Psalm 116 | English Standard Version

English Standard Version

I Love the Lord

1 I love the Lord, because he has heard my voice and my pleas for mercy. (Ps 18:1; Ps 66:19; Ps 118:21) 2 Because he inclined his ear to me, therefore I will call on him as long as I live. (Ps 31:2) 3 The snares of death encompassed me; the pangs of Sheol laid hold on me; I suffered distress and anguish. (Ps 18:4) 4 Then I called on the name of the Lord: “O Lord, I pray, deliver my soul!” (Ps 18:6; Ps 118:5) 5 Gracious is the Lord, and righteous; our God is merciful. (Ezr 9:15; Ne 9:8; Ps 7:9; Ps 62:12; Ps 86:15; Ps 119:137; Ps 145:17; Jer 12:1; Da 9:7)

Ezr 9:15Ne 9:8Ps 7:9Ps 62:12Ps 86:15Ps 119:137Ps 145:17Jer 12:1Da 9:7

6 The Lord preserves the simple; when I was brought low, he saved me. (Ps 19:7; Ps 79:8; Ps 142:6) 7 Return, O my soul, to your rest; for the Lord has dealt bountifully with you. (Ps 13:6; Jer 6:16; Mt 11:28) 8 For you have delivered my soul from death, my eyes from tears, my feet from stumbling; (Ps 49:15; Ps 56:13; Ps 86:13) 9 I will walk before the Lord in the land of the living. (Ps 27:13) 10 I believed, even when^[1] I spoke: “I am greatly afflicted”; (Ps 39:3; 2Co 4:13) 11 I said in my alarm, “All mankind are liars.” (Ps 31:22; Ps 62:9) 12 What shall I render to the Lord for all his benefits to me? (2Ch 32:25) 13 I will lift up the cup of salvation and call on the name of the Lord, (Ps 16:5; Ps 99:6; Ps 105:1) 14 I will pay my vows to the Lord in the presence of all his people. (Ps 50:14) 15 Precious in the sight of the Lord is the death of his saints. (Ps 50:5; Ps 72:14) 16 O Lord, I am your servant; I am your servant, the son of your maidservant. You have loosed my bonds. (Job 12:18; Ps 86:16; Ps 113:1; Ps 119:125; Ps 143:12)

Job 12:18Ps 86:16Ps 113:1Ps 119:125Ps 143:12

17 I will offer to you the sacrifice of thanksgiving and call on the name of the Lord. (Ps 50:14; Ps 116:13) 18 I will pay my vows to the Lord in the presence of all his people, (Ps 116:14) 19 in the courts of the house of the Lord, in your midst, O Jerusalem. Praise the Lord! (Ps 92:13; Ps 104:35)

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica

پرستش خداوند برای رهايی از مرگ

1-2 خداوند را دوست میدارم زيرا ناله و فرياد مرا میشنود و به درخواست من گوش میدهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم كرد. 3 خطر مرگ بر من سايه افكنده بود و مايوس و غمگين بودم، 4 سپس نام خداوند را خواندم و فرياد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!» 5 او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحيم است. 6 خداوند افراد سادهدل و فروتن را حفظ میكند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. 7 ای جان من، آسوده باش، زيرا خداوند در حق من خوبی كرده است! 8 او مرا از مرگ نجات داد و اشكهايم را پاک كرد و نگذاشت پايم بلغزد، 9 تا بتوانم در اين دنيا در حضور خداوند زيست كنم. 10-11 در شدت پريشانی خود گفتم: «آنها دروغ میگويند، من هرگز از اين وضع خود نجات پيدا نخواهم كرد.» با اين حال ايمان خود را از دست ندادم. 12 اما اينک در برابر همهٔ خوبیهایی كه خداوند برای من كرده است، چه میتوانم به او بدهم؟ 13 هديهٔ نوشيدنی به حضور خداوند خواهم آورد تا از او تشكر نمايم كه مرا نجات داده است. 14 در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم كرد. 15 جانهای مقدسان خداوند نزد او عزيزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بين بروند. 16 ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر كنيز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. 17 قربانی شكرگزاری را به حضورت تقديم میكنم و نام تو را گرامی میدارم. 18-19 در حضور تمام مردم اسرائيل و در خانهٔ تو كه در اورشليم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. خداوند را سپاس باد!