1When Samuel became old, he made his sons judges over Israel. (De 16:18)2The name of his firstborn son was Joel, and the name of his second, Abijah; they were judges in Beersheba.3Yet his sons did not walk in his ways but turned aside after gain. They took bribes and perverted justice. (Ex 18:21; Ex 23:8; De 16:19; Ps 15:5)4Then all the elders of Israel gathered together and came to Samuel at Ramah (1Sa 7:17)5and said to him, “Behold, you are old and your sons do not walk in your ways. Now appoint for us a king to judge us like all the nations.” (De 17:14; 1Sa 8:19; Ho 13:10; Ac 13:21)6But the thing displeased Samuel when they said, “Give us a king to judge us.” And Samuel prayed to the Lord.7And the Lord said to Samuel, “Obey the voice of the people in all that they say to you, for they have not rejected you, but they have rejected me from being king over them. (Ex 16:8; 1Sa 10:19)8According to all the deeds that they have done, from the day I brought them up out of Egypt even to this day, forsaking me and serving other gods, so they are also doing to you.9Now then, obey their voice; only you shall solemnly warn them and show them the ways of the king who shall reign over them.” (1Sa 8:11)
Samuel’s Warning Against Kings
10So Samuel told all the words of the Lord to the people who were asking for a king from him.11He said, “These will be the ways of the king who will reign over you: he will take your sons and appoint them to his chariots and to be his horsemen and to run before his chariots. (De 17:16; 1Sa 10:25; 1Sa 14:52)12And he will appoint for himself commanders of thousands and commanders of fifties, and some to plow his ground and to reap his harvest, and to make his implements of war and the equipment of his chariots. (Ge 45:6)13He will take your daughters to be perfumers and cooks and bakers.14He will take the best of your fields and vineyards and olive orchards and give them to his servants. (1Ki 21:7; Eze 46:18)15He will take the tenth of your grain and of your vineyards and give it to his officers and to his servants.16He will take your male servants and female servants and the best of your young men[1] and your donkeys, and put them to his work.17He will take the tenth of your flocks, and you shall be his slaves.18And in that day you will cry out because of your king, whom you have chosen for yourselves, but the Lord will not answer you in that day.” (Pr 1:28; Isa 1:15; Mic 3:4)
The Lord Grants Israel’s Request
19But the people refused to obey the voice of Samuel. And they said, “No! But there shall be a king over us,20that we also may be like all the nations, and that our king may judge us and go out before us and fight our battles.” (1Sa 8:5)21And when Samuel had heard all the words of the people, he repeated them in the ears of the Lord.22And the Lord said to Samuel, “Obey their voice and make them a king.” Samuel then said to the men of Israel, “Go every man to his city.” (1Sa 8:7; Ho 13:11)
1وقتی سموئيل پير شد، پسران خود را به عنوان داور بر اسرائيل گماشت.2نام پسر اول، يوئيل و پسر دوم ابياه بود. ايشان در بئرشبع بر مسند داوری نشستند.3اما آنها مثل پدر خود رفتار نمیكردند بلكه طمعكار بودند و از مردم رشوه میگرفتند و در قضاوت، عدالت را رعايت نمیكردند.4بالاخره، رهبران اسرائيل در رامه جمع شدند تا موضوع را با سموئيل در ميان بگذارند.5آنها به او گفتند: «تو پير شدهای و پسرانت نيز مانند تو رفتار نمیكنند. پس برای ما پادشاهی تعيين كن تا بر ما حكومت كند و ما هم مانند ساير قومها پادشاهی داشته باشيم.»6سموئيل از درخواست آنها بسيار ناراحت شد و برای كسب تكليف به حضور خداوند رفت.7خداوند در پاسخ سموئيل فرمود: «طبق درخواست آنها عمل كن، زيرا آنها مرا رد كردهاند نه تو را. آنها ديگر نمیخواهند من پادشاه ايشان باشم.8از موقعی كه ايشان را از مصر بيرون آوردم، پيوسته مرا ترک نموده، به دنبال خدايان ديگر رفتند. الان با تو نيز همان رفتار را پيش گرفتهاند.9هر چه میگويند بكن، اما به ايشان هشدار بده كه داشتن پادشاه چه عواقبی دارد.»10سموئيل از جانب خداوند به ايشان چنين گفت:11«اگر میخواهيد پادشاهی داشته باشيد، بدانيد كه او پسران شما را به خدمت خواهد گرفت تا بعضی بر عرابهها و بعضی بر اسبها او را خدمت كنند و بعضی در جلو عرابههايش بدوند.12او بعضی را به فرماندهی سپاه خود خواهد گماشت و بعضی ديگر را به مزارع خود خواهد فرستاد تا زمين را شيار كنند و محصولات او را جمعآوری نمايند، و از عدهای نيز برای ساختن اسلحه و وسايل عرابه استفاده خواهد كرد.13پادشاه، دختران شما را هم به کار میگيرد تا نان بپزند و خوراک تهيه كنند و برايش عطر بسازند.14او بهترين مزارع و تاكستانها و باغهای زيتون را از شما خواهد گرفت و به افراد خود خواهد داد.15از شما ده يک محصولاتتان را مطالبه خواهد نمود و آن را در ميان افراد دربار، تقسيم خواهد كرد.16غلامان، كنيزان، رمهها و الاغهای شما را گرفته، برای استفادهٔ شخصی خود به کار خواهد برد.17او ده يک گلههای شما را خواهد گرفت و شما بردهٔ وی خواهيد شد.18وقتی آن روز برسد، شما از دست پادشاهی كه انتخاب كردهايد فرياد برخواهيد آورد، ولی خداوند به داد شما نخواهد رسيد.»19اما مردم به نصيحت سموئيل گوش ندادند و به اصرار گفتند: «ما پادشاه میخواهيم20تا مانند ساير قومها باشيم. میخواهيم او بر ما سلطنت كند و در جنگ ما را رهبری نمايد.»21سموئيل آنچه را كه مردم گفتند با خداوند در ميان گذاشت،22و خداوند بار ديگر پاسخ داد: «هر چه میگويند بكن و پادشاهی برای ايشان تعيين نما.» سموئيل موافقت نمود و مردم را به خانههايشان فرستاد.