1(Pues YHVH había dicho a Moisés: Aún traeré una plaga más sobre Faraón y sobre Egipto. Después de esto os dejará ir de aquí, y cuando os deje ir, ciertamente os echará de aquí definitivamente.2Habla ahora a oídos del pueblo para que cada varón pida a su vecino y cada mujer a su vecina utensilios de plata y utensilios de oro.3Porque YHVH había dado gracia al pueblo ante los ojos de los egipcios, y el mismo Moisés era muy estimado en la tierra de Egipto ante los ojos de los siervos de Faraón, y ante los ojos del pueblo.)4Y añadió Moisés: Así dice YHVH: Como a la media noche, Yo saldré por en medio de Egipto,5y morirá todo primogénito en la tierra de Egipto, desde el primogénito de Faraón que se sienta en su trono, hasta el primogénito de la esclava tras las piedras de molino, y todo primogénito de los animales.6Y habrá un gran clamor por toda la tierra de Egipto, como nunca hubo ni habrá jamás.7Pero contra cualquiera de los hijos de Israel, desde el hombre hasta la bestia, ni un perro moverá su lengua, para que sepáis que YHVH hace distinción entre Egipto e Israel.8Entonces bajarán a mí todos estos siervos tuyos, y se postrarán ante mí, diciendo: Sal tú y todo el pueblo que sigue tus pasos. Después de esto, partiré. Y con ardor de ira se retiró de la presencia de Faraón.9YHVH había dicho a Moisés: Faraón no os escuchará, a fin de que mis maravillas se multipliquen en la tierra de Egipto.10Y Moisés y Aarón hicieron todos aquellos prodigios ante Faraón. Pero YHVH había endurecido el corazón de Faraón y no dejaba salir de su país a los hijos de Israel.
1‘Ik zal nog één plaag over de farao en Egypte laten gaan,’ had de HERE Mozes toevertrouwd. ‘Na die laatste plaag zal de farao het hele volk laten gaan. Hij zal het volk zelfs het land uit jagen.2Zeg tegen de Israëlieten dat zij hun Egyptische buren om zilveren en gouden voorwerpen vragen.’3De HERE zorgde ervoor dat de Egyptenaren welwillend gestemd waren tegenover de Israëlieten. Mozes was een populair man in Egypte en werd hooggeacht door de dienaren van de farao en het Egyptische volk.4Mozes bracht de farao de volgende boodschap: ‘Dit zegt de HERE tegen u: “Om middernacht ga Ik dwars door Egypte.5De oudste zoon van elk Egyptisch gezin zal sterven. Uw oudste zoon, de troonopvolger, net zo goed als de oudste zoon van de minste slaaf. Ook het eerstgeborene van het vee zal sterven.6Heel Egypte zal vol zijn van rouw en gejammer, zoals er nog nooit is geweest en ook nooit meer zal zijn.7Maar zelfs geen hond zal durven aanslaan tegen de Israëlieten en geen van hun dieren zal sterven. Want de HERE maakt onderscheid tussen Egyptenaren en Israëlieten!”8Al uw dienaren zullen naar mij toe komen, zich voor mij buigen en smeken: “Verlaat ons alstublieft en neem uw volk mee!” Dan zal ik ook echt gaan!’ Woedend liep Mozes het paleis uit.9De HERE zei daarop tegen Mozes: ‘De farao zal niet naar u luisteren en dat geeft Mij de mogelijkheid door wonderen mijn kracht te laten zien.’10Mozes en Aäron deden al deze wonderen in het bijzijn van de farao, maar de HERE liet de farao koppig blijven, zodat hij de Israëlieten niet toestond het land te verlaten.