Éxodo 12:1 | La Biblia Textual

La Biblia Textual

La Pascua Muerte de los primogénitos

1 Habló YHVH a Moisés y a Aarón en la tierra de Egipto, diciendo: 2 Este mes es para vosotros principio de meses. Sea éste para vosotros el primero de los meses del año. 3 Hablad a toda la congregación de Israel, diciendo: El día diez de este mes tome cada uno un cordero, según sus familias paternas, un cordero por hogar. 4 Y si la familia es pequeña para un cordero, entonces él y su vecino más cercano a su casa tomen uno según el número de las personas. Dividiréis el cordero según lo que coma cada uno. 5 Vuestro cordero será sin defecto, macho de un año. Lo tomaréis de las ovejas o de las cabras, 6 y lo tendréis encerrado hasta el día catorce de este mes, y toda la asamblea de la congregación de Israel lo inmolará al atardecer. 7 Luego tomarán de la sangre y la pondrán sobre las dos jambas y el dintel de las casas en que lo coman. 8 Y aquella noche comerán la carne asada al fuego con panes sin levadura; con hierbas amargas lo comerán. 9 No comáis de él nada crudo ni hervido en agua, sino asado al fuego, tanto su cabeza como sus patas y sus entrañas. 10 No dejaréis nada de él para la mañana siguiente, y lo que sobre de él en la mañana siguiente, lo quemaréis en el fuego. 11 Y así habréis de comerlo: ceñidos vuestros lomos, vuestras sandalias en vuestros pies, y vuestro cayado en vuestra mano, y lo comeréis apresuradamente: él es la Pascua de YHVH. 12 Y durante esa noche Yo pasaré por la tierra de Egipto y heriré a todo primogénito en la tierra de Egipto, desde el hombre hasta la bestia, y ejecutaré juicios contra todos los dioses de Egipto. Yo, YHVH. 13 La sangre os será por señal en las casas donde estéis, pues veré la sangre y os pasaré por alto, y no habrá en vosotros plaga para destruir cuando Yo azote la tierra de Egipto. 14 Ése os será día memorable, y lo celebraréis como una fiesta solemne a YHVH por vuestras generaciones. Por estatuto perpetuo lo celebraréis. 15 Siete días comeréis panes sin levadura. Desde el primer día haréis desaparecer la levadura de vuestras casas, porque cualquiera que coma pan leudado, desde el primer día hasta el séptimo, esa persona será cortada de Israel. 16 Y el primer día habrá santa convocación, también en el séptimo día tendréis santa convocación. Ninguna obra se hará en ellos, excepto lo que cada uno haya de comer. Sólo eso podréis hacer. 17 Guardaréis, pues, la fiesta de los ázimos, porque en ese mismo día habré sacado vuestros escuadrones de la tierra de Egipto. Guardaréis ese día por estatuto perpetuo en vuestras generaciones. 18 En el primero, en el día catorce del mes, por la tarde, comeréis cenceñas hasta el veintiuno del mes por la tarde. 19 Durante siete días no se hallará levadura en vuestras casas, porque todo el que coma cualquier cosa leudada, tanto extranjero como natural del país, esa persona será cortada de la congregación de Israel. 20 No comeréis nada leudado. En todas vuestras viviendas comeréis panes sin levadura. 21 Luego Moisés convocó a todos los ancianos de Israel, y les dijo: Escoged y tomad para vosotros un cordero según vuestras familias, y degollad la Pascua. 22 Tomaréis un manojo de hisopo y lo empaparéis en la sangre que habrá en el lebrillo, y untaréis el dintel y las dos jambas con la sangre que está en el lebrillo. En cuanto a vosotros, no saldréis de la puerta de vuestra casa hasta la mañana. 23 Así cuando pase YHVH para herir a los egipcios, verá la sangre en el dintel y sobre ambas jambas y pasará YHVH de aquella puerta, y no dejará que el destructor entre para plagar vuestras casas. 24 Guardaréis esta palabra como estatuto para ti y para tus hijos por siempre. 25 Y cuando entréis en la tierra que YHVH os dará, como ha hablado, observaréis este servicio. 26 Y cuando os pregunten vuestros hijos: ¿Qué significa este servicio para vosotros? 27 Vosotros responderéis: Sacrificio de Pascua es para YHVH, el cual pasó por alto las casas de los hijos de Israel en Egipto cuando mandó una plaga sobre los egipcios, y libró nuestras casas. Entonces el pueblo, inclinándose, se prosternó. 28 Fueron pues los hijos de Israel e hicieron tal como YHVH había ordenado a Moisés y a Aarón. Así lo hicieron. 29 Y aconteció que a medianoche YHVH hirió a todo primogénito en la tierra de Egipto, desde el primogénito de Faraón que se sentaba en su trono, hasta el primogénito del cautivo que estaba en la cárcel, y todo primogénito del ganado. 30 Y por la noche se levantó Faraón con todos sus siervos y todos los egipcios, y hubo en Egipto un gran clamor, pues no hubo casa donde no hubiera un muerto. 31 E hizo llamar a Moisés y a Aarón de noche, y dijo: ¡Levantaos! Salid de en medio de mi pueblo, tanto vosotros como los hijos de Israel. Marchaos, servid a YHVH según vuestra palabra. 32 Tomad vuestras ovejas y vuestras vacadas, como habéis hablado, y marchaos, y bendecidme también a mí. 33 Y Egipto presionaba al pueblo para expulsarlo rápidamente del país, pues decían: ¡Todos nosotros moriremos! 34 Entonces el pueblo cargó su masa sobre sus hombros antes que leudara, envolviendo sus artesas en sus mantas. 35 Y los hijos de Israel hicieron conforme la palabra de Moisés, y pidieron a los egipcios utensilios de plata, utensilios de oro y vestidos. 36 Y YHVH dio gracia al pueblo ante los egipcios, los cuales les dieron lo que pidieron. Así despojaron a los egipcios.

