1.Korinther 11

Einheitsübersetzung 2016

von Katholisches Bibelwerk
1 Nehmt mich zum Vorbild, wie ich Christus zum Vorbild nehme! (1Kor 4,16; Phil 3,17; Phil 4,9)2 Ich lobe euch, dass ihr in allem an mich denkt und an den Überlieferungen festhaltet, wie ich sie euch übergeben habe. (2Thess 2,15)3 Ihr sollt aber wissen, dass Christus das Haupt eines jeden Mannes ist, der Mann aber das Haupt der Frau und Gott das Haupt Christi. (1Mo 3,16; 1Kor 3,23; Eph 5,23)4 Jeder Mann, der betet oder prophetisch redet und dabei sein Haupt bedeckt hat, entehrt sein Haupt. (1Kor 14,1)5 Jede Frau aber, die betet oder prophetisch redet und dabei ihr Haupt nicht verhüllt, entehrt ihr Haupt. Sie unterscheidet sich dann in keiner Weise von einer Geschorenen.6 Denn wenn eine Frau sich nicht verhüllt, soll sie sich doch gleich scheren lassen. Ist es aber für eine Frau eine Schande, sich die Haare abschneiden oder sich kahl scheren zu lassen, dann soll sie sich auch verhüllen.7 Der Mann darf sein Haupt nicht verhüllen, weil er Bild und Abglanz Gottes ist; die Frau aber ist der Abglanz des Mannes. (1Mo 1,27)8 Denn der Mann stammt nicht von der Frau, sondern die Frau vom Mann. (1Mo 2,22; 1Tim 2,13)9 Der Mann wurde auch nicht für die Frau erschaffen, sondern die Frau für den Mann. (1Mo 2,18)10 Deswegen soll die Frau Acht haben auf ihr Haupt um der Engel willen.11 Doch im Herrn gibt es weder die Frau ohne den Mann noch den Mann ohne die Frau.12 Denn wie die Frau vom Mann stammt, so kommt der Mann durch die Frau zur Welt; alles aber stammt von Gott.13 Urteilt selber! Gehört es sich, dass eine Frau unverhüllt zu Gott betet?14 Lehrt euch nicht schon die Natur, dass es für den Mann eine Schande,15 für die Frau aber eine Ehre ist, lange Haare zu tragen? Denn der Frau ist das Haar als Hülle gegeben.16 Wenn aber einer meint, er müsse darüber streiten: Wir und auch die Gemeinden Gottes kennen einen solchen Brauch nicht.17 Wenn ich schon Anweisungen gebe: Das kann ich nicht loben, dass ihr nicht zu eurem Nutzen, sondern zu eurem Schaden zusammenkommt.18 Zunächst höre ich, dass es Spaltungen unter euch gibt, wenn ihr als Gemeinde zusammenkommt; zum Teil glaube ich das auch. (1Kor 1,10; 1Kor 3,3)19 Denn es muss Parteiungen geben unter euch, damit die Bewährten unter euch offenkundig werden.20 Wenn ihr euch versammelt, ist das kein Essen des Herrenmahls;21 denn jeder nimmt beim Essen sein eigenes Mahl vorweg und dann hungert der eine, während der andere betrunken ist.[1]22 Könnt ihr denn nicht zu Hause essen und trinken? Oder verachtet ihr die Kirche Gottes? Wollt ihr jene demütigen, die nichts haben? Was soll ich dazu sagen? Soll ich euch etwa loben? In diesem Fall kann ich euch nicht loben. (Jak 2,5)23 Denn ich habe vom Herrn empfangen, was ich euch dann überliefert habe: Jesus, der Herr, nahm in der Nacht, in der er ausgeliefert wurde, Brot, (Mt 26,26; Mk 14,22; Lk 22,19; 1Kor 15,3)24 sprach das Dankgebet, brach das Brot und sagte: Das ist mein Leib für euch. Tut dies zu meinem Gedächtnis![2]25 Ebenso nahm er nach dem Mahl den Kelch und sagte: Dieser Kelch ist der neue Bund in meinem Blut. Tut dies, sooft ihr daraus trinkt, zu meinem Gedächtnis! (Jer 31,31)26 Denn sooft ihr von diesem Brot esst und aus dem Kelch trinkt, verkündet ihr den Tod des Herrn, bis er kommt. (Mt 26,29; Mk 14,25; Lk 22,16)27 Wer also unwürdig von dem Brot isst und aus dem Kelch des Herrn trinkt, macht sich schuldig am Leib und am Blut des Herrn.28 Jeder soll sich selbst prüfen; erst dann soll er von dem Brot essen und aus dem Kelch trinken.29 Denn wer davon isst und trinkt, ohne den Leib zu unterscheiden, der zieht sich das Gericht zu, indem er isst und trinkt.30 Deswegen sind unter euch viele schwach und krank und nicht wenige sind schon entschlafen.31 Gingen wir mit uns selbst ins Gericht, dann würden wir nicht gerichtet.32 Doch wenn wir jetzt vom Herrn gerichtet werden, dann ist es eine Zurechtweisung, damit wir nicht zusammen mit der Welt verdammt werden.33 Wenn ihr also zum Mahl zusammenkommt, meine Brüder und Schwestern, wartet aufeinander![3]34 Wer Hunger hat, soll zu Hause essen; sonst wird euch die Zusammenkunft zum Gericht. Weitere Anordnungen werde ich treffen, wenn ich komme. (1Kor 16,5)

