Proverbs 26 | English Standard Version

English Standard Version

1 Like snow in summer or rain in harvest, so honor is not fitting for a fool. (1Sa 12:17; Pr 17:7; Pr 19:10; Pr 26:8)

1Sa 12:17Pr 17:7Pr 19:10Pr 26:8

2 Like a sparrow in its flitting, like a swallow in its flying, a curse that is causeless does not alight. (Nu 23:8; De 23:5; 2Sa 16:12; Ps 84:3; Pr 27:8)

Nu 23:8De 23:52Sa 16:12Ps 84:3Pr 27:8

3 A whip for the horse, a bridle for the donkey, and a rod for the back of fools. (Ps 32:9; Pr 19:29) 4 Answer not a fool according to his folly, lest you be like him yourself. (2Sa 16:11; 2Ki 18:36; Lu 23:9) 5 Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own eyes. (Pr 28:11; Mt 16:1; Mt 21:24; Ro 12:16)

Pr 28:11Mt 16:1Mt 21:24Ro 12:16

6 Whoever sends a message by the hand of a fool cuts off his own feet and drinks violence. (Job 15:16; Pr 13:2) 7 Like a lame man’s legs, which hang useless, is a proverb in the mouth of fools. 8 Like one who binds the stone in the sling is one who gives honor to a fool. (Pr 26:1) 9 Like a thorn that goes up into the hand of a drunkard is a proverb in the mouth of fools. (Pr 23:35) 10 Like an archer who wounds everyone is one who hires a passing fool or drunkard.^[1] 11 Like a dog that returns to his vomit is a fool who repeats his folly. (Ex 8:15; 2Pe 2:22) 12 Do you see a man who is wise in his own eyes? There is more hope for a fool than for him. (Pr 28:11; Pr 29:20; Ro 12:16) 13 The sluggard says, “There is a lion in the road! There is a lion in the streets!” (Pr 22:13) 14 As a door turns on its hinges, so does a sluggard on his bed. 15 The sluggard buries his hand in the dish; it wears him out to bring it back to his mouth. (Pr 19:24) 16 The sluggard is wiser in his own eyes than seven men who can answer sensibly. (Job 5:19; Pr 6:16; Pr 26:12; Pr 26:25)

Job 5:19Pr 6:16Pr 26:12Pr 26:25

17 Whoever meddles in a quarrel not his own is like one who takes a passing dog by the ears. 18 Like a madman who throws firebrands, arrows, and death (Isa 50:11) 19 is the man who deceives his neighbor and says, “I am only joking!” 20 For lack of wood the fire goes out, and where there is no whisperer, quarreling ceases. (Pr 16:28; Pr 22:10) 21 As charcoal to hot embers and wood to fire, so is a quarrelsome man for kindling strife. (Pr 15:18) 22 The words of a whisperer are like delicious morsels; they go down into the inner parts of the body. (Pr 18:8; Pr 26:20) 23 Like the glaze^[2] covering an earthen vessel are fervent lips with an evil heart. (Pr 25:4; Mt 23:27; Lu 11:39) 24 Whoever hates disguises himself with his lips and harbors deceit in his heart; 25 when he speaks graciously, believe him not, for there are seven abominations in his heart; (Ps 28:3; Pr 26:16) 26 though his hatred be covered with deception, his wickedness will be exposed in the assembly. 27 Whoever digs a pit will fall into it, and a stone will come back on him who starts it rolling. (Ps 7:15; Pr 28:10) 28 A lying tongue hates its victims, and a flattering mouth works ruin.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica

1 همانطور كه باريدن برف در تابستان يا باران در فصل درو خلاف قانون طبيعت است، همچنان است احترام گذاشتن به اشخاص نادان. 2 نفرين، بر كسی كه مستحق آن نيست اثری ندارد و مانند گنجشک يا پرستويی است كه اين سو و آن سو پرواز میكند و در جايی نمینشيند. 3 شلاق برای اسب است و افسار برای الاغ، و چوب تنبيه برای آدم احمق. 4 كسی كه به سؤال احمقانه جواب دهد مثل سؤال كنندهٔ آن، احمق است. 5 بايد به سؤال احمقانه جواب احمقانه داد تا كسی كه سؤال كرده خيال نكند عاقل است. 6 كسی كه توسط آدم احمقی پيغام میفرستد مثل شخصی است كه پای خود را قطع میكند و يا زهر مینوشد. 7 مثلی كه از دهان شخص نادان بيرون میآيد، مانند پای لنگ، سست است. 8 احترام گذاشتن به آدم احمق، مانند بستن سنگ به فلاخن، كار احمقانهای است. 9 مثلی كه از دهان آدم احمق بيرون میآيد همچون خاری كه به دست آدم مست فرو میرود و او حس نمیكند، بیاثر است. 10 كسی كه آدم احمقی را استخدام میكند مانند تيراندازی است كه هر رهگذری را مجروح میسازد. 11 آدم احمقی كه حماقت خود را تكرار میكند مانند سگی است كه آنچه را كه استفراغ كرده میخورد. 12 كسی كه در نظر خود عاقل است از يک احمق هم نادانتر است. 13 آدم تنبل پايش را از خانه بيرون نمیگذارد و میگويد: «شيرهای درندهای در كوچهها هستند!» 14 او مانند دری كه بر پاشنهاش میچرخد، در رختخوابش میغلتد و از آن جدا نمیشود. 15 دستش را به طرف بشقاب دراز میكند ولی از فرط تنبلی لقمه را به دهانش نمیگذارد. 16 با اين حال او خود را داناتر از هفت مرد عاقل میداند. 17 كسی كه در نزاعی دخالت میكند كه به او مربوط نيست مانند شخصی است كه گوشهای سگی را میكشد. 18-19 شخصی كه همسايهٔ خود را فريب بدهد و بعد بگويد كه شوخی كرده است، مثل ديوانهای است كه به هر طرف آتش و تيرهای مرگبار پرت میكند. 20 هيزم كه نباشد آتش خاموش میشود، سخنچين كه نباشد نزاع فرو مینشيند. 21 همانطور كه زغال و هيزم آتش را مشتعل میكند، مرد ستيزهجو هم جنگ و نزاع بر پا مینمايد. 22 حرفهای آدم سخنچين مانند لقمههای لذيذی است كه با لذت بلعيده میشود. 23 سخنان زيبا و فريبنده، شرارت دل را پنهان میسازد، درست مانند لعابی كه ظرف گلی را میپوشاند. 24 شخص كينهتوز با حرفهايش كينهٔ دلش را مخفی میكند؛ 25 اما تو گول حرفهای فريبندهٔ او را نخور، زيرا دلش پر از نفرت است. 26 اگرچه نفرتش را با حيله پنهان میكند، اما سرانجام پليدی او بر همگان آشكار خواهد شد. 27 هر كه برای ديگران چاه بكند، خود در آن خواهد افتاد. هر كه سنگی به طرف ديگران بغلتاند، آن سنگ برمیگردد و بر روی خود او میافتد. 28 زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد و دهان چاپلوس خرابی بار میآورد.