El Éxodo

37 Partieron, pues, los hijos de Israel de Rameses para Sucot, unos seiscientos mil hombres de a pie, sin contar los pequeños. 38 También subió con ellos una gran multitud, así como ovejas y vacadas, un ganado muy abundante. 39 Y de la masa que habían sacado de Egipto, cocieron tortas sin levadura, pues no había leudado, por cuanto habían sido echados de Egipto y no pudieron demorarse ni tampoco habían preparado provisión para sí mismos. 40 La estancia de los hijos de Israel, que habitaron en Egipto, fue de cuatrocientos treinta años. 41 Y transcurridos cuatrocientos treinta años, en aquel mismo día todos los escuadrones de YHVH salieron de la tierra de Egipto. 42 Noche de vigilias es para YHVH, por haberlos sacado de la tierra de Egipto. Ésta es noche de YHVH para ser guardada por todos los hijos de Israel por sus generaciones. 43 Después dijo YHVH a Moisés y a Aarón: Este es el estatuto de la Pascua: Ningún hijo de extraño comerá de ella, 44 sin embargo, todo esclavo comprado con dinero, lo circuncidarás, y podrá comer de ella. 45 Ni el extranjero ni el asalariado podrá comer de ella. 46 Se comerá en la misma casa. No sacarás nada de la carne fuera de casa, ni quebraréis hueso suyo. 47 Toda la congregación de Israel así lo hará. 48 Y si algún extranjero reside contigo y celebra la Pascua a YHVH, circuncídale todo varón, y entonces se acercará para celebrarla, puesto que será como el nativo de la tierra, pero ninguna persona incircuncisa podrá comer de ella. 49 La misma ley será para el nativo y para el forastero que reside entre vosotros. 50 Así hicieron todos los hijos de Israel: como YHVH había ordenado a Moisés y a Aarón, así hicieron. 51 Y aquel mismo día YHVH sacó a los hijos de Israel por sus escuadrones de la tierra de Egipto.

