1Тогава всички военачалници и Йоанан, Кариевият син, и Езания, Осайевият син, и целият народ, от най-скромен до най-велик, пристъпиха (Ер 40:8; Ер 40:13; Ер 41:11)2и казаха на пророк Йеремия: Молим, нека молбата ни бъде приятна пред теб и се помоли за нас – за всички тези, които остават – на ГОСПОДА, твоя Бог (защото от мнозина останахме малцина, както очите ти ни виждат), (Лев 26:22; 1 Цар 7:8; 1 Цар 12:19; Ис 37:4; Як 5:16)3да ни изяви ГОСПОД, твоят Бог, пътя, по който трябва да ходим, и какво трябва да правим. (Езд 8:21)4Тогава пророк Йеремия им каза: Чух. Ето, ще се помоля на ГОСПОДА, вашия Бог, според думите ви; и каквото ви отговори ГОСПОД, ще ви го известя; няма да скрия нищо от вас. (1 Цар 3:18; 3 Цар 22:14; Д А 20:20)5Тогава те казаха на Йеремия: ГОСПОД да бъде истинен и верен свидетел между нас, че наистина ще постъпим според всички думи, с които ГОСПОД, твоят Бог, ще те прати при нас. (Бит 31:50)6Било добро или зло, ще послушаме гласа на ГОСПОДА, нашия Бог, при Когото те пращаме, за да ни бъде добре, когато послушаме гласа на ГОСПОДА, нашия Бог. (Вт 6:3; Ер 7:23)7И след десет дни ГОСПОДНЕТО слово дойде към Йеремия.8Тогава той повика Йоанан, Кариевия син, всички военачалници, които бяха с него, и целия народ, от най-скромен до най-велик, и им каза:9Така казва ГОСПОД, Израилевият Бог, при Когото ме пратихте, за да изложа молбата ви пред Него:10Ако останете да живеете в тази земя, тогава ще ви съградя и няма да ви разоря, ще ви насадя и няма да ви изкореня; защото се разкаях за злото, което ви сторих. (Вт 32:36; Ер 18:8; Ер 24:6; Ер 31:28; Ер 33:7)11Не бойте се от вавилонския цар, от когото се страхувахте, не бойте се от него, казва ГОСПОД; защото Аз съм с вас, за да ви спася и да ви избавя от ръката му. (Ис 43:5; Рим 8:31)12Ще ви покажа милост, така че той да ви пожали и да ви върне в земята ви. (Пс 106:45; Пс 106:46)13Но ако кажете: Не искаме да живеем в тази земя, и не послушате гласа на ГОСПОДА, вашия Бог, (Ер 44:16)14и кажете: Не, а ще идем в Египетската земя, където няма да видим война, нито да чуем тръбен глас, нито да огладнеем за хляб, и там ще живеем –15тогава слушайте словото ГОСПОДНЕ, вие, останали от Юда – така казва ГОСПОД на Силите, Израилевият Бог: Ако решително насочите лицата си да влезете в Египет и отидете да бъдете пришълци там, (Вт 17:16; Ер 44:12; Лк 9:51)16тогава мечът, от който се боите, ще ви стигне там, в Египетската земя, и гладът, от който се страхувате, ще ви преследва там, в Египет; и там ще измрете. (Ез 11:8)17Така ще стане и с всички мъже, които биха насочили лицата си да отидат в Египет, за да бъдат пришълци там; те ще измрат от меч, глад и мор; нито един от тях няма да остане или да избегне от злото, което Аз ще докарам върху тях. (Ер 24:10; Ер 42:22; Ер 44:14; Ер 44:28)18Защото така казва ГОСПОД на Силите, Израилевият Бог: Както гневът и яростта Ми се изляха върху йерусалимските жители, така яростта Ми ще се излее върху вас, когато влезете в Египет; и ще