Romans 11

English Standard Version

from Crossway
1 I ask, then, has God rejected his people? By no means! For I myself am an Israelite, a descendant of Abraham,[1] a member of the tribe of Benjamin. (1Sa 12:22; Jer 31:37; Jer 33:24; 2Co 11:22; Php 3:5)2 God has not rejected his people whom he foreknew. Do you not know what the Scripture says of Elijah, how he appeals to God against Israel? (Ps 94:14; Ro 8:29)3 “Lord, they have killed your prophets, they have demolished your altars, and I alone am left, and they seek my life.” (1Ki 19:10; 1Ki 19:14)4 But what is God’s reply to him? “I have kept for myself seven thousand men who have not bowed the knee to Baal.” (1Ki 19:18)5 So too at the present time there is a remnant, chosen by grace. (Jer 3:14; Zec 13:8; Ro 9:27)6 But if it is by grace, it is no longer on the basis of works; otherwise grace would no longer be grace. (De 9:4; Ro 4:4)7 What then? Israel failed to obtain what it was seeking. The elect obtained it, but the rest were hardened, (Ro 9:31; Ro 11:25)8 as it is written, “God gave them a spirit of stupor, eyes that would not see and ears that would not hear, down to this very day.” (De 29:4; Isa 29:10; Isa 43:8; Jer 5:21; Eze 12:2; Mt 13:14; Eph 4:18)9 And David says, “Let their table become a snare and a trap, a stumbling block and a retribution for them; (Ps 69:22)10 let their eyes be darkened so that they cannot see, and bend their backs forever.”11 So I ask, did they stumble in order that they might fall? By no means! Rather, through their trespass salvation has come to the Gentiles, so as to make Israel jealous. (Ac 28:28)12 Now if their trespass means riches for the world, and if their failure means riches for the Gentiles, how much more will their full inclusion[2] mean!13 Now I am speaking to you Gentiles. Inasmuch then as I am an apostle to the Gentiles, I magnify my ministry (Ac 9:15; Ac 26:17; Ro 15:16)14 in order somehow to make my fellow Jews jealous, and thus save some of them. (1Co 7:16; 1Co 9:22; 1Ti 4:16; Jas 5:20)15 For if their rejection means the reconciliation of the world, what will their acceptance mean but life from the dead? (Ro 5:11)16 If the dough offered as firstfruits is holy, so is the whole lump, and if the root is holy, so are the branches. (Nu 15:18; Ne 10:37; Eze 44:30)17 But if some of the branches were broken off, and you, although a wild olive shoot, were grafted in among the others and now share in the nourishing root[3] of the olive tree, (Ps 52:8; Jer 11:16; Joh 15:2; Eph 2:12)18 do not be arrogant toward the branches. If you are, remember it is not you who support the root, but the root that supports you.19 Then you will say, “Branches were broken off so that I might be grafted in.”20 That is true. They were broken off because of their unbelief, but you stand fast through faith. So do not become proud, but fear. (Pr 28:14; Isa 66:2; Isa 