2 Коринтяни 2

Съвременен български превод

от Bulgarian Bible Society
1 За себе си аз реших да не ви наскърбявам, когато дойда отново при вас. (2 Кор 12:21)2 Защото, ако аз ви наскърбявам, тогава кой ще ме радва? Нима този, когото аз наскърбявам?3 Затова ви и написах всичко това, за да не стане така, че когато дойда, да бъда наскърбен от онези, които би трябвало да ме радват. Убеден съм за всички вас, че моята радост е радост за всички ви.4 Наистина ви писах от голяма мъка и с болка на сърце, както и с много сълзи, но не за да се наскърбите, а за да разберете колко голяма е любовта ми към вас.5 Ако пък някой е нанесъл оскърбление, той е наскърбил не мене, а всички вас или поне някои от вас.6 На него му стига наказанието, което получи от повечето от вас;7 дори би било по-добре да му простите и да го утешите, за да не рухне от прекалената си мъка. (Кол 3:13)8 Затова ви моля да се отнесете към него с любов.9 Писах ви с цел да проверя послушанието ви – дали сте послушни във всичко.10 А на когото простите, прощавам и аз. Защото, ако и аз съм простил някому нещо, простил съм го заради вас пред Христос,11 за да не ни надвие Сатана, понеже знаем намеренията му. (Еф 4:27)12 А когато дойдох в Троада, за да благовестя за Христос, и ми беше отворена врата за делото на Господа, (2 Кор 7:5)13 духът ми не можа да се успокои, понеже не намерих Тит, моя брат. Затова се сбогувах с тях и заминах за Македония. (Д А 20:1)14 Нека благодарим на Бога, Който винаги ни дава успех чрез силата на Христос и навсякъде разнася чрез нас като ухание знанието за Него.15 Защото ние сме Христово благоухание пред Бога – за тези, които се спасяват, и за онези, които погиват.16 За едните това е смъртоносно ухание, което убива, а за другите – живително ухание, което дарява живот. И кой е способен на това?17 Но ние не сме като другите, които търгуват с Божието слово, а говорим искрено, вдъхновени от Бога и пред Бога като служители на Христос.

2 Коринтяни 2

Schlachter 2000

от Genfer Bibelgesellschaft
1 Ich habe mir aber vorgenommen, nicht wieder in Betrübnis zu euch zu kommen. (1 Кор 4:21; 2 Кор 12:20)2 Denn wenn ich euch betrübe, wer ist es dann, der mich erfreut, wenn nicht der, welcher von mir betrübt wird? (2 Кор 7:12)3 Darum habe ich euch dies auch geschrieben, damit ich nicht, wenn ich komme, von denen Betrübnis habe, über die ich mich freuen sollte; da ich doch zu euch allen das Vertrauen habe, dass meine Freude euer aller Freude ist. (2 Кор 7:7)4 Ich habe euch nämlich aus viel Bedrängnis und Herzensnot heraus geschrieben, unter vielen Tränen, nicht damit ihr betrübt werdet, sondern damit ihr die Liebe erkennt, die ich in besonderer Weise zu euch habe. (Пр 27:6; Д А 20:19; Д А 20:31; 2 Кор 11:2; Фил 3:18)5 Hat aber jemand Betrübnis verursacht, so hat er nicht mich betrübt, sondern zum Teil — damit ich nicht zu viel sage — euch alle. (1 Кор 5:1; Гал 5:10)6 Für den Betreffenden sei die Bestrafung vonseiten der Mehrheit genug, (2 Кор 7:11)7 sodass ihr ihm nun im Gegenteil besser Vergebung und Trost gewährt, damit der Betreffende nicht in übermäßiger Traurigkeit versinkt. (Гал 6:1; 1 Сол 5:14)8 Darum ermahne ich euch, Liebe gegen ihn walten zu lassen. (1 Кор 13:7)9 Denn ich habe euch auch deshalb geschrieben, um eure Zuverlässigkeit zu erkennen, ob ihr in allem gehorsam seid. (2 Кор 7:12; 2 Кор 7:16)10 Wem ihr aber etwas vergebt, dem vergebe ich auch; denn wenn ich auch jemand etwas vergebe, so vergebe ich es um euretwillen, vor dem Angesicht des Christus, (Мт 6:12; Кол 3:13)11 damit wir nicht von dem Satan übervorteilt werden; seine Absichten sind uns nämlich nicht unbekannt. (Еф 4:27; 1 Пет 5:8)12 Als ich aber nach Troas kam, um das Evangelium von Christus zu verkündigen, und mir eine Tür geöffnet war im Herrn, (Д А 20:6; 1 Кор 16:9)13 hatte ich gleichwohl keine Ruhe in meinem Geist, weil ich meinen Bruder Titus nicht fand; sondern ich nahm Abschied von ihnen und reiste nach Mazedonien. (Д А 20:1; 2 Кор 7:5)14 Gott aber sei Dank, der uns allezeit in Christus triumphieren lässt[1] und den Geruch seiner Erkenntnis durch uns an jedem Ort offenbar macht! (П П 1:3; Йн 12:3; Рим 8:37; 1 Йн 5:4; Отк 12:11)15 Denn wir sind für Gott ein Wohlgeruch des Christus unter denen, die gerettet werden, und unter denen, die verlorengehen; (1 Кор 1:18)16 den einen ein Geruch des Todes zum Tode, den anderen aber ein Geruch des Lebens zum Leben. Und wer ist hierzu tüchtig? (Лк 2:34; Йн 9:39; Д А 13:46; 2 Кор 3:5; 1 Пет 2:7)17 Denn wir sind nicht wie so viele, die das Wort Gottes verfälschen, sondern aus Lauterkeit, von Gott aus reden wir vor dem Angesicht Gottes in Christus. (2 Кор 4:2; 2 Тим 2:15; 1 Пет 4:11; 1 Йн 4:5)