von Katholisches Bibelwerk1Wie Schnee im Sommer und Regen zur Erntezeit, / so unpassend ist Ehre für einen Toren.2Wie der Spatz wegflattert und die Schwalbe davonfliegt, / so ist ein unverdienter Fluch; er trifft nicht ein.3Dem Pferd die Peitsche, dem Esel den Zaum, / dem Rücken der Toren den Stock. (Spr 10,13)4Antworte dem Toren nicht, wie es seine Dummheit verdient, / damit nicht auch du ihm gleich wirst!5Antworte dem Toren, wie es seine Dummheit verdient, / damit er sich nicht einbildet, ein Weiser zu sein!6Die Füße haut sich ab, Schaden muss leiden, / wer Botschaft sendet durch einen Toren.7Schlaff wie die Schenkel des Lahmen / ist ein Weisheitsspruch im Mund der Toren.8Den Stein bindet in der Schleuder fest, / wer einem Toren Ehre erweist.9Ein Dornzweig geriet in die Hand eines Betrunkenen: / ein Weisheitsspruch in den Mund der Toren.10Ein Schütze, der alle verwundet - / wer einen Toren anstellt oder einen, der zufällig des Weges kommt.11Wie ein Hund, der zurückkehrt zu dem, was er erbrochen hat, / so ist ein Tor, der seine Dummheit wiederholt. (2Petr 2,22)12Siehst du jemand, der sich selbst für weise hält - / mehr Hoffnung gibt es für den Toren als für ihn.13Der Faule sagt: Ein Löwe ist auf dem Weg, / ein Raubtier ist auf den Straßen.14Die Tür dreht sich in ihrer Angel / und der Faule in seinem Bett.15Greift der Faule mit der Hand in die Schüssel, / ist er zu träg, sie zum Mund zurückzubringen.16Der Faule hält sich selbst für weiser / als sieben, die angemessen antworten können.17Einen vorbeilaufenden Hund packt bei den Ohren, / wer sich in einen Streit mischt, der ihn nichts angeht.18Wie ein Verrückter, der Brandpfeile schleudert, / Pfeile und Tod,19so ist einer, der seinen Nächsten täuscht / und dazu sagt: Ich mach doch nur Spaß.20Ist kein Holz mehr da, erlischt das Feuer; / wo kein Verleumder ist, legt sich der Streit.21Wie Kohlen die Glut und Holz das Feuer, / so schürt ein zänkischer Mensch den Streit.22Die Worte des Verleumders sind wie Leckerbissen, / sie gleiten hinab in die Kammern des Leibes. (Spr 18,8)23Silberglasur auf Tongeschirr - / feurige Lippen und ein böses Herz.24Mit seinen Reden verstellt sich der Gehässige, / doch in seinem Herzen ist er voll Tücke.25Klingt seine Stimme auch freundlich, trau ihm nicht, / denn sieben Gräuel sind in seinem Herzen.26Hüllt sich sein Hass auch in Heuchelei, / seine Schlechtigkeit wird bloßgestellt in der Volksversammlung.27Wer eine Grube gräbt, fällt selbst hinein, / wer einen Stein hochwälzt, auf den rollt er zurück. (Ps 7,16; Sir 27,25)28Eine verlogene Zunge hasst, wen sie zermalmt, / ein heuchlerischer Mund verursacht den Sturz.
Sprüche 26
Библия, синодално издание
von Bulgarian Bible Society1Както сняг лятно време и дъжд по жътва, тъй и чест не прилича на глупец.2Както врабче ще хвръкне, както лястовица ще отлети, – тъй незаслужено проклятие няма да се сбъдне.3Бич – за кон, юзда – за осел, а тояга – за глупци. (Ps 31,9)4Не отговаряй на глупеца според глупостта му, за да не станеш и ти подобен нему; (Mt 21,27)5не отговаряй на глупеца според глупостта му[1], за да се не помисли за мъдър.6Който дава устна поръка на глупец, подрязва нозете си, търпи неприятност.7Както кривят нозете у хромия, тъй и притчата куца в устата на глупци.8Каквото е оня, който туря в прашка безценен камък, такова е и оня, който дава чест на глупец.9Каквото е бодил в ръката на пияница, такова е притча в устата на глупци.10Силният върши всичко произволно: и глупеца надарява, и всеки минувач награждава.11Както псе се връща на бълвоча си, тъй глупец повтаря своята глупост. (2Petr 2,22)12Видял ли си човек, който се мисли за мъдър? Повече се надявай на глупеца, нежели нему. (Jes 5,21; Röm 12,16)13Ленивецът казва: „лъв на пътя! лъв по стъгдите!“ (Spr 22,13)14Врата се върти на куките си, а ленивец – на леглото си.15Ленивец потапя ръка в блюдото, и тежко му е да я подигне до устата си. (Spr 19,24)16Ленивец се мисли за по-мъдър от седмина, които смислено отговарят. (Lk 19,21)17Който минувайки се намесва в чужда свада, хваща куче за уши.18Както престорилият се на луд хвърля огън, стрели и смърт,19тъй е и човек, който коварно уврежда приятеля си и после казва: „аз се само пошегувах“.20Дето няма вече дърва, огънят угасва, и дето няма шепотник, раздорът утихва.21Въглищата – за жар, и дървата – за огън, а свадлив човек – крамоли да разпалва. (Sir 28,11; Sir 28,13)22Думите на шепотника са като сладкиши и влизат вътре в утробата. (Ps 54,9)23Каквото е глинен съд, гледжосан с нечисто сребро, такова са огнени уста и злобно сърце.24С уста си врагът се преструва, а в сърце си коварство крои. (Apg 16,17)25Кога говори дори с нежен глас, не му вярвай, защото в сърцето му има седем гнусотии. (1Sam 26,25)26Ако омразата му се прикрива насаме, злобата му ще се открие в събранието народно.27Който копае яма, той ще падне в нея, и който търкаля камък нагоре, върху него ще се върне. (Ps 7,16; Pred 10,8; Sir 27,28)28Лъжлив език мрази ония, които е наранил, и уста ласкателни готвят падение.