66:5; Jer 44:10; Ro 12:3; Ro 12:16; 1Co 10:12; 2Co 1:24; Php 2:12; 1Ti 6:17)21 For if God did not spare the natural branches, neither will he spare you.22 Note then the kindness and the severity of God: severity toward those who have fallen, but God’s kindness to you, provided you continue in his kindness. Otherwise you too will be cut off. (Joh 15:2; 1Co 15:2; Heb 3:6; Heb 3:14)23 And even they, if they do not continue in their unbelief, will be grafted in, for God has the power to graft them in again. (2Co 3:16)24 For if you were cut from what is by nature a wild olive tree, and grafted, contrary to nature, into a cultivated olive tree, how much more will these, the natural branches, be grafted back into their own olive tree.25 Lest you be wise in your own sight, I do not want you to be unaware of this mystery, brothers:[4] a partial hardening has come upon Israel, until the fullness of the Gentiles has come in. (Lu 21:24; Ro 11:7; Ro 12:16; 2Co 3:14; Re 7:9)26 And in this way all Israel will be saved, as it is written, “The Deliverer will come from Zion, he will banish ungodliness from Jacob”; (Ps 14:7; Ps 53:6; Isa 59:20; Joh 4:22; Heb 8:8)27 “and this will be my covenant with them when I take away their sins.” (Isa 27:9; Ro 9:4; Heb 8:12)28 As regards the gospel, they are enemies for your sake. But as regards election, they are beloved for the sake of their forefathers. (De 7:8; De 10:15; Ro 9:5)29 For the gifts and the calling of God are irrevocable. (Ro 8:28)30 For just as you were at one time disobedient to God but now have received mercy because of their disobedience, (Eph 2:2; Eph 2:11; Eph 2:13; Col 1:21; Col 3:7; Tit 3:3)31 so they too have now been disobedient in order that by the mercy shown to you they also may now[5] receive mercy.32 For God has consigned all to disobedience, that he may have mercy on all. (Ro 3:9)33 Oh, the depth of the riches and wisdom and knowledge of God! How unsearchable are his judgments and how inscrutable his ways! (De 29:29; Ps 139:6; Eph 3:10; Col 2:3)34 “For who has known the mind of the Lord, or who has been his counselor?” (Job 15:8; Job 36:22; Isa 40:13; 1Co 2:16)35 “Or who has given a gift to him that he might be repaid?” (Job 35:7; Job 41:11)36 For from him and through him and to him are all things. To him be glory forever. Amen. (Ro 16:27; 1Co 8:6; 1Co 11:12; Eph 3:21; Php 4:20; Col 1:16; 1Ti 1:17; Heb 2:10; 1Pe 4:11; 2Pe 3:18; Jud 1:25; Re 1:6; Re 5:13)

Romans 11

