1-2Israels herde, du som leder Israel som en herde leder sin hjord! Gud, som tronar över keruberna, lyssna när jag ber! Visa din makt och härlighet!3Låt Efraim, Benjamin och Manasse se att du reser dig och räddar oss med din kraft.4Upprätta oss, o Gud! Se på oss i glädje och kärlek så att vi blir räddade!5Herre, du som är Gud över himmel och jord, hur länge ska du vara förargad på oss och förkasta våra böner?6Sorg och tårar har varit vår enda föda.7Du har gjort oss till åtlöje bland de folk som bor runt omkring oss. De skrattar åt oss.8Upprätta oss, o Gud. Se på oss i glädje och kärlek. Bara då blir vi räddade.9Du förde oss ut ur Egypten, som om vi hade varit en ömtålig vinstock, och du planterade oss på nytt i ett land från vilket du drivit bort alla främmande folk.10Du beredde marken och odlade den. Där slog vi rot och bredde ut oss.11Bergen täcktes med vår skugga. Vi var som stora cederträd,12som var utspridda över hela landet ända från Medelhavet till floden Eufrat.13Men nu har du brutit ner våra murar och lämnat oss utan skydd. Vem som helst som kommer förbi kan plundra oss.14Vildsvin från skogarna trampar ner våra marker, och vilda djur roffar åt sig mat från oss.15Kom tillbaka och välsigna oss, Gud, du som är Gud över himmel och jord. Se ner från himlen och ta hand om ditt vinträd!16Skydda vad du har planterat, denne son som du själv har fostrat.17Våra fiender har huggit ner oss och satt eld på oss, men de ska förgås när de ser ditt ansikte!18Styrk det folk som du har utvalt och som växt sig starkt hos dig.19Då ska vi aldrig mer överge dig! Håll oss vid liv så att vi alltid kan lova dig.20Upprätta oss, o Gud, du som är Gud över himmel och jord! Se på oss i glädje och kärlek. Bara då kan vi bli räddade.
1Ein Zeugnis und Psalm Asafs, vorzusingen, nach der Weise »Lilien«.2Du Hirte Israels, höre, / der du Josef hütest wie Schafe! Erscheine, der du thronst über den Cherubim, (Ps 18:11)3vor Ephraim, Benjamin und Manasse! Erwecke deine Kraft und komm uns zu Hilfe!4Gott, tröste uns wieder[1] und lass leuchten dein Antlitz, so ist uns geholfen.5HERR, Gott Zebaoth, wie lange willst du zürnen beim Gebet deines Volkes?6Du speisest sie mit Tränenbrot und tränkest sie mit einem großen Krug voll Tränen.7Du lässest unsre Nachbarn sich um uns streiten, und unsre Feinde verspotten uns.8Gott Zebaoth, tröste uns wieder und lass leuchten dein Antlitz, so ist uns geholfen.9Du hast einen Weinstock aus Ägypten geholt, hast vertrieben die Völker und ihn eingepflanzt. (Jes 5:1; Jer 2:21)10Du hast vor ihm Raum gemacht / und hast ihn lassen einwurzeln, dass er das Land erfüllt hat.11Berge sind mit seinem Schatten bedeckt und mit seinen Reben die Zedern Gottes.12Du hast seine Ranken ausgebreitet bis an das Meer und seine Zweige bis an den Strom. (Hos 10:1)13Warum hast du denn seine Mauern zerbrochen, dass jeder seine Früchte abreißt, der vorübergeht?14Es haben ihn zerwühlt die wilden Säue, und die Tiere des Feldes haben ihn abgeweidet.15Gott Zebaoth, wende dich doch! / Schau vom Himmel und sieh, nimm dich dieses Weinstocks an!16Schütze doch, was deine Rechte gepflanzt hat, den Sohn, den du dir großgezogen hast! (Hos 11:1)17Sie haben ihn mit Feuer verbrannt wie Kehricht; vor dem Drohen deines Angesichts sollen sie umkommen. (Hes 15:2)18Deine Hand schütze den Mann deiner Rechten, den Sohn, den du dir großgezogen hast.19So wollen wir nicht von dir weichen. Lass uns leben, so wollen wir deinen Namen anrufen.20HERR, Gott Zebaoth, tröste uns wieder; lass leuchten dein Antlitz, so ist uns geholfen.