1Es war da einer von den Pharisäern namens Nikodemus, ein führender Mann unter den Juden. (Joh 7,50; Joh 19,39)2Der suchte Jesus bei Nacht auf und sagte zu ihm: Rabbi, wir wissen, du bist ein Lehrer, von Gott gekommen; denn niemand kann die Zeichen tun, die du tust, wenn nicht Gott mit ihm ist.3Jesus antwortete ihm: Amen, amen, ich sage dir: Wenn jemand nicht von oben geboren wird, kann er das Reich Gottes nicht sehen.[1] (1Petr 1,3)4Nikodemus entgegnete ihm: Wie kann ein Mensch, der schon alt ist, geboren werden? Kann er etwa in den Schoß seiner Mutter zurückkehren und noch einmal geboren werden?5Jesus antwortete: Amen, amen, ich sage dir: Wenn jemand nicht aus dem Wasser und dem Geist geboren wird, kann er nicht in das Reich Gottes kommen. (Hes 11,19; Hes 36,25; Röm 8,9)6Was aus dem Fleisch geboren ist, das ist Fleisch; was aber aus dem Geist geboren ist, das ist Geist. (Joh 1,13)7Wundere dich nicht, dass ich dir sagte: Ihr müsst von oben geboren werden.8Der Wind weht, wo er will; du hörst sein Brausen, weißt aber nicht, woher er kommt und wohin er geht. So ist es mit jedem, der aus dem Geist geboren ist. (Pred 11,5)9Nikodemus erwiderte ihm: Wie kann das geschehen?10Jesus antwortete: Du bist der Lehrer Israels und verstehst das nicht?11Amen, amen, ich sage dir: Was wir wissen, davon reden wir, und was wir gesehen haben, das bezeugen wir und doch nehmt ihr unser Zeugnis nicht an. (1Joh 1,2)12Wenn ich zu euch über irdische Dinge gesprochen habe und ihr nicht glaubt, wie werdet ihr glauben, wenn ich zu euch über himmlische Dinge spreche?13Und niemand ist in den Himmel hinaufgestiegen außer dem, der vom Himmel herabgestiegen ist: der Menschensohn.14Und wie Mose die Schlange in der Wüste erhöht hat, so muss der Menschensohn erhöht werden, (4Mo 21,8; Joh 12,32; Joh 19,37)15damit jeder, der glaubt, in ihm ewiges Leben hat.16Denn Gott hat die Welt so sehr geliebt, dass er seinen einzigen Sohn hingab, damit jeder, der an ihn glaubt, nicht verloren geht, sondern ewiges Leben hat. (Röm 5,8; Röm 8,32; 1Joh 4,9)17Denn Gott hat seinen Sohn nicht in die Welt gesandt, damit er die Welt richtet, sondern damit die Welt durch ihn gerettet wird. (Joh 12,47)18Wer an ihn glaubt, wird nicht gerichtet; wer nicht glaubt, ist schon gerichtet, weil er nicht an den Namen des einzigen Sohnes Gottes geglaubt hat.19Denn darin besteht das Gericht: Das Licht kam in die Welt, doch die Menschen liebten die Finsternis mehr als das Licht; denn ihre Taten waren böse.20Jeder, der Böses tut, hasst das Licht und kommt nicht zum Licht, damit seine Taten nicht aufgedeckt werden.21Wer aber die Wahrheit tut, kommt zum Licht, damit offenbar wird, dass seine Taten in Gott vollbracht sind.
Jesus in Judäa. Erneutes Zeugnis des Täufers
22Darauf kam Jesus mit seinen Jüngern nach Judäa. Dort hielt er sich mit ihnen auf und taufte.23Aber auch Johannes taufte damals, und zwar in Änon bei Salim, weil dort viel Wasser war; und die Leute kamen und ließen sich taufen.24Johannes war nämlich noch nicht ins Gefängnis geworfen worden. (Mt 4,12; Mt 14,3; Mk 1,14; Mk 6,17; Lk 3,20)25Da kam es zwischen den Jüngern des Johannes und einem Juden zum Streit über die Frage der Reinigung.26Sie kamen zu Johannes und sagten zu ihm: Rabbi, der Mann, der auf der anderen Seite des Jordan bei dir war und für den du Zeugnis abgelegt hast, der tauft jetzt und alle kommen zu ihm.27Johannes antwortete: Kein Mensch kann etwas nehmen, wenn es ihm nicht vom Himmel gegeben ist. (Joh 19,11)28Ihr selbst seid meine Zeugen, dass ich gesagt habe: Ich bin nicht der Christus, sondern nur vor ihm hergesandt.29Wer die Braut hat, ist der Bräutigam; der Freund des Bräutigams aber, der dabeisteht und ihn hört, ist voller Freude über die Stimme des Bräutigams. Diese Freude hat sich nun bei mir vollendet.30Er muss wachsen, ich aber geringer werden.31Er, der von oben kommt, steht über allen; wer von der Erde stammt, ist irdisch und redet irdisch. Er, der aus dem Himmel kommt, steht über allen. (Joh 3,13; Joh 8,23)32Was er gesehen und gehört hat, bezeugt er, doch niemand nimmt sein Zeugnis an. (Joh 3,11)33Wer sein Zeugnis annimmt, hat besiegelt, dass Gott wahrhaftig ist.34Denn der, den Gott gesandt hat, spricht die Worte Gottes; denn ohne Maß gibt er den Geist.35Der Vater liebt den Sohn und hat alles in seine Hand gegeben.36Wer an den Sohn glaubt, hat das ewige Leben; wer aber dem Sohn nicht gehorcht, wird das Leben nicht sehen, sondern Gottes Zorn bleibt auf ihm. (Mt 3,7; Lk 3,7; 1Joh 5,12)