бъдете за проклинане и учудване, за проклятие и укоряване; и няма да видите вече това място. (Ер 7:20; Ер 18:16; Ер 24:9; Ер 26:6; Ер 29:18; Ер 29:22; Ер 44:12; Зах 8:13)19ГОСПОД е говорил за вас, останали от Юда, като казва: Не отивайте в Египет; знайте добре, че днес ви заявявам това. (Вт 17:16)20Защото вие постъпихте лукаво против своите души, когато ме пратихте при ГОСПОДА, вашия Бог, и казахте: Помоли се за нас на ГОСПОДА, нашия Бог, и ни извести всичко това, което ГОСПОД, нашият Бог, ще каже, и ще го сторим. (Ер 42:2)21Аз днес ви известих; но вие не послушахте гласа на ГОСПОДА, вашия Бог, в нищо, за което ме прати при вас.22И така, сега знайте добре, че ще измрете от меч, глад и мор на мястото, където желаете да отидете, за да бъдете пришълци там. (Ер 42:17; Ез 6:11)
Die Obersten der Judäer erbitten sich Führung vom Herrn
1Und alle Fürsten des Heeres traten herzu, Johanan, der Sohn Kareachs, und Jesanja, der Sohn Hosajas, und das ganze Volk, vom Kleinsten bis zum Größten, (Ер 40:8)2und sie sprachen zum Propheten Jeremia: Lass doch unser Flehen vor dir gelten und bete für uns zu dem HERRN, deinem Gott, für diesen ganzen Überrest; denn es sind nur wenige übrig geblieben von den vielen, wie deine Augen uns hier sehen. (Вт 28:62; 1 Цар 7:8; Ис 37:4; Ер 21:2; П Ер 1:1)3Der HERR, dein Gott, möge uns doch den Weg zeigen, den wir gehen sollen, und uns sagen, was wir zu tun haben! (Езд 8:21; Мт 19:16; Мк 12:14)4Da antwortete ihnen der Prophet Jeremia: Ich habe es gehört! Siehe, ich will zu dem HERRN, eurem Gott, beten, wie ihr gesagt habt; und es soll geschehen: Jedes Wort, das euch der HERR zur Antwort gibt, will ich euch mitteilen und euch kein Wort vorenthalten! (Изх 8:28; 1 Цар 12:23; 3 Цар 22:14; Ер 24:7; Ер 42:3; Ер 42:6; Д А 20:20; Д А 20:27)5Da sprachen sie zu Jeremia: Der HERR sei ein wahrhaftiger und zuverlässiger Zeuge gegen uns, wenn wir nicht nach dem ganzen Wort handeln, mit dem der HERR, dein Gott, dich zu uns senden wird! (Бит 31:50; Вт 5:27; Ер 5:2; Мт 21:28)6Es scheine uns gut oder böse, so wollen wir der Stimme des HERRN, unseres Gottes, zu dem wir dich senden, gehorchen, damit es uns wohlergehe, wenn wir der Stimme des HERRN, unseres Gottes, gehorchen! (Вт 5:33; Пс 81:14; Ер 7:23)
Jeremias Warnung vor dem Zug nach Ägypten
7Und es geschah nach zehn Tagen, da erging das Wort des HERRN an Jeremia. (Ер 40:1; Дан 1:12; Д А 1:3)8Da berief er Johanan, den Sohn Kareachs, und alle Heerführer, die bei ihm waren, sowie das ganze Volk, vom Kleinsten bis zum Größten, (Ер 40:8)9und er sprach zu ihnen: So spricht der HERR, der Gott Israels, zu dem ihr mich gesandt habt, um euer Flehen vor sein Angesicht zu bringen: (Ер 42:2)10Wenn ihr in diesem Land bleibt, so werde ich euch bauen und nicht niederreißen, pflanzen und nicht ausreißen; denn mich reut das Unheil, das ich euch zugefügt habe. (Вт 32:36; 2 Цар 24:16; Ер 18:8; Ер 24:6; Ер 31:28; Ер 32:41; Ам 7:3; Ам 7:6)11Fürchtet euch nicht vor dem