1Jesus[1] looked up and saw the rich putting their gifts into the offering box, (2Ki 12:9; Mr 12:41; Joh 8:20)2and he saw a poor widow put in two small copper coins.[2] (Lu 12:59)3And he said, “Truly, I tell you, this poor widow has put in more than all of them. (2Co 8:2; 2Co 8:12)4For they all contributed out of their abundance, but she out of her poverty put in all she had to live on.” (Lu 8:43; Php 4:11)
Jesus Foretells Destruction of the Temple
5And while some were speaking of the temple, how it was adorned with noble stones and offerings, he said, (Mt 24:1; Mr 13:1)6“As for these things that you see, the days will come when there will not be left here one stone upon another that will not be thrown down.” (Lu 17:22; Lu 19:43)7And they asked him, “Teacher, when will these things be, and what will be the sign when these things are about to take place?” (Ac 1:6)8And he said, “See that you are not led astray. For many will come in my name, saying, ‘I am he!’ and, ‘The time is at hand!’ Do not go after them. (Jer 14:14; Jer 29:8; Mt 3:2; Mt 4:17; Mr 1:15; Joh 8:24; Eph 5:6; Col 2:8; 2Th 2:3; 1Jo 2:18; 1Jo 3:7)9And when you hear of wars and tumults, do not be terrified, for these things must first take place, but the end will not be at once.” (Lu 24:37; Re 1:1)
20“But when you see Jerusalem surrounded by armies, then know that its desolation has come near. (Da 9:27; Lu 19:43)21Then let those who are in Judea flee to the mountains, and let those who are inside the city depart, and let not those who are out in the country enter it,22for these are days of vengeance, to fulfill all that is written. (Isa 34:8; Isa 63:4; Ho 9:7; Mt 1:22; Lu 18:7)23Alas for women who are pregnant and for those who are nursing infants in those days! For there will be great distress upon the earth and wrath against this people. (Lu 23:29; 1Th 2:16)24They will fall by the edge of the sword and be led captive among all nations, and Jerusalem will be trampled underfoot by the Gentiles, until the times of the Gentiles are fulfilled. (De 28:64; Ps 79:1; Isa 63:3; Isa 63:18; Da 8:13; Da 12:7; Zec 12:3; Ro 11:25; Re 11:2)
29And he told them a parable: “Look at the fig tree, and all the trees.30As soon as they come out in leaf, you see for yourselves and know that the summer is already near. (Mt 16:3; Lu 12:57)31So also, when you see these things taking place, you know that the kingdom of God is near.32Truly, I say to you, this generation will not pass away until all has taken place. (Lu 9:27)33Heaven and earth will pass away, but my words will not pass away. (Ps 102:26; Ps 119:89; Isa 40:8; Isa 51:6; Mt 5:18; Heb 12:27; 1Pe 1:23; 1Pe 1:25; 2Pe 3:10)
1وقتی عيسی در خانه خدا ايستاده بود و به اطراف نگاه میكرد، ثروتمندانی را ديد كه هدايای خود را در صندوق اعانات میريختند.2در همان حال بيوهزن فقيری نيز آمد و دو سكه كوچک در صندوق انداخت.3عيسی فرمود: «در واقع اين بيوهزن فقير بيشتر از تمام آن ثروتمندان هديه داده است.4چون آنها قسمت كوچكی از آنچه را كه احتياج نداشتند دادند، در حالی که اين زن فقير هر چه داشت داد.»
