от Bulgarian Bible Society1И тъй, неизвиняем си, о човече, какъвто и да си ти, който съдиш; защото, с какъвто съд съдиш другиго, с него себе си осъждаш, понеже ти, който съдиш, вършиш същото. (2 Цар 12:5; Мт 7:1; Лк 6:37; 1 Кор 4:5)2А знаем, че Божият съд пада наистина върху ония, които вършат такива дела.3Нима мислиш, о човече, че ще избегнеш Божия съд ти, който съдиш ония, що вършат такива дела, каквито и сам вършиш?4Или нехаеш за богатството на Божията благост, кротост и дълготърпение, без да разумяваш, че Божията благост те води към покаяние? (Ис 30:18; Ер 3:12; 2 Пет 3:15)5Но по твоята упоритост и неразкаяно сърце си събираш гняв за деня на гнева, когато се открие праведният съд от Бога, (Як 5:3)6Който ще въздаде всекиму според делата му: (Пр 24:12; Мт 16:27)7живот вечен на ония, които с постоянство в добри дела търсят слава, чест и безсмъртие; (Мт 25:46)8ярост и гняв пък на тия, които упорствуват и не се покоряват на истината, а се покоряват на неправдата. (Ер 23:19; Евр 10:27)9Скръб и утеснение върху душата на всеки човек, който прави зло, първом на иудеин, сетне и на елин,10а слава и чест и мир всекиму, който прави добро, първом на иудеин, а сетне и на елин;11защото Бог не гледа на лице. (Вт 10:17; 2 Лет 19:7)12Ония, които без закон са съгрешили, без закон и ще загинат; а ония, които при закон са съгрешили, чрез закон ще бъдат съдени (Лк 12:47)13(защото не слушателите на закона са праведни пред Бога, а изпълнителите на закона ще бъдат оправдани; (Мт 7:21; Як 1:22)14защото, щом езичниците, които нямат закон, по природа вършат законното, те, без да имат закон, сами на себе са закон;15че делото на закона е написано в техните сърца, те показват в туй време, когато тяхната съвест свидетелствува, и мислите им една друга се обвиняват, или се оправдават),16в деня, когато, съгласно моето благовестие, Бог чрез Иисуса Христа ще съди тайните на човеците. (Екл 12:14; Мт 25:31; Йн 5:22; Д А 10:42; 1 Кор 4:5)17Ето, ти се казваш иудеин, и на закона се облягаш, и с Бога се хвалиш, (Мих 3:11)18и знаеш волята Му, и разбираш по-доброто, понеже се поучаваш от закона,19и си уверен, че ти си водач на слепци, светлина на ония, които са в мрак, (Ис 42:19; Мт 15:14)20наставник на неразумни, учител на младенци, който в закона имаш образеца на знанието и истината.21Прочее, как ти, който учиш другиго, себе си не учиш? (Пс 49:16; Пс 49:21)22който проповядваш да се не краде, крадеш? който казваш да се не прелюбодействува, прелюбодействуваш? който се гнусиш от идолите, светотатствуваш?23който се хвалиш със закона, безчестиш Бога, като тъпчеш закона?24„Защото заради вас името Божие се хули между езичниците“, както е писано. (Ис 52:5; Ез 36:20)25Обрязването, наистина, е полезно, но ако изпълняваш закона; ако пък престъпваш закона, обрязването ти е станало необрязване. (Лев 26:41; Ер 4:4; 1 Кор 7:19; Гал 6:15)26И тъй, ако необрязаният пази наредбите на закона, то необрязването му няма ли да му се сметне за обрязване? (Д А 10:35)27и необрязаният по плът, като изпълнява закона, не ще ли осъди тебе, който при Писание и обрязване престъпваш закона? (Мт 12:41)28Защото не онзи е иудеин, който е такъв по външност, нито онова е обрязване, що е външно, върху плътта; (Рим 9:6; Рим 9:8)29а онзи е иудеин, който вътрешно е такъв, и онова е обрязване, що е в сърцето, по дух, а не по буква: нему похвалата иде не от човеци, а от Бога. (Вт 30:6; Рим 4:12; Кол 2:11)
1Darum bist du nicht zu entschuldigen, o Mensch, wer du auch seist, der du richtest! Denn worin du den anderen richtest, verurteilst du dich selbst; denn du, der du richtest, verübst ja dasselbe! (2 Цар 12:5; Лк 18:11; Рим 14:4)2Wir wissen aber, dass das Gericht Gottes der Wahrheit entsprechend über die ergeht, welche so etwas verüben. (Отк 19:2)3Denkst du etwa, o Mensch, der du die richtest, welche so etwas verüben, und doch das Gleiche tust, dass du dem Gericht Gottes entfliehen wirst? (Гал 6:7; Як 4:12)4Oder verachtest du den Reichtum seiner Güte, Geduld und Langmut, und erkennst nicht, dass dich Gottes Güte zur Buße leitet?