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 حال، از شما میپرسم كه آيا خدا قوم خود اسرائيل را رها كرده و ايشان را ترک گفته است؟ هرگز؛ به هيچ وجه چنين نيست! فراموش نكنيد كه من خود، يهودی و از نسل ابراهيم و از طايفهٔ بنيامين هستم.2-3 نه، خدا قوم خود را كه از ابتدا برگزيده بود، رد نكرده است. آيا به ياد داريد در كتاب آسمانی، در ماجرای مربوط به الياس نبی، چه نوشته شده است؟ نوشته شده كه او از قوم اسرائيل نزد خدا لب به شكايت گشود و گفت كه ايشان انبيای خدا را كشته و قربانگاههای خدا را ويران كردهاند. او میگفت كه در تمام آن سرزمين فقط خودش باقی مانده كه خدا را میپرستد و میخواهند او را نيز از بين ببرند.4 آيا به خاطر داريد خدا به او چه جواب داد؟ خدا فرمود: «نه، تنها تو نيستی كه باقی ماندهای! به غیر از تو هفت هزار نفر ديگر هم دارم كه هنوز مرا میپرستند و در مقابل بتها زانو نزدهاند!»5 امروز نيز همينطور است، به اين ترتيب كه تمام يهوديان خدا را فراموش نكردهاند. خدا در اثر رحمت خود، عدهای را از ميان آنان برگزيده است تا نجات دهد.6 بنابراين، اگر اين نجات، همانطور كه گفتيم، در اثر رحمت خدا باشد، طبيعتاً ديگر به سبب اعمال نيک آنان نخواهد بود. زيرا اگر در اثر اعمال نيک آنان باشد، در اين صورت نجات، ديگر هديهٔ رايگان خدا نخواهد بود؛ چون اگر در قبال آن، كاری انجام شده باشد، ديگر رايگان به حساب نخواهد آمد.7 پس وضعيت را به اين صورت میتوان تشريح كرد كه يهوديانی كه در پی دريافت لطف الهی هستند، به مقصود خود نرسيدهاند. البته عدهای از ايشان موفق شدهاند، كه آنها نيز جزو كسانی میباشند كه خدا انتخاب كرده است؛ اما بقيه، قوهٔ تشخيص خود را از دست دادهاند.8 كتاب آسمانی ما نيز به همين موضوع اشاره میكند و میفرمايد كه خدا ايشان را به خواب فرو برده است، و چشمان و گوشهايشان را طوری بسته است كه وقتی راجع به مسيح با ايشان سخن میگوييم، چيزی درک نمیكنند! اين وضع تا به امروز نيز ادامه دارد.9 داوود نبی نيز در اين باره چنين گفته است: «همان بهتر كه سفرهٔ رنگين و نعمتهای ديگرشان آنها را به اشتباه بيندازد تا تصور كنند كه خدا از ايشان راضی است. همان بهتر كه اين بركات، برای آنان همچون دام و تله باشد و هلاكشان كند، چون سزايشان همين است.10 همان بهتر كه چشمانشان تار شود تا نتوانند ببينند و پشتشان همواره زير بار سنگين خم بماند.»11 آيا اين به آن معناست كه برای قوم خدا كه منحرف شده و سقوط كردهاند ديگر اميدی نيست؟ هرگز! هدف خدا اين بود كه هديهٔ نجات خود را به غيريهوديان عطا كند تا از اين راه در يهوديان غيرتی بوجود آيد و ايشان نيز طالب نجات گردند.12 از آنجا كه يهوديان هديهٔ نجات خدا را نپذيرفتند و لغزيدند، هديهٔ نجات و بركات غنی الهی در اختيار ساير مردم دنيا قرار گرفت. حال، اگر يهوديان هم به مسيح ايمان بياورند، چه نعمتهای بزرگتری نصيب مردم دنيا خواهد شد!13 اكنون روی سخنم با شما غيريهوديان است. چنانكه میدانيد خدا مرا به عنوان رسول خود برای خدمت به غيريهوديان انتخاب كرده است. من به اين موضوع افتخار میكنم و تا آنجا كه بتوانم آن را به يهوديان يادآوری مینمايم،14 تا بلكه وادارشان كنم طالب همان بركتی باشند كه شما غيريهوديان داريد و از اين راه باعث نجات برخی از ايشان گردم.15 ای كاش آنان نيز به مسيح ايمان آورند! وقتی خدا از ايشان روی گرداند، معنايش اين بود كه به بقيهٔ مردم جهان رو كرد تا نجات را به ايشان عطا كند. پس حال اگر يهوديان نيز به سوی مسيح بازگردند، چه پرشكوه و عالی خواهد شد! مانند اين خواهد بود كه مردگان به زندگی بازگردند!16 از آنجا كه ابراهيم و ساير انبیا مردان خدا هستند، فرزندانشان نيز بايد همانطور باشند. زيرا اگر ريشههای درخت مقدسند، شاخهها نيز بايد مقدس باشند.17 اما بعضی از شاخههای اين درخت كه يهوديان باشند بريده شدند و به جای آنها، شاخههای زيتون وحشی، يعنی شما غيريهوديان پيوند زده شديد. پس اكنون شما در آن بركاتی