خرابی خانهٔ خدا و مصائب آخر زمان
5در اين هنگام بعضی از شاگردان عيسی از سنگهای زيبايی كه در بنای خانه خدا به کار رفته بود و از اشیا گرانبهايی كه مردم وقف كرده بودند، تعريف میكردند. اما عيسی به ايشان فرمود:6«روزی فرا میرسد كه تمام اين چيزهايی كه میبينيد، خراب و ويران خواهد شد و سنگی بر سنگی ديگر باقی نخواهد ماند.»7ايشان با تعجب گفتند: «استاد، اين وقايع كی روی خواهند داد؟ آيا پيش از وقوع آنها، علائمی وجود خواهد داشت؟»8عيسی در جواب فرمود: «مواظب باشيد كسی شما را گمراه نكند. زيرا بسياری آمده، ادعا خواهند كرد كه مسيح هستند و خواهند گفت كه دنيا به آخر رسيده است. اما باور نكنيد.9و هنگامی كه خبر جنگها و آشوبها را بشنويد، مضطرب نشويد. لازم است كه چنين وقايعی رخ دهد، اما اين به آن معنی نيست كه آخر دنيا نزديک شده است.»10سپس ادامه داد: «قومها و ممالک عليه يكديگر به جنگ برخواهند خاست.11زلزلههای عظيم، قحطیها و بيماريهای مسری در بسياری از نقاط روی خواهد داد و در آسمان نيز چيزهای عجيب و هولناک ديده خواهد شد.12«اما قبل از اين وقايع، دوره آزار و جفا و شكنجه پيش خواهد آمد. شما را به خاطر نام من، به عبادتگاهها، زندانها، و به حضور پادشاهان و فرمانروايان خواهند كشاند.13اما اين فرصتی خواهد بود تا بتوانيد خبر خوش انجيل را به آنان اعلام داريد.14پس در اين فكر نباشيد كه چگونه از خود دفاع كنيد،15زيرا من خود، به شما خواهم آموخت كه چه بگوييد، به طوری كه هيچيک از دشمنانتان، يارای پاسخگويی و ايستادگی در مقابل شما را نخواهند داشت!16پدر و مادر و برادران و بستگان و دوستانتان به شما خيانت خواهند كرد و شما را تحويل دشمن خواهند داد؛ و برخی از شما كشته خواهيد شد؛17و همه به سبب اينكه پيرو من هستيد، از شما متنفر خواهند شد.18اما مويی از سر شما گُم نخواهد شد!19اگر تا به آخر تحمل كنيد، جانهای خود را نجات خواهيد داد.20«اما هرگاه ديديد كه اورشليم به محاصره دشمن درآمده، بدانيد كه زمان نابودی آن فرا رسيده است.21آنگاه مردم يهوديه به كوهستان بگريزند و ساكنان اورشليم فرار كنند و آنانی كه بيرون شهر هستند، به شهر باز نگردند.22زيرا آن زمان، هنگام مجازات خواهد بود، روزهايی كه تمام هشدارهای انبیا تحقق خواهند يافت.23وای به حال زنانی كه در آن زمان آبستن بوده، يا بچه شيرخوار داشته باشند! زيرا اين قوم دچار مصيبت سختی شده، خشم و غضب خدا بر آنان عارض خواهد شد؛24به دم شمشير خواهند افتاد و يا اسير شده، به سرزمينهای بيگانه تبعيد خواهند گشت. اورشليم نيز به دست بيگانگان افتاده، پايمال خواهد شد تا زمانی كه دوره تسلط بيگانگان به پايان رسد.25«آنگاه در آسمان اتفاقات عجيبی خواهد افتاد و در خورشيد و ماه و ستارگان، علائم هولناكی ديده خواهد شد. بر روی زمين، قومها از غرش درياها و خروش امواج آن، آشفته و پريشان خواهند شد.26بسياری از تصور سرنوشت هولناكی كه در انتظار دنياست، ضعف خواهند كرد؛ زيرا نظم و ثبات آسمان نيز در هم خواهد ريخت.27آنگاه تمام مردم روی زمين مرا خواهند ديد كه سوار بر ابر، با قدرت و شكوهی عظيم میآيم.28پس وقتی اين رويدادها آغاز میشوند، بايستيد و به بالا نگاه كنيد، زيرا نجات شما نزديک است!»29سپس اين مثل را برايشان زد: «درخت انجير يا ساير درختان را بنگريد.30وقتی شكوفه میكنند، بیآنكه كسی به شما بگويد، متوجه میشويد كه تابستان نزديک شده است.31به همين صورت، وقتی میبينيد كه اين رويدادها در حال وقوع هستند، بدانيد كه بزودی ملكوت خدا آغاز خواهد شد.32«يقين بدانيد كه اين نسل خواهد ماند و اين وقايع را خواهد ديد.33آسمان و زمين از بين خواهد رفت، اما سخنان من هميشه باقی خواهد ماند.34-35«پس مراقب باشيد كه بازگشت ناگهانی من، شما را غافلگير نكند! نگذاريد پرخوری، ميگساری و غم و غصههای زندگی شما را مانند ساير مردم دنيا به خود مشغول سازند.36بلكه هر لحظه چشم به راه من باشيد و هميشه دعا كنيد تا در صورت امكان بدون برخورد با اين رويدادهای وحشتناک، به حضور من برسيد.»37-38به اين ترتيب، او هر روز در خانه خدا به تعليم مردم میپرداخت. مردم نيز از صبح زود گرد میآمدند تا سخنان او را بشنوند. هنگام عصر نيز از شهر خارج شده، شب را در كوه زيتون به صبح میآورد.