Римляни 14

Съвременен български превод

от Bulgarian Bible Society
1 Приемайте немощния във вярата, без да оспорвате разбиранията му. (1 Кор 8:1; 1 Кор 10:14)2 Един вярва, че може да яде всичко, а немощният яде само зеленчук.3 Който яде всичко, да не презира онзи, който не яде, и който не яде, да не осъжда онзи, който яде всичко, понеже Бог го е приел. (Кол 2:16)4 Кой си ти, че съдиш чуждия слуга? Пред своя господар той стои или пада. И ще бъде изправен, защото Бог[1] има силата да го изправи. (Мт 7:1; Як 4:12)5 Един прави разлика между дните по важност, а друг смята всички дни за еднакви. Нека всеки постъпва според разбирането си.6 Който прави разлика между дните, прави я за Господа, и който не прави разлика между дните, за Господа не я прави[2]. Който яде всичко, за Господа яде, защото благодари на Бога; и който не яде, за Господа не яде и също благодари на Бога.7 Защото никой от нас не живее за себе си и никой не умира за себе си, (2 Кор 5:15)8 но живеем ли – за Господа живеем, умираме ли – за Господа умираме. И така, живеем ли или умираме – на Господа принадлежим.9 Защото Христос затова умря, възкръсна[3] и оживя, за да господства и над мъртви, и над живи.10 Така че ти защо съдиш брата си? Или пък ти защо презираш брата си? Всички ще застанем пред съда на Христос[4]. (2 Кор 5:10)11 Защото е писано: „Жив съм Аз!“, казва Господ. „Пред Мене ще се преклони всяко племе и всеки език ще изповяда Бога.“ (Ис 45:23; Фил 2:10)12 Така всеки от нас ще отговаря пред Бога за себе си.13 Затова нека не се осъждаме вече един друг, а по-добре обсъдете това – да не поставяте пред брат си препятствие или съблазън.14 Аз зная и съм убеден чрез Господ Иисус, че няма нищо само по себе си нечисто. То е нечисто само за онзи, който го смята за нечисто. (Мт 15:10; Д А 10:15; Тит 1:15)15 Ако пък онова, което ядеш, смущава брат ти, вече не постъпваш по любов. Не погубвай със своето ястие онзи, за когото Христос умря.16 Затова нека не се охулва онова, което е добро за вас!17 Защото Божието царство не е ядене или пиене, а праведност, мир и радост, дарявани от Светия Дух. (Мт 6:33)18 Който с тези добродетели служи на Христос, приятен е на Бога и почитан от хората.19 Затова нека се стремим към онова, което носи мир и взаимно укрепване във вярата.20 Заради ястие не разрушавай Божието дело. Всяка храна е чиста, но лошо е, когато човек с яденето си съблазнява другите.21 По-добре е да не ядеш месо, да не пиеш вино и да не правиш нищо, от което брат ти се препъва, съблазнява или отслабва[5] във вярата.22 Имаш ли вяра – имай я за себе си пред Бога! Блажен е, който не трябва да осъжда себе си за онова, което одобрява.23 И ако някой прави разлика в храните, но яде всичко, той е осъден, защото не го върши от вяра; а всичко, което не е от вяра, е грях.

