Римляни 10

Съвременен български превод

от Bulgarian Bible Society
1 Братя, желанието на моето сърце и молитвата ми към Бога за израилтяните са те да бъдат спасени.2 Свидетелствам за тях, че ревностно служат на Бога, ала без истинско познание. (Пр 19:2)3 Защото те не осъзнават, че Бог оправдава човека, а искаха сами да постигнат оправдаване и затова не приеха оправдаването от Бога.4 Но завършек на закона е Христос, за да бъде оправдан всеки вярващ.5 Мойсей пише за оправдаването чрез Закона: „Човек, който го е изпълнил, ще бъде жив чрез него.“ (Лев 18:5; Гал 3:12)6 А за оправдаването чрез вярата говори така: „Не казвай в сърцето си: „Кой ще се въздигне на небето?“, тоест да доведе долу Христос, (Вт 30:12)7 или: „Кой ще слезе в бездната?“, тоест да изведе Христос от мъртвите.“8 И какво добавя Писанието? „Словото е много близо до тебе, в устата ти и в сърцето ти“, тоест словото на вярата, което проповядваме. (Вт 30:11)9 Защото, ако с устата си изповядваш, че Иисус е Господ, и със сърцето си повярваш, че Бог Го възкреси от мъртвите, ще се спасиш; (Рим 4:24; Фил 2:11)10 със сърце вярваме, за да получим оправдаване, а с уста изповядваме, за да получим спасение.11 Защото Писанието казва: „Всеки, който вярва в Него, няма да се посрами.“ (Пс 25:3; Ис 28:16; Рим 9:33)12 Няма разлика между юдеин и елин. Господ е един и същ за всички. Той богато дарява всички, които Го призовават, (Рим 3:22; Рим 3:29; Гал 3:28)13 защото всеки, който призове името на Господа, ще се спаси. (Йоил 3:5; Д А 2:21)14 Но как ще призоват Онзи, в Когото не са повярвали? Как ще повярват в Онзи, за Когото не са чули? Как ще чуят, ако не им се проповядва?15 И как ще проповядват, ако не бъдат изпратени, както е писано: „Колко прекрасни са стъпките на тези, които благовестят мир[1], които благовестят доброто!“ (Ис 52:7)16 Но не всички възприеха благовестието. Както казва Исаия: „Господи, кой повярва на това, което е чул от нас?“ (Ис 53:1; Йн 12:38)17 И така, вярата идва от слушане на проповедта, а проповедта – от Божието[2] слово.18 Но питам: нима те не са чули? Напротив, както е писано, „техният зов се носи по цялата земя и думите им – до краищата на света.“ (Пс 19:5)19 Отново питам: нима Израил не разбра? Пръв Мойсей казва: „Аз ще предизвикам у вас ревност към народ, който не е народ, ще възбудя гнева ви срещу неблагоразумен народ.“ (Вт 32:21; Рим 11:11)20 А Исаия смело възвестява: „Намериха Ме онези, които не Ме търсеха, открих се на онези, които не питаха за Мене.“ (Рим 9:30)21 За Израил пък казва: „Цял ден простирах ръцете Си към народ непослушен и упорит.“ (Ис 65:1)

