза Самуил?16Саул отговори на чичо си: Каза ни, че ослиците са намерени. Саул обаче не му разкри това, което Самуил беше казал за царството.17След това Самуил събра народа при ГОСПОДА в Масфа (Ri 11,11; Ri 20,1; 1Sam 7,5; 1Sam 7,6; 1Sam 11,15)18и каза на израилтяните: Така говори ГОСПОД, Израилевият Бог: Аз изведох Израил от Египет и ви избавих от египтяните и от всички царства, които ви притесняваха. (Ri 6,8; Ri 6,9)19А вие днес отхвърлихте вашия Бог, Който сам ви избавя от всичките ви бедствия и скърби, и Му казахте: Постави ни цар над нас. И така, сега застанете пред ГОСПОДА според племената си и според хилядите си. (1Sam 8,7; 1Sam 8,19; 1Sam 12,12)20Когато Самуил накара да се приближат всички Израилеви племена, жребият определи Вениаминовото племе. (Jos 7,14; Jos 7,16; Jos 7,17; Apg 1,24; Apg 1,26)21И като накара да се приближи Вениаминовото племе според семействата си, бе определено семейството на Матри; и жребият определи Кисовия син Саул, но като го потърсиха, не можаха да го намерят.22Затова се допитаха пак до ГОСПОДА: Човекът дошъл ли е вече тук? И ГОСПОД отговори: Ето, той се е скрил между вещите. (1Sam 23,2; 1Sam 23,4; 1Sam 23,10; 1Sam 23,11)23Тогава отидоха и го извадиха оттам; и като застана между хората, той беше по-висок от целия народ от рамената си и нагоре. (1Sam 9,2)24Тогава Самуил каза на целия народ: Виждате ли онзи, когото ГОСПОД избра, че няма подобен на него между всички вас? И целият народ извика: Да живее царят! (2Sam 21,6; 1Kön 1,25; 1Kön 1,39; 2Kön 11,12)25После Самуил съобщи на народа как ще бъде подредено царството и като написа това на книга, я положи пред ГОСПОДА. Тогава Самуил разпусна целия народ, всеки у дома му. (5Mo 17,14; 1Sam 8,11)26Също и Саул отиде у дома си в Гавая и с него отиде една дружина силни мъже, до чиито сърца Бог се беше докоснал. (Ri 20,14; 1Sam 11,4)27Но някои лоши хора казаха: Как ще ни избави той? И презираха Саул и не му принасяха дарове; а той се правеше, че не забелязва това. (5Mo 13,13; 1Sam 11,12; 2Sam 8,2; 1Kön 4,21; 1Kön 10,25; 2Chr 17,5; Ps 72,10; Mt 2,11)