Римляни 14

Schlachter 2000

от Genfer Bibelgesellschaft
1 Nehmt den Schwachen im Glauben an, ohne über Gewissensfragen zu streiten. (Рим 15:1; 1 Кор 9:22; 1 Сол 5:14; Тит 3:9)2 Einer glaubt, alles essen zu dürfen; wer aber schwach ist, der isst Gemüse. (1 Кор 10:25)3 Wer isst, verachte den nicht, der nicht isst; und wer nicht isst, richte den nicht, der isst; denn Gott hat ihn angenommen. (Кол 2:16)4 Wer bist du, dass du den Hausknecht eines anderen richtest? Er steht oder fällt seinem eigenen Herrn. Er wird aber aufrecht gehalten werden; denn Gott vermag ihn aufrecht zu halten. (Пс 113:7; 1 Кор 4:3; Як 4:12)5 Dieser hält einen Tag höher als den anderen, jener hält alle Tage gleich; jeder sei seiner Meinung gewiss! (Гал 4:10; Кол 2:16)6 Wer auf den Tag achtet, der achtet darauf für den Herrn, und wer nicht auf den Tag achtet, der achtet nicht darauf für den Herrn. Wer isst, der isst für den Herrn, denn er dankt Gott; und wer nicht isst, der enthält sich der Speise für den Herrn und dankt Gott auch. (1 Кор 10:31)7 Denn keiner von uns lebt sich selbst und keiner stirbt sich selbst. (1 Кор 6:19; 2 Кор 5:15)8 Denn leben wir, so leben wir dem Herrn, und sterben wir, so sterben wir dem Herrn; ob wir nun leben oder sterben, wir gehören dem Herrn. (Фил 1:20; 1 Сол 5:10)9 Denn dazu ist Christus auch gestorben und auferstanden und wieder lebendig geworden, dass er sowohl über Tote als auch über Lebende Herr sei. (Д А 10:42; Фил 2:8)10 Du aber, was richtest du deinen Bruder? Oder du, was verachtest du deinen Bruder? Wir werden ja alle vor dem Richterstuhl des Christus erscheinen; (Пр 14:21; Мт 7:1; 2 Кор 5:10)11 denn es steht geschrieben: »So wahr ich lebe, spricht der Herr: Mir soll sich jedes Knie beugen, und jede Zunge wird Gott bekennen«. (Ис 45:23; Фил 2:10)12 So wird also jeder von uns für sich selbst Gott Rechenschaft geben. (Мт 12:36; Гал 6:5)13 Darum lasst uns nicht mehr einander richten, sondern das richtet vielmehr, dass dem Bruder weder ein Anstoß noch ein Ärgernis in den Weg gestellt wird! (Мт 17:27; Мт 18:6; 1 Кор 8:9; 1 Кор 10:31; Як 4:11)14 Ich weiß und bin überzeugt in dem Herrn Jesus, dass nichts an und für sich unrein ist; sondern es ist nur für den unrein, der etwas für unrein hält. (Мт 15:11; Тит 1:15)15 Wenn aber dein Bruder um einer Speise willen betrübt wird, so wandelst du nicht mehr gemäß der Liebe. Verdirb mit deiner Speise nicht denjenigen, für den Christus gestorben ist! (Гал 5:13)16 So soll nun euer Bestes nicht verlästert werden. (Рим 12:17)17 Denn das Reich Gottes ist nicht Essen und Trinken, sondern Gerechtigkeit, Friede und Freude im Heiligen Geist; (Мт 6:33; 1 Кор 8:8; Гал 5:22; Еф 4:24; Евр 13:9)18 wer darin Christus dient, der ist Gott wohlgefällig und auch von den Menschen geschätzt. (2 Кор 8:21)19 So lasst uns nun nach dem streben, was zum Frieden und zur gegenseitigen Erbauung[1] dient. (Пс 34:15; Мк 9:50; 1 Кор 14:12)20 Zerstöre nicht wegen einer Speise das Werk Gottes! Es ist zwar alles rein, aber es ist demjenigen schädlich, der es mit Anstoß isst.[2] (Рим 14:13; Рим 14:15)21 Es ist gut, wenn du kein Fleisch isst und keinen Wein trinkst, noch sonst etwas tust, woran dein Bruder Anstoß oder Ärgernis nehmen oder schwach werden könnte. (1 Кор 8:13)22 Du hast Glauben? Habe ihn für dich selbst vor Gott! Glückselig, wer sich selbst nicht verurteilt in dem, was er gutheißt! (1 Йн 3:21)23 Wer aber zweifelt, der ist verurteilt, wenn er doch isst, weil es nicht aus Glauben geschieht. Alles aber, was nicht aus Glauben geschieht, ist Sünde. (Д А 24:16; 1 Кор 8:7)