[1] (Пс 103:8; Мт 5:44; Лк 13:3; Рим 3:25; Еф 1:7; 2 Пет 3:9; 2 Пет 3:15)5Aber aufgrund deiner Verstocktheit und deines unbußfertigen Herzens häufst du dir selbst Zorn auf für den Tag des Zorns und der Offenbarung des gerechten Gerichtes Gottes, (Вт 32:35; Евр 12:25; 2 Пет 2:9)6der jedem vergelten wird nach seinen Werken: (Мт 16:27; Отк 22:12)7denen nämlich, die mit Ausdauer im Wirken des Guten Herrlichkeit, Ehre und Unvergänglichkeit erstreben, ewiges Leben; (Пр 21:21; Евр 12:1; 1 Пет 1:4)8denen aber, die selbstsüchtig und der Wahrheit ungehorsam sind, dagegen der Ungerechtigkeit gehorchen, Grimm und Zorn! (Йов 24:13; 2 Сол 1:8)9Drangsal und Angst über jede Menschenseele, die das Böse vollbringt, zuerst über den Juden, dann auch über den Griechen; (Ез 18:4; Лк 12:47)10Herrlichkeit aber und Ehre und Friede jedem, der das Gute tut, zuerst dem Juden, dann auch dem Griechen. (Пс 37:37; Гал 3:28)11Denn bei Gott gibt es kein Ansehen der Person; (Вт 10:17; Гал 2:6; 1 Пет 1:17)12alle nämlich, die ohne Gesetz gesündigt haben[2], werden auch ohne Gesetz verlorengehen; und alle, die unter dem Gesetz[3] gesündigt haben, werden durch das Gesetz verurteilt werden (Пс 147:20; Лк 12:48)13— denn vor Gott sind nicht die gerecht, welche das Gesetz hören, sondern die, welche das Gesetz befolgen, sollen gerechtfertigt werden. (Як 1:22)14Wenn nämlich Heiden, die das Gesetz nicht haben, doch von Natur aus tun, was das Gesetz verlangt, so sind sie, die das Gesetz nicht haben, sich selbst ein Gesetz, (Рим 2:27; Рим 3:18; Фил 4:8)15da sie ja beweisen, dass das Werk des Gesetzes in ihre Herzen geschrieben ist, was auch ihr Gewissen bezeugt, dazu ihre Überlegungen, die sich untereinander verklagen oder auch entschuldigen — (Д А 24:25)16an dem Tag, da Gott das Verborgene der Menschen durch Jesus Christus richten wird nach meinem Evangelium. (Екл 12:14; Йн 5:27; Рим 16:25; 1 Кор 4:5; Гал 1:8)
Die Juden werden durch das Gesetz als Sünder verurteilt
17Siehe, du nennst dich einen Juden und verlässt dich auf das Gesetz und rühmst dich Gottes, (Ис 48:1; Мих 3:11; Йн 5:45; Йн 8:33)18und kennst [seinen] Willen und verstehst zu prüfen, worauf es ankommt, weil du aus dem Gesetz unterrichtet bist; (Вт 4:8; Пс 147:19; Фил 1:9)19und du traust dir zu, ein Leiter der Blinden zu sein, ein Licht derer, die in der Finsternis sind, (Мт 15:14; Йн 9:40)20ein Erzieher der Unverständigen, ein Lehrer der Unmündigen, der den Inbegriff der Erkenntnis und der Wahrheit im Gesetz hat: (Пс 19:8; Мт 23:7)21Nun also, du lehrst andere, dich selbst aber lehrst du nicht? Du verkündigst, man solle nicht stehlen, und stiehlst selber? (Мал 3:8; Мт 23:3)22Du sagst, man solle nicht ehebrechen, und brichst selbst die Ehe? Du verabscheust die Götzen und begehst dabei Tempelraub?23Du rühmst dich des Gesetzes und verunehrst doch Gott durch Übertretung des Gesetzes? (Мк 7:8)24Denn der Name Gottes wird um euretwillen gelästert unter den Heiden, wie es geschrieben steht. (Ис 52:5; Ез 36:20)25Die Beschneidung[4] nämlich hat nur Wert, wenn du das Gesetz hältst; bist du aber ein Übertreter des Gesetzes, so ist deine Beschneidung zur Unbeschnittenheit geworden. (Бит 17:10; Вт 10:16; И Н 5:3; Ер 4:4; Ер 9:24; Гал 5:3; Гал 6:15; Кол 2:11; Як 2:10)26Wenn nun der Unbeschnittene die Rechtsbestimmungen des Gesetzes befolgt, wird ihm dann nicht seine Unbeschnittenheit als Beschneidung angerechnet werden? (Д А 10:34; 1 Кор 7:19)27Und wird nicht der von Natur Unbeschnittene, der das Gesetz erfüllt, dich richten, der du trotz Buchstabe und Beschneidung ein Übertreter des Gesetzes bist? (Мт 12:41)28Denn nicht der ist ein Jude, der es äußerlich ist; auch ist nicht das die Beschneidung, die äußerlich am Fleisch geschieht; (Мт 3:9; Йн 8:39; Рим 9:6; Гал 6:15)29sondern der ist ein Jude, der es innerlich ist, und [seine] Beschneidung [geschieht] am Herzen, im Geist, nicht dem Buchstaben nach. Seine Anerkennung kommt nicht von Menschen, sondern von Gott. (Вт 10:16; Ер 4:4; Мт 23:25; Йн 1:47; 2 Кор 3:6; 2 Кор 10:18; Фил 3:3)