1.Korinther 2

Einheitsübersetzung 2016

von Katholisches Bibelwerk
1 Auch ich kam nicht zu euch, Brüder und Schwestern, um glänzende Reden oder gelehrte Weisheit vorzutragen, sondern um euch das Geheimnis Gottes zu verkünden.[1] (1Kor 1,17)2 Denn ich hatte mich entschlossen, bei euch nichts zu wissen außer Jesus Christus, und zwar als den Gekreuzigten. (Gal 3,1; Gal 6,14)3 Zudem kam ich in Schwäche und in Furcht, zitternd und bebend zu euch. (Apg 18,9; 2Kor 10,10; 2Kor 11,6; 2Kor 12,5; Gal 4,13)4 Meine Botschaft und Verkündigung war nicht Überredung durch gewandte und kluge Worte, sondern war mit dem Erweis von Geist und Kraft verbunden, (1Thess 1,5)5 damit sich euer Glaube nicht auf Menschenweisheit stützte, sondern auf die Kraft Gottes. (1Kor 1,18)6 Und doch verkünden wir Weisheit unter den Vollkommenen, aber nicht Weisheit dieser Welt oder der Machthaber dieser Welt, die einst entmachtet werden.7 Vielmehr verkünden wir das Geheimnis der verborgenen Weisheit Gottes, die Gott vor allen Zeiten vorausbestimmt hat zu unserer Verherrlichung. (Kol 1,26)8 Keiner der Machthaber dieser Welt hat sie erkannt; denn hätten sie die Weisheit Gottes erkannt, so hätten sie den Herrn der Herrlichkeit nicht gekreuzigt. (1Kor 1,21)9 Nein, wir verkünden, wie es in der Schrift steht, was kein Auge gesehen und kein Ohr gehört hat, was in keines Menschen Herz gedrungen ist, was Gott denen bereitet hat, die ihn lieben. (Jes 52,15; Jes 64,3)10 Uns aber hat es Gott enthüllt durch den Geist. Der Geist ergründet nämlich alles, auch die Tiefen Gottes. (Dan 2,22)11 Wer von den Menschen kennt den Menschen, wenn nicht der Geist des Menschen, der in ihm ist? So erkennt auch keiner Gott - nur der Geist Gottes.12 Wir aber haben nicht den Geist der Welt empfangen, sondern den Geist, der aus Gott stammt, damit wir das erkennen, was uns von Gott geschenkt worden ist. (Röm 8,15)13 Davon reden wir auch, nicht mit Worten, wie menschliche Weisheit sie lehrt, sondern wie der Geist sie lehrt, indem wir geistliche Dinge für geistliche Menschen deuten.14 Der irdisch gesinnte Mensch aber erfasst nicht, was vom Geist Gottes kommt. Torheit ist es für ihn und er kann es nicht verstehen, weil es nur mit Hilfe des Geistes beurteilt werden kann.[2] (1Kor 1,18)15 Der geisterfüllte Mensch aber urteilt über alles, ihn selbst vermag niemand zu beurteilen.16 Denn wer begreift den Geist des Herrn? Wer kann ihn belehren? Wir aber haben den Geist Christi. (Jes 40,13; Röm 8,9)

1.Korinther 2

Библия, ревизирано издание

von Bulgarian Bible Society
1 И аз, братя, когато дойдох при вас, не дойдох с превъзходно говорене или мъдрост да ви известя Божията тайна; (1Kor 1,6; 1Kor 1,17; 1Kor 2,4; 1Kor 2,13; 2Kor 10,10; 2Kor 11,6)2 защото бях решил да не зная между вас нищо друго, освен Исус Христос, и то Христос разпънат. (1Kor 1,23; 1Kor 15,3; Gal 6,14; Phil 3,8)3 Аз бях немощен между вас, страхувах се и много треперех. (Apg 18,1; Apg 18,6; Apg 18,12; 2Kor 4,7; 2Kor 10,1; 2Kor 10,10; 2Kor 11,30; 2Kor 12,5; 2Kor 12,9)4 И говоренето ми, и проповядването ми не ставаха с убедителните думи на мъдростта, а с доказателство от Дух и сила; (Röm 15,19; 1Kor 1,17; 1Kor 2,1; 1Thess 1,5; 2Petr 1,16)5 за да бъде вярването ви основано не на човешка мъдрост, а на Божията сила. (2Kor 4,7; 2Kor 6,7)6 Обаче ние поучаваме мъдрост между съвършените, но не мъдрост от този свят, нито от властниците на този свят, които преминават; (1Kor 1,20; 1Kor 1,28; 1Kor 2,1; 1Kor 2,13; 1Kor 3,19; 1Kor 14,20; 2Kor 1,12; Eph 4,13; Phil 3,15; Hebr 5,14; Jak 3,15)7 а поучаваме Божията тайнствена премъдрост, която е била скрита, която е била предопределена от Бога преди вековете да ни докарва слава. (Röm 16,25; Röm 16,26; Eph 3,5; Eph 3,9; Kol 1,26; 2Tim 1,9)8 Никой от властниците на този свят не я е познал; защото, ако я бяха познали, не биха разпънали Господа на славата. (Mt 11,25; Lk 23,34; Joh 7,48; Joh 16,3; Apg 3,17; Apg 13,27; 2Kor 3,14)9 А според както е писано: „Каквото око не е видяло и ухо не е чуло, и на човешко сърце не е идвало, всичко това е приготвил Бог за тези, които Го обичат.“ (Jes 64,4)10 А на нас Бог откри това чрез Духа; понеже Духът издирва всичко, даже и Божиите дълбочини. (Mt 13,11; Mt 16,17; Mk 4,11; Joh 14,26; Joh 16,13; 1Joh 2,27)11 Защото кой човек знае какво има в човека освен духа на човека, който е в Него? Така и никой не знае какво има у Бога, освен Божия Дух. (Spr 20,27; Spr 27,19; Jer 17,9; Röm 11,33; Röm 11,34)12 А ние получихме не духа на света, а Духа, Който е от Бога, за да познаем това, което Бог е благоволил да ни подари; (Röm 8,15)13 което и възвестяваме не с думи, научени от човешка мъдрост, а с думи, научени от Духа, като поясняваме духовните неща на духовните човеци. (1Kor 1,17; 1Kor 2,4; 2Petr 1,16)14 Но естественият човек не възприема това, което е от Божия Дух, защото за него е глупост; и не може да го разбере, понеже то се изпитва духовно. (Mt 16,23; Röm 8,5; 1Kor 1,18; 1Kor 1,23; Jud 1,19)15 Но духовният човек изпитва всичко; а него никой не изпитва. (Spr 28,5; 1Thess 5,21; 1Joh 4,1)16 Защото: „Кой е познал ума на Господа, зада може да Го научи?“ А ние имаме ум Христов. (Hi 15,8; Jes 40,13; Jer 23,18; Joh 15,15; Röm 11,34)