Het Boek

de Biblica

De instelling van Pesach

1 Voordat Mozes en Aäron voor de laatste keer naar de farao gingen, had de HERE tegen hen gezegd: 2 ‘Voortaan zal deze maand de eerste maand van het Israëlitische jaar zijn. 3 Vertel alle Israëlieten dat op de tiende dag van deze maand elk gezin een lam of een bokje moet nemen, elk gezin één. 4 Als het een klein gezin is, kan het met een ander klein gezin samen een lam nemen. Dat hangt af van het aantal gezinsleden, want het lam moet wel helemaal worden opgegeten. 5 Het mag geen enkel gebrek hebben en het moet mannelijk en een jaar oud zijn. Het mag ook een bokje zijn. 6 Tegen de avond van de veertiende dag van de maand moeten alle Israëlieten de dieren slachten. 7 Het bloed moeten ze strijken aan de posten van de voordeur van het huis waar zij eten. 8 Die nacht moet iedereen geroosterd vlees eten, met ongezuurd brood en bittere kruiden. 9 Het vlees mag niet rauw of gekookt worden gegeten. Rooster het boven het vuur met de kop, de poten en de ingewanden erbij. 10 Al het vlees moet diezelfde nacht worden opgegeten. Als er toch iets overblijft, moet dat de volgende morgen worden verbrand. 11 Het moet een haastige maaltijd zijn, iedereen moet klaarstaan om op reis te gaan. De sandalen aan en de wandelstaf in de hand. Het is een Pesach (Voorbijgang) voor de HERE. 12 Want Ik zal deze nacht door Egypte gaan en alle eerstgeborenen van mens en dier doden. Ik zal de afgoden van Egypte vernederen, Ik, de HERE. 13 Het bloed aan de deurposten zal voor Mij het teken zijn dat daar Israëlieten zijn. Als Ik het bloed zie, sla Ik dát huis over. Uw eerstgeborenen zullen niet het slachtoffer worden van de straf die Ik Egypte ga opleggen. 14 Voortaan moet u deze gebeurtenis elk jaar herdenken. Dit voorschrift blijft altijd van kracht, ook voor toekomstige generaties. 15 Zeven dagen lang moet u ongezuurd brood eten. Op de eerste dag van het feest moet iedereen het zuurdeeg weggooien, zodat niemand iets gezuurds kan eten. Degene die dat wel doet, moet uit het volk worden verstoten. 16 Op de eerste en de zevende dag van het feest moet u voor een eredienst bijeenkomen en op die dagen mag niemand werken. Alleen het klaarmaken van eten is dan toegestaan. 17 Dit jaarlijkse Feest van de Ongezuurde Broden zal een herinnering zijn aan deze dag, de dag dat Ik u uit het land Egypte heb geleid. Het is mijn eeuwigdurende wet dat u deze dag van generatie op generatie zult vieren. 18 Van de avond van de veertiende dag van de maand tot de avond van de eenentwintigste dag van de maand mag alleen ongezuurd brood worden gegeten. 19 Gedurende deze zeven dagen mag niemand zuurdeeg in huis hebben, iedereen die in die tijd toch iets gezuurds eet, moet worden verdreven uit de gemeenschap van Israël. Dit geldt zowel voor buitenlanders die bij u wonen als voor de mensen die tot het volk Israël zelf behoren. 20 Ik herhaal: gedurende die zeven dagen mag niemand iets gezuurds eten, alleen ongezuurd brood is toegestaan.’ 21 Mozes riep de leiders van Israël bijeen en zei tegen hen: ‘Haal voor elk gezin één lam of een bokje uit uw kudden en slacht dit. 22 Vang het bloed op in een schaal, doop daar een bosje hysop in en strijk daarmee het bloed aan de posten van jullie huisdeuren. Daarna mag niemand het huis verlaten tot de morgen aanbreekt. 23 De HERE gaat vannacht door Egypte om zijn bewoners te straffen. Als Hij echter het bloed aan de deurposten ziet, zal Hij dat huis voorbijgaan en de doodsengel niet toestaan naar binnen te gaan om de eerstgeborene te doden. 