1.Korinther 11

Библия, ревизирано издание

von Bulgarian Bible Society
1 Бъдете подражатели на мене, както съм и аз на Христос. (1Kor 4,16; Eph 5,1; Phil 3,17; 1Thess 1,6; 2Thess 3,9)2 За ваша похвала е, че ме помните за всичко, като държите преданията така, както ви ги предадох. (1Kor 4,17; 1Kor 7,17; 1Kor 15,1; 2Thess 2,15; 2Thess 3,6)3 Но желая да знаете, че глава на всеки мъж е Христос, а глава на жената е мъжът, глава пък на Христос е Бог. (1Mo 3,16; Joh 14,28; 1Kor 15,27; 1Kor 15,28; Eph 5,23; Phil 2,7; 1Tim 2,11; 1Tim 2,12; 1Petr 3,1; 1Petr 5,6)4 Всеки мъж, който се моли или пророкува с покрита глава, засрамва главата си. (1Kor 12,10; 1Kor 12,28; 1Kor 14,1)5 А всяка жена, която се моли или пророкува гологлава, засрамва главата си, защото това е едно и също, като да е с бръсната глава. (5Mo 21,12; Apg 21,9)6 Защото която жена не се покрива, нека остриже и косата си. Но ако е срамно за жена да си стрижекосата или да си бръсне главата, то нека се покрива. (4Mo 5,18; 5Mo 22,5)7 Защото мъжът не трябва да си покрива главата, понеже е образ и слава на Бога; а жената е слава на мъжа. (1Mo 1,26; 1Mo 1,27; 1Mo 5,1; 1Mo 9,6; Kol 3,10)8 (Защото мъжът не е от жената, а жената е от мъжа; (1Mo 2,21; 1Mo 2,22)9 понеже мъжът не беше създаден за жената, а жената за мъжа.) (1Mo 2,18; 1Mo 2,21; 1Mo 2,23)10 Затова жената е длъжна да има на главата си белег на власт заради ангелите. (1Mo 24,65; Pred 5,6)11 (Обаче нито жената е без мъжа, нито мъжът без жената в Господа; (Gal 3,28)12 защото както жената е от мъжа, така и мъжът е чрез жената; а всичко е от Бога.) (Röm 11,36)13 Сами в себе си съдете: Прилично ли е жената да се моли на Бога гологлава?14 Не ви ли учи и самото естество, че ако мъж оставя косата си да расте, това е позор за него,15 но ако жена оставя косата си да расте, това е слава за нея, защото косата и е дадена за покривало?16 Но ако някой мисли да влиза в пререкания за това – ние нямаме такъв обичай, нито Божиите църкви. (1Kor 7,17; 1Kor 14,33; 1Tim 6,4)17 А като ви заръчвам следното, не ви хваля, защото се събирате не за по-добро, а за по-лошо.18 Защото, първо, слушам, че когато се събирате в църква, ставали разделения помежду ви (и отчасти вярвам в това; (1Kor 1,10; 1Kor 3,3)19 защото е нужно да има и разцепление между вас, за да стане явно кои са одобрените помежду ви). (5Mo 13,3; Mt 18,7; Lk 2,35; Lk 17,1; Apg 20,30; 1Tim 4,1; 2Petr 2,1; 2Petr 2,2; 1Joh 2,19)20 И така, когато така се събирате заедно, не е възможно да ядете Господнята вечеря,21 защото на яденето всеки бърза да вземе своята вечеря преди другите; и така един остава гладен, а друг се напива. (2Petr 2,13; Jud 1,12)22 Какво! Къщи ли нямате, където да ядете и пиете? Или презирате Божията църква и засрамвате тези, които нямат нищо? Какво да ви кажа? Да ви похваля ли за това? Няма да ви похваля. (1Kor 10,32; Jak 2,6)23 Защото аз от Господа приех това, което ви и предадох, че Господ Исус през нощта, когато беше предаден, взе хляб (Mt 26,26; Mk 14,22; Lk 22,19; 1Kor 10,16)24 и като благодари, разчупи и каза: Това е Моето тяло, което е разчупено за вас; това правете за Мое възпоменание.25 Така взе и чашата след вечерята и каза: Тази чаша е Новият завет в Моята кръв; това правете всеки път, когато пиете, за Мое възпоменание.26 Защото всеки път, когато ядете този хляб и пиете тази чаша, възвестявате смъртта на Господа, докато дойде Той. (Joh 14,3; Joh 21,22; Apg 1,11; 1Kor 4,5; 1Kor 15,23; 1Thess 4,16; 2Thess 1,10; Jud 1,14; Offb 1,7)27 Затова който яде хляба или пие Господнята чаша недостойно, ще бъде виновен за грях против тялото и кръвта на Господа. (4Mo 9,10; 4Mo 9,13; Joh 6,51; Joh 6,63; Joh 6,64; Joh 13,27; 1Kor 10,21; Hebr 10,29)28 Но да изпитва човек себе си и така да яде от хляба и да пие от чашата; (2Kor 13,5; Gal 6,4)29 защото който яде и пие, без да разпознава Господнето тяло, той яде и пие осъждане за себе си.30 Поради тази причина мнозина между вас са слаби и болнави, а доста са и починали.31 Но ако разпознавахме сами себе си, нямаше да бъдем съдени. (Ps 32,5; 1Joh 1,9)32 А когато биваме съдени от Господа, с това се наказваме, за да не бъдем осъдени заедно със света. (Ps 94,12; Ps 94,13; Hebr 12,5)33 Затова, братя мои, когато се събирате да ядете, чакайте се един друг.34 Ако някой е гладен, нека яде у дома си, за да не бъде събирането ви за осъждане. А останалите работи ще ги наредя, когато дойда. (1Kor 4,19; 1Kor 11,21; 1Kor 11,22; Tit 1,5)