1Auf! Lasst uns dem HERRN zujubeln! Lasst uns laut zurufen ihm, dem Fels, der unsere Rettung ist!2Lasst uns mit Dank in seine Gegenwart kommen und ihm mit Musik laut zujubeln!3Denn ein großer Gott ist der HERR, ja, ein großer König über alle Götter.4Denn in seiner Hand liegen die Tiefen der Erde und die Gipfel der Berge gehören ihm.5Sein ist das Meer, ja, er ist es, der es erschuf, und auch das trockene Land, das seine Hände geformt haben.6Kommt, lasst uns anbeten und uns vor ihm beugen, lasst uns niederknien vor dem HERRN, der uns gemacht hat!7Denn er ist unser Gott, wir sind das Volk auf seiner Weide und die Schafe, die seine Hand leitet. Wenn ihr doch heute auf seine Stimme hören würdet!8Macht eure Herzen nicht hart wie damals in Meriba, wie am Tag von Massa, dort in der Wüste!9Dort haben eure Vorfahren mich auf die Probe gestellt, sie wollten mich prüfen, obwohl sie meine Wundertaten gesehen hatten.10Vierzig Jahre lang war ich voll Abscheu vor diesem Volk, ich sagte: »Sie sind ein Volk, dessen Herz sich immer verirrt, doch meine Wege wollen sie nicht kennen.«11Da schwor ich in meinem Zorn: »Sie sollen nicht hineinkommen in den Ruheort, den ich für sie vorbereitet habe!«
Psalm 95
Noua Traducere Românească
von Biblica1Veniți să strigăm de bucurie către DOMNUL, să strigăm către Stânca mântuirii noastre!2Să ne înfățișăm înaintea Lui cu laude și să strigăm către El prin cântări!3Căci DOMNUL este un Dumnezeu mare, este un împărat mare, mai presus de toți dumnezeii!4El ține în mână adâncimile pământului, iar înălțimile munților sunt ale Lui.5A Lui este marea, – El a făcut‑o –, iar uscatul, mâinile Lui l‑au întocmit.6Veniți să ne închinăm și să ne plecăm, să îngenunchem înaintea DOMNULUI, Creatorul nostru!7Căci El este Dumnezeul nostru, iar noi suntem poporul pășunii Lui, turma mâinii Sale! Astăzi, dacă auziți glasul Lui,[1]8„nu vă împietriți inimile ca la Meriba[2], ca în ziua de la Masa[3], în pustie,9unde strămoșii voștri M‑au pus la încercare[4], M‑au ispitit, deși Îmi văzuseră lucrarea. (1Mo 22,1; 2Mo 15,25; 2Mo 16,4; 2Mo 17,2; 2Mo 17,7; Mt 4,1; Mk 1,13; Lk 4,2)10Timp de patruzeci de ani am fost scârbit de acea generație și am zis: «Ei sunt un popor care se rătăcește în inima lui. N‑au cunoscut căile Mele.»11Așa că am jurat în mânia Mea: «Nu vor intra în odihna Mea!»“