Римляни 10

Schlachter 2000

от Genfer Bibelgesellschaft
1 Brüder, der Wunsch meines Herzens und mein Flehen zu Gott für Israel ist, dass sie gerettet werden. (Пс 122:6; Пс 122:9; 1 Кор 9:20)2 Denn ich gebe ihnen das Zeugnis, dass sie Eifer für Gott haben, aber nicht nach der rechten Erkenntnis. (Д А 22:3)3 Denn weil sie die Gerechtigkeit Gottes nicht erkennen und ihre eigene Gerechtigkeit aufzurichten trachten, haben sie sich der Gerechtigkeit Gottes nicht unterworfen. (Рим 1:17; Рим 3:21; Рим 9:31; Гал 5:4; Фил 3:6)4 Denn Christus ist das Ende des Gesetzes zur Gerechtigkeit für jeden, der glaubt. (Мт 5:17; Лк 16:15; Д А 13:39; Гал 3:24)5 Mose beschreibt nämlich die Gerechtigkeit, die aus dem Gesetz kommt, so: »Der Mensch, der diese Dinge tut, wird durch sie leben«.[1] (Лев 18:5; Ез 20:11; Лк 10:28; Гал 3:12)6 Aber die Gerechtigkeit aus Glauben redet so: Sprich nicht in deinem Herzen: Wer wird in den Himmel hinaufsteigen? — nämlich um Christus herabzuholen — (Вт 30:12; Йн 1:14; 1 Тим 1:15)7 oder: Wer wird in den Abgrund hinuntersteigen? — nämlich um Christus von den Toten zu holen.8 Sondern was sagt sie? »Das Wort ist dir nahe, in deinem Mund und in deinem Herzen!«[2] Dies ist das Wort des Glaubens, das wir verkündigen. (Вт 30:11; Вт 30:14; Рим 1:16; Рим 10:17; 1 Тим 4:6; 1 Пет 1:23)9 Denn wenn du mit deinem Mund Jesus als den Herrn bekennst und in deinem Herzen glaubst, dass Gott ihn aus den Toten auferweckt hat, so wirst du gerettet. (Мт 10:32; 1 Йн 4:2; Отк 12:11)10 Denn mit dem Herzen glaubt man, um gerecht zu werden, und mit dem Mund bekennt man, um gerettet zu werden; (Лк 12:8; Йн 1:12; Рим 4:3; 2 Кор 4:13; 1 Йн 4:2)11 denn die Schrift spricht: »Jeder, der an ihn glaubt, wird nicht zuschanden werden!« (Пс 25:3; Ис 28:16; Рим 9:33)12 Es ist ja kein Unterschied zwischen Juden und Griechen: Alle haben denselben Herrn, der reich ist für alle, die ihn anrufen, (Пс 145:18; Д А 10:36; Д А 15:9; Рим 3:29; Гал 3:28; Еф 1:18)13 denn: »Jeder, der den Namen des Herrn anruft, wird gerettet werden«. (Йоил 3:5; Д А 2:21)14 Wie sollen sie aber den anrufen, an den sie nicht geglaubt haben? Wie sollen sie aber an den glauben, von dem sie nichts gehört haben? Wie sollen sie aber hören ohne einen Verkündiger? (Мк 16:15; Евр 4:2; Евр 11:6)15 Wie sollen sie aber verkündigen, wenn sie nicht ausgesandt werden? Wie geschrieben steht: »Wie lieblich sind die Füße derer, die Frieden verkündigen, die Gutes verkündigen!« (Мт 9:38; Мк 3:14)16 Aber nicht alle haben dem Evangelium gehorcht; denn Jesaja spricht: »Herr, wer hat unserer Verkündigung geglaubt?« (Ис 53:1; Йн 12:38; Евр 4:2; 1 Пет 2:7)17 Demnach kommt der Glaube aus der Verkündigung, die Verkündigung aber durch Gottes Wort. (Д А 8:12; Як 1:18)18 Aber ich frage: Haben sie es etwa nicht gehört? Doch, ja! »Ihr Schall ist ausgegangen über die ganze Erde, und ihre Worte bis ans Ende des Erdkreises.« (Пс 19:5; Кол 1:6; Кол 1:23)19 Aber ich frage: Hat es Israel nicht erkannt? Schon Mose sagt: »Ich will euch zur Eifersucht reizen durch das, was kein Volk ist; durch ein unverständiges Volk will ich euch erzürnen«. (Вт 32:21; Рим 11:11; 1 Пет 2:10)20 Jesaja aber wagt sogar zu sagen: »Ich bin von denen gefunden worden, die mich nicht suchten; ich bin denen offenbar geworden, die nicht nach mir fragten«. (Ис 65:1)21 In Bezug auf Israel aber spricht er: »Den ganzen Tag habe ich meine Hände ausgestreckt nach einem ungehorsamen und widerspenstigen Volk!« (Пр 1:24; Ис 65:2)