24 Vergeet het niet: dit zijn voorschriften die blijvend van kracht zijn voor u en voor uw kinderen. 25 Als u bent aangekomen in het land dat de HERE ons gaat geven, moet u dit elk jaar herhalen. 26 En als uw kinderen dan vragen: “Waarom doet u dat?”, 27 dan moet u antwoorden: “Het is een Pesachoffer voor de HERE, die in Egypte onze huizen voorbijging toen Hij de Egyptenaren strafte.” ’ Toen knielden alle aanwezigen en bogen hun hoofd voor de HERE. 28 De Israëlieten voerden de opdrachten uit die de HERE hun door Mozes en Aäron had gegeven. 29 Rond middernacht doodde de HERE iedere eerstgeborene in Egypte, van de zoon van de farao tot de zoon van de gevangene in de kerker en ook van het vee. 30 De farao, zijn dienaren en het hele volk stonden ʼs nachts op, door het hele land kon men de rouwklachten horen, want er was geen huis waar geen dode te betreuren was. 31 Nog diezelfde nacht ontbood de farao Mozes en Aäron en zei: ‘Verlaat ons land! U en uw volk moeten vertrekken. 32 Neem uw kleinvee en uw runderen ook mee, maar vertrek in elk geval! En bid tot uw God voor mij en mijn land.’ 33 Ook de andere Egyptenaren drongen er bij de Israëlieten op aan dat zij het land snel zouden verlaten. Zij waren bang dat zij allemaal zouden sterven. 34 Toen namen de Israëlieten hun ongezuurde deeg, wikkelden de baktroggen in hun kleren en namen deze op de schouder. 35 Zij gehoorzaamden het bevel van Mozes en vroegen de Egyptenaren om goud, zilver en kleren. 36 De HERE zorgde ervoor dat de Egyptenaren hen gunstig gezind waren en hun eisen inwilligden. Zo bleef het Egyptische volk berooid achter! 37 Daarna verlieten de Israëlieten Rameses en trokken lopend naar Sukkot. Het was een menigte van zeshonderdduizend mensen, vrouwen en kinderen niet meegerekend! 38 Daarbij kwam ook nog een aantal mensen van niet-Joodse afkomst en bovendien al het vee. 39 Van het deeg dat zij hadden meegenomen, bakten zij ongezuurde broden. Door hun overhaaste vertrek hadden zij geen eten voor onderweg kunnen klaarmaken. 40 De zonen van Jakob en hun nakomelingen hadden vierhonderddertig jaar in Egypte gewoond 41 en op de laatste dag van dat vierhonderddertigste jaar verliet het volk van de HERE Egypte. 42 Deze nacht koos de HERE om zijn volk uit het land Egypte te leiden. Voortaan werd deze nacht elk jaar gevierd ter ere van de HERE. 43 De HERE zei tegen Mozes en Aäron: ‘Dit zijn de regels voor de viering van Pesach, het Paasfeest. Geen enkele vreemdeling mag van het lam eten. 44 Dat geldt ook voor de slaaf die iemand heeft gekocht, maar die nog onbesneden is. 45 Buitenlanders en gehuurde werkkrachten mogen er ook niet van eten. 46 Het lam moet worden gegeten in het huis waar het klaargemaakt is, en mag niet naar buiten worden gebracht. Ook mogen de botten niet worden gebroken. 47 Het hele volk moet dit feest vieren. 48 Als er een buitenlander bij u woont, moeten eerst al zijn mannelijke huisgenoten worden besneden. Als dat is gebeurd, hoort hij erbij en mag hij het feest meevieren. Maar een onbesnedene mag er niet van eten. 49 Een en dezelfde wet geldt zowel voor de geboren Israëliet als voor de vreemdeling die bij het volk woont.’ 50 Het volk Israël gehoorzaamde de bevelen van de HERE die Hij aan Mozes en Aäron had gegeven. 51 Die dag leidde de HERE het volk Israël uit Egypte weg. Familie na familie passeerde de landsgrenzen.