1O Lord, God of vengeance, O God of vengeance, shine forth! (De 32:35; De 32:41; De 32:43; Ps 50:2; Isa 35:4; Jer 51:56; Na 1:2; Ro 12:19)2Rise up, O judge of the earth; repay to the proud what they deserve! (Ps 7:6; Ps 58:11; Lu 1:51)3O Lord, how long shall the wicked, how long shall the wicked exult? (Job 20:5; Ps 74:10; Re 6:10)4They pour out their arrogant words; all the evildoers boast. (1Sa 2:3; Ps 31:18; Ps 92:7; Ps 92:9; Ps 125:5; Jud 1:15)5They crush your people, O Lord, and afflict your heritage. (Pr 22:22; Isa 3:15)6They kill the widow and the sojourner, and murder the fatherless; (Isa 10:2)7and they say, “The Lord does not see; the God of Jacob does not perceive.” (Job 22:13)8Understand, O dullest of the people! Fools, when will you be wise? (Ps 49:10)9He who planted the ear, does he not hear? He who formed the eye, does he not see? (Ex 4:11; Pr 20:12)10He who disciplines the nations, does he not rebuke? He who teaches man knowledge— (Job 12:23; Job 35:11)11the Lord—knows the thoughts of man, that they are but a breath.[1] (Ps 30:5; Ps 30:11; 1Co 3:20)12Blessed is the man whom you discipline, O Lord, and whom you teach out of your law, (De 8:5; Job 5:17; Pr 3:11; 1Co 11:32; Heb 12:5)13to give him rest from days of trouble, until a pit is dug for the wicked. (Job 34:29; Ps 49:5; Ps 55:23)14For the Lord will not forsake his people; he will not abandon his heritage; (De 32:9; 1Sa 12:22; Ro 11:2)15for justice will return to the righteous, and all the upright in heart will follow it. (1Sa 12:14; 1Ki 14:8; Isa 42:3)16Who rises up for me against the wicked? Who stands up for me against evildoers? (Ps 12:5)17If the Lord had not been my help, my soul would soon have lived in the land of silence. (Ps 31:17; Ps 124:1)18When I thought, “My foot slips,” your steadfast love, O Lord, held me up. (Ps 20:2; Ps 38:16; Ps 73:2)19When the cares of my heart are many, your consolations cheer my soul.20Can wicked rulers be allied with you, those who frame[2] injustice by statute? (Ps 50:16; Ps 58:2; Isa 10:1; Am 6:3)21They band together against the life of the righteous and condemn the innocent to death.[3] (Mt 27:1; Mt 27:4)22But the Lord has become my stronghold, and my God the rock of my refuge. (Ps 9:9; Ps 14:6; Ps 18:2)23He will bring back on them their iniquity and wipe them out for their wickedness; the Lord our God will wipe them out. (Ps 7:16; Ps 34:21; Ps 92:9; Pr 2:22)
1Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!2Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!3Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?4Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.5Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.6Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.7‹‹RAB görmez›› diyorlar, ‹‹Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.››8Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?9Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?10Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?11RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.12Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!13Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.14Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.15Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.16Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?17RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.18‹‹Ayağım kayıyor›› dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.19Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.20Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?21Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.22Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.23Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.