König von Babel, vor dem ihr Angst habt; fürchtet euch nicht vor ihm, spricht der HERR; denn ich bin mit euch, um euch zu helfen und euch aus seiner Hand zu erretten! (Пр 29:25; Ис 41:10; Ер 1:19; Ер 41:17; Рим 8:31)12Ich will euch Barmherzigkeit zuwenden, dass er sich über euch erbarmen und euch wieder in euer Land bringen wird. (Пс 106:46; Пр 16:7; Пр 21:1)13Wenn ihr aber sagt: »Wir wollen nicht in diesem Land bleiben«, sodass ihr der Stimme des HERRN, eures Gottes nicht gehorcht, (Вт 11:28; Ер 42:10)14indem ihr sagt: »Nein, sondern in das Land Ägypten wollen wir ziehen, wo wir weder Krieg sehen noch den Schall des Schopharhorns hören, noch Hunger leiden werden; dort wollen wir wohnen!« — (Чис 11:5; Чис 14:3; Вт 17:16; Ис 30:15)15dann hört das Wort des HERRN, du Überrest von Juda: So spricht der HERR der Heerscharen, der Gott Israels: Wenn ihr euer Angesicht wirklich darauf richtet, nach Ägypten zu ziehen, und hinzieht, um euch dort als Fremdlinge aufzuhalten, (Ер 42:17; Ер 44:12; Дан 11:17; Лк 9:51)16so wird es geschehen, dass das Schwert, welches ihr fürchtet, euch dort im Land Ägypten erreichen wird, und der Hunger, vor dem euch hier graut, euch dort in Ägypten verfolgen wird; und dort werdet ihr sterben! (Ис 30:3; Ис 30:7; Ер 44:13; Ер 44:27; Ез 11:8)17Und es wird geschehen: Alle die Männer, die ihr Angesicht darauf richten, nach Ägypten zu ziehen, um dort zu wohnen, werden durchs Schwert, durch Hunger und Pest umkommen; keiner von ihnen wird übrig bleiben, keiner wird dem Unheil entkommen, das ich über sie bringen werde! (Ер 24:10; Ер 42:16; Ер 42:22)18Denn so spricht der HERR der Heerscharen, der Gott Israels: Wie mein Zorn und mein Grimm sich über die Einwohner von Jerusalem ergossen hat, so wird sich mein Grimm auch über euch ergießen, wenn ihr nach Ägypten zieht; und ihr sollt zur Verwünschung und zum Entsetzen, zum Fluch und zum Hohn werden und sollt diesen Ort nicht mehr sehen! (Ер 7:20; Ер 22:10; Ер 22:27; Ер 24:9; Ер 26:6; Ер 29:18; Ер 29:22; Ер 44:12; П Ер 2:3; Зах 8:13)19Der HERR sagt zu euch, ihr Überrest von Juda: Ihr sollt nicht nach Ägypten ziehen! Merkt euch wohl, dass ich es euch heute ernstlich bezeugt habe! (Вт 17:16; Ис 30:1; Ер 38:21; Ез 3:20; Ез 17:15)20Denn ihr habt euch selbst um den Preis eures Lebens in die Irre geführt; denn ihr habt mich zu dem HERRN, eurem Gott, gesandt und gesprochen: »Bete für uns zu dem HERRN, unserem Gott! Und alles, was der HERR, unser Gott, dir zur Antwort gibt, das verkünde uns, so wollen wir es tun!« (Ер 37:9; Як 1:22)21Nun habe ich es euch heute verkündet, aber ihr habt nicht auf die Stimme des HERRN, eures Gottes, gehört, noch auf all das, womit er mich zu euch gesandt hat. (Вт 30:15; Пс 81:12; Зах 7:11; Евр 3:7)22So sollt ihr nun gewiss wissen, dass ihr durchs Schwert, durch Hunger und Pest sterben werdet an dem Ort, wohin es euch zu ziehen gelüstet, um euch dort als Fremdlinge aufzuhalten! (Чис 14:41; Чис 32:23; Ер 42:17; Ез 6:11; Ос 9:6)