كه خدا به ابراهيم و فرزندانشان وعده داد شريک هستيد، همانگونه كه شاخههای پيوند شده، در شيره و مواد غذايی درخت اصلی شريک میشوند.18 اما بايد مواظب باشيد كه دچار غرور نشويد و به اين نباليد كه به جای شاخههای بريده، قرار گرفتهايد. فراموش نكنيد كه ارزش شما فقط به اين است كه جزئی از درخت هستيد. بلی، شما فقط يک شاخهايد، نه ريشه.19 ممكن است بگوييد: «آن شاخهها بريده شدند تا جايی برای من باز شود. پس خدا چقدر از من راضی است!»20 درست است. آن شاخهها يعنی يهوديان به اين دليل قطع شدند كه به خدا ايمان نداشتند؛ شما نيز فقط به اين دليل به جای آنها پيوند شديد كه به خدا ايمان داشتيد. پس مغرور نشويد، بلكه از خدا بترسيد.21 زيرا اگر خدا بر شاخههای طبيعی درخت رحم نكرد، بر شما نيز رحم نخواهد فرمود.22 پس ببينيد خدا چقدر مهربان و در عين حال سختگير است. او نسبت به نافرمانان بسيار سختگير است. اما اگر شما در ايمان و محبتی كه به او داريد، ثابت بمانيد، نسبت به شما مهربان خواهد بود. در غير اين صورت شما نيز بريده خواهيد شد.23 از طرف ديگر، اگر يهوديان از بیايمانی دست بكشند و به سوی خدا بازگردند، خدا ايشان را مجدداً به درخت خود پيوند خواهد زد. بلی، او قادر است اين كار را انجام دهد.24 خدا شما غيريهوديان را كه او را نمیشناختيد و مانند شاخههای درخت زيتون وحشی بوديد، چنين محبت كرده و برخلاف طبيعت، به درخت خوب خودش پيوند زده است. پس چقدر بيشتر، مايل است يهوديان را كه شاخههای طبيعی اين درخت هستند، به جای اولشان بازگرداند و در آنجا پيوند بزند!25 برادران عزيز، میخواهم شما از يک سرّ الهی آگاه باشيد، تا دچار غرور نشويد. درست است كه بعضی از يهوديان در حال حاضر بر ضد انجيل عمل میكنند؛ اما اين حالت فقط تا زمانی ادامه خواهد يافت كه آن عده از شما غيريهوديان كه خدا از ابتدا در نظر داشته است، به مسيح ايمان بياوريد.26 پس از آن، تمام قوم اسرائيل نجات خواهند يافت. در همين مورد، در كتاب آسمانی چنين آمده است: «از شهر صهيون نجات دهندهای ظاهر خواهد شد و يهوديان را از بیدينی رهايی خواهد داد.27 در آن زمان من طبق وعدهٔ خود گناهان ايشان را پاک خواهم نمود.»28 اكنون بسياری از يهوديان دشمن انجيل مسيحند؛ اين امر به نفع شما بوده است، زيرا سبب شد كه خدا هديهٔ نجات خود را به شما عطا كند. اما به هر حال، يهوديان به خاطر وعدههايی كه خدا به ابراهيم و اسحاق و يعقوب داد، مورد توجه او هستند.29 زيرا وقتی خدا كسی را برگزيد و نعمتی به او بخشيد، ديگر تصميمش را تغيير نمیدهد. او هرگز وعدههای خود را پس نمیگيرد.30 زمانی شما نسبت به خدا ياغی بوديد؛ اما وقتی يهوديان هديهٔ خدا را رد كردند، او همان هديه را به شما عطا كرد.31 در حال حاضر يهوديان ياغیاند؛ اما ايشان نيز روزی از همان مهربانی و رحمتی كه خدا نسبت به شما دارد، برخوردار خواهند شد.32 زيرا خدا همه را در گناه به حال خود رها كرده تا بتواند بر همه يكسان رحم كند.33 وه كه چه خدای پرجلالی داريم! حكمت و دانش و ثروت او چه عظيم است! مشيت و راههای او فوق ادراک ماست!34 كيست كه بتواند فكر خداوند را درک كند؟ چه كسی آنقدر داناست كه بتواند مشورتی به خدا بدهد و يا او را راهنمايی كند؟35 چه كسی میتواند هديهای به او تقديم نمايد كه قابل او باشد و از او انتظار عوض داشته باشد؟36 هر چه هست از خداست؛ وجود همه چيز به قدرت او وابسته است و همه چيز برای شكوه و جلال اوست. ستايش بیپايان بر او باد! آمين.