1Thus says the Lord, “Go, buy a potter’s earthenware flask, and take some of the elders of the people and some of the elders of the priests, (2Ki 19:2; 2Ki 23:1; Jer 18:2; Jer 19:10; Eze 8:1)2and go out to the Valley of the Son of Hinnom at the entry of the Potsherd Gate, and proclaim there the words that I tell you. (Jos 15:8)3You shall say, ‘Hear the word of the Lord, O kings of Judah and inhabitants of Jerusalem. Thus says the Lord of hosts, the God of Israel: Behold, I am bringing such disaster upon this place that the ears of everyone who hears of it will tingle. (1Sa 3:11; 2Ki 21:12; Jer 13:13; Jer 17:20)4Because the people have forsaken me and have profaned this place by making offerings in it to other gods whom neither they nor their fathers nor the kings of Judah have known; and because they have filled this place with the blood of innocents, (2Ki 21:16; Jer 1:16; Jer 2:34)5and have built the high places of Baal to burn their sons in the fire as burnt offerings to Baal, which I did not command or decree, nor did it come into my mind— (Le 18:21; De 17:3; Jer 7:31; Jer 32:35)6therefore, behold, days are coming, declares the Lord, when this place shall no more be called Topheth, or the Valley of the Son of Hinnom, but the Valley of Slaughter. (Jer 7:32; Jer 19:2)7And in this place I will make void the plans of Judah and Jerusalem, and will cause their people to fall by the sword before their enemies, and by the hand of those who seek their life. I will give their dead bodies for food to the birds of the air and to the beasts of the earth. (Le 26:17; Isa 19:3; Jer 7:33)8And I will make this city a horror, a thing to be hissed at. Everyone who passes by it will be horrified and will hiss because of all its wounds. (Jer 18:16)9And I will make them eat the flesh of their sons and their daughters, and everyone shall eat the flesh of his neighbor in the siege and in the distress, with which their enemies and those who seek their life afflict them.’ (Le 26:29; De 28:53; De 28:55; De 28:57; Isa 9:20; La 2:20; La 4:10; Eze 5:10)10“Then you shall break the flask in the sight of the men who go with you, (Jer 19:1; Jer 51:63)11and shall say to them, ‘Thus says the Lord of hosts: So will I break this people and this city, as one breaks a potter’s vessel, so that it can never be mended. Men shall bury in Topheth because there will be no place else to bury. (Ps 2:9; Pr 6:15; Isa 30:14; Jer 7:32; La 4:2)12Thus will I do to this place, declares the Lord, and to its inhabitants, making this city like Topheth. (2Ki 23:10)13The houses of Jerusalem and the houses of the kings of Judah—all the houses on whose roofs offerings have been offered to all the host of heaven, and drink offerings have been poured out to other gods—shall be defiled like the place of Topheth.’” (De 4:19; 2Sa 11:2; 2Ki 23:12; Jer 7:18; Jer 19:12; Jer 32:29; Jer 44:18; Zep 1:5; Ac 7:42)14Then Jeremiah came from Topheth, where the Lord had sent him to prophesy, and he stood in the court of the Lord’s house and said to all the people: (2Ch 20:5; Jer 19:2; Jer 26:2)15“Thus says the Lord of hosts, the God of Israel, behold, I am bringing upon this city and upon all its towns all the disaster that I have pronounced against it, because they have stiffened their neck, refusing to hear my words.” (2Ch 30:8; Jer 7:26; Jer 25:3)
1-2روزی خداوند فرمود كه كوزهای بخرم و به همراه چند نفر از ريشسفيدان قوم و كاهنان سالخورده به وادی«ابن هنوم» در نزديكی دروازهٔ كوزهگران بروم و در آنجا پيام او را اعلام كرده،3بگويم كه خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل چنين میفرمايد: «ای پادشاهان يهودا و اهالی اورشليم، به پيام من گوش فرا دهيد! چنان بلای هولناكی بر سر اين شهر خواهم آورد كه هر کس بشنود مات و مبهوت شود.4زيرا بنیاسرائيل مرا ترک كرده و اين مكان را از كردار شرمآور و شرورانهٔ خويش پر ساختهاند؛ مردم برای بتها بخور میسوزانند بتهايی كه نه اين نسل میشناخت، نه پدرانشان و نه پادشاهان يهودا. آنها اين محل را با خون كودكان بیگناه رنگين كردهاند.5برای بت بعل، قربانگاههای بلند ساخته، پسران خود را بر آنها میسوزانند كاری كه من هرگز امر نفرموده بودم و حتی از فكرم نيز نگذشته بود!6«بنابراين روزی خواهد رسيد كه ديگر اين وادی را ”توفت“ يا ”ابن هنوم“ نخواهند ناميد، بلكه وادی ”كشتارگاه“.7زيرا من نقشههای جنگی يهودا و اورشليم را بر هم زده و به دشمن اجازه خواهم داد تا شما را در اين مكان به خاک و خون بكشند و جنازههايتان خوراک لاشخورها و حيوانات وحشی گردد.8شهر اورشليم را نيز چنان ويران خواهم ساخت كه هر کس از كنارش عبور نمايد، مات و مبهوت شود.9اجازه خواهم داد كه دشمن شهر را محاصره كند و كسانی كه در آن مانده باشند از گرسنگی مجبور به خوردن گوشت فرزندان و دوستانشان شوند.»10آنگاه خداوند مرا فرمود كه آن كوزه را در برابر چشمان همراهانم بشكنم11و به ايشان بگويم كه پيام خداوند قادر متعال اين است: «همانگونه كه اين كوزه خرد شده و ديگر قابل تعمير نيست، بدينگونه اورشليم و اهالی آن هم از بين خواهند رفت. تعداد كشتهشدگان به قدری زياد خواهد بود كه جنازهها را در توفت دفن خواهند كرد، چنانكه ديگر جايی باقی نماند.12اورشليم را هم مانند توفت پر از جنازه خواهم ساخت.13خانههای اورشليم و كاخهای سلطنتی يهودا را هر جايی كه بر بام آن برای خورشيد و ماه و ستارگان بخور سوزانيده و هدايای نوشيدنی تقديم كرده باشند همه را مانند ”توفت“ با اجساد مردگان نجس خواهم ساخت.»14ارميا پس از اعلام پيام خداوند، هنگامی كه از«توفت» بازگشت، در حياط خانهٔ خداوند ايستاد و به تمام مردم گفت كه15خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل چنين میفرمايد: «تمام بلاهايی را كه گفتهام، بر سر اورشليم و شهرهای اطراف آن خواهم آورد، چون شما با سرسختی از كلام من سرپيچی كردهايد.»