Johannes 3
Библия, синодално издание
von Bulgarian Bible Society1Измежду фарисеите имаше един човек, на име Никодим, началник иудейски. (Joh 7,50; Joh 19,39)2Той дойде при Иисуса нощем и Му рече: Рави, знаем, че си учител, дошъл от Бога, защото никой не може да прави тия чудеса, които Ти правиш, ако не бъде с него Бог.3Иисус му отговори и рече: истина, истина ти казвам: ако някой се не роди свише, не може да види царството Божие, (2Kor 5,17; Gal 6,15; Tit 3,5; Jak 1,18; 1Petr 1,23)4Никодим Му казва: как може човек, бидейки стар, да се роди? Нима може втори път да влезе в утробата на майка си ч да се роди?5Иисус отговори: истина, истина ти казвам: ако някой се не роди от вода и Дух, не може да влезе в царството Божие;6роденото от плътта е плът, а роденото от Духа е дух. (Röm 8,5)7Недей се чуди, задето ти казах: вие трябва да се родите свише.8Вятърът духа, дето иска, и гласа му чуваш, но не знаеш, отде иде и накъде отива; тъй бива с всекиго, роден от Духа. (Kol 3,3)9Никодим Му отговори и рече: как може да бъде това?10Иисус му отговори и рече: ти си учител Израилев, та това ли не знаеш?11Истина, истина ти казвам: ние говорим за това, що знаем, и свидетелствуваме за онова, що сме видели; а нашето свидетелство вие не приемате.12Ако за земни работи ви говорих, и не вярвате, – как ще повярвате, ако бих ви говорил за небесни?13Никой не е възлязъл на небето, освен слезлия от небето Син Човеческий, Който пребъдва на небето. (Spr 30,4; Joh 6,62)14И както Моисей издигна змията в пустинята, тъй трябва да се издигне Син Човеческий, (4Mo 21,9; Joh 12,32)15та всякой, който вярва в Него, да не погине, но да има живот вечен.16Защото Бог толкоз обикна света, че отдаде Своя Единороден Син, та всякой, който вярва в Него, да не погине, а да има живот вечен. (Jes 9,6; Mk 16,16; Joh 6,40; 1Joh 4,9)17Защото Бог не проводи Сина Си на света, за да съди света, а за да бъде светът спасен чрез Него.18Който вярва в Него, не бива съден, а който не вярва, е вече осъден, задето не е повярвал в името на Единородния Син Божий.19Осъждането пък е поради това, че светлината дойде на света, но човеците обикнаха повече мрака, нежели светлината, понеже делата им бяха лоши. (Joh 1,5; Joh 8,12)20Защото всякой, който прави зло, мрази светлината и не отива към светлина, за да не бъдат изобличени делата му, понеже са лоши.21А тоя, който постъпва по истината, отива към светлината, за да станат делата му явни, понеже са по Бога извършени.22След това дойде Иисус с учениците Си в земята Иудейска, и там живееше с тях и кръщаваше.23А Иоан тъй също кръщаваше в Енон, близо до Салим, защото там имаше много води; и отиваха там и се кръщаваха;24защото Иоан още не беше хвърлен в тъмница.25Тогава между Иоановите ученици и някои иудеи възникна препирня за очищението.26И дойдоха при Иоана и му рекоха: рави, Оня, Който беше с тебе отвъд Иордан и за Когото ти свидетелствува, ето, Той кръщава, и всички отиват при Него. (Joh 1,27)27Иоан отговори и рече: не може човек да приеме нищо, ако му не бъде дадено от небето. (Joh 6,65)28Вие сами сте ми свидетели, че рекох: не съм аз Христос, но съм пратен пред Него. (Joh 1,20; Apg 13,25)29Който има невеста, младоженец е; а приятелят на младоженеца, който стои и го слуша, радва се твърде много на гласа на младоженеца. Тая ми радост, прочее, се изпълни. (Mt 22,2; Eph 5,25; Eph 5,27)30Той трябва да расте, пък аз да се смалявам.31Който иде отгоре, той е над всички; а който е от земята, земен е и като земен говори; Който иде от небето, Той е над всички. (Joh 8,23; Röm 9,5; Eph 1,21)32И каквото е Той видял и чул, за него и свидетелствува; и никой не приема свидетелството Му. (Joh 8,26)33Който е приел Неговото свидетелство, потвърдил е, че Бог е истинен. (Röm 3,4; 1Joh 5,10)34Защото Тоя, Когото Бог е пратил, говори Божии слова, понеже Бог не с мярка Му дава Духа. (Joh 1,16; Eph 4,7)35Отец люби Сина, и всичко е дал в ръката Му. (Mt 28,18)36Който вярва в Сина, има живот вечен; който пък не вярва в Сина, не ще види живот, и гневът Божий пребъдва върху него. (Hab 2,4)