Přísloví 29

Bible Kralická

1 Člověk, kterýž často kárán bývaje, zatvrzuje šíji, rychle potřín bude, tak že neprospěje žádné lékařství.2 Když se množí spravedliví, veselí se lid; ale když panuje bezbožník, vzdychá lid.3 Muž, kterýž miluje moudrost, obveseluje otce svého; ale kdož se přitovaryšuje k nevěstkám, mrhá statek.4 Král soudem upevňuje zemi, muž pak, kterýž béře dary, boří ji.5 Člověk, kterýž pochlebuje příteli svému, rozprostírá sít před nohama jeho.6 Výstupek bezbožného jest jemu osídlem, spravedlivý pak prozpěvuje a veselí se.7 Spravedlivý vyrozumívá při nuzných, ale bezbožník nemá s to rozumnosti ani umění.8 Muži posměvači zavozují město, ale moudří odvracují hněv.9 Muž moudrý, kterýž se nesnadní s mužem bláznivým, buď že se pohne, buď že se směje, nemá pokoje.10 Vražedlníci v nenávisti mají upřímého, ale upřímí pečují o duši jeho.11 Všecken duch svůj vypouští blázen, ale moudrý na potom zdržuje jej.12 Pána toho, kterýž rád poslouchá slov lživých, všickni služebníci jsou bezbožní.13 Chudý a dráč potkávají se, obou dvou však oči osvěcuje Hospodin.14 Krále toho, kterýž soudí právě nuzné, trůn na věky bývá utvrzen.15 Metla a kárání dává moudrost, ale dítě sobě volné k hanbě přivodí matku svou.16 Když se rozmnožují bezbožní, rozmnožuje se převrácenost, a však spravedliví spatřují pád jejich.17 Tresci syna svého, a přineseť odpočinutí, a způsobí rozkoš duši tvé.18 Když nebývá vidění, rozptýlen bývá lid; kdož pak ostříhá zákona, blahoslavený jest.19 Slovy nebývá napraven služebník; nebo rozuměje, však neodpoví.20 Spatřil-li bys člověka, an jest kvapný v věcech svých, lepší jest naděje o bláznu, než o takovém.21 Kdo rozkošně chová z dětinství služebníka svého, naposledy bude syn.22 Člověk hněvivý vzbuzuje svár, a prchlivý mnoho hřeší.23 Pýcha člověka snižuje jej, ale chudý duchem dosahuje slávy.24 Kdo má spolek s zlodějem, v nenávisti má duši svou; zlořečení slyší, však neoznámí.25 Strašlivý člověk klade sobě osídlo, ale kdo doufá v Hospodina, bývá povýšen.26 Mnozí hledají tváři pánů, ješto od Hospodina jest soud jednoho každého.27 Ohavností spravedlivým jest muž nepravý, ohavností pak bezbožnému, kdož upřímě kráčí.

Přísloví 29

Schlachter 2000

od Genfer Bibelgesellschaft
1 Ein Mann, der allen Warnungen trotzt, geht plötzlich unheilbar zugrunde. (2Pa 36,16; Jb 34,20; Ž 73,19)2 Wenn die Gerechten sich mehren, freut sich das Volk; wenn aber ein Gottloser herrscht, seufzt es. (Est 3,1; Est 3,13; Est 3,15; Est 8,17; Př 28,12; Kaz 4,1)3 Wer Weisheit liebt, macht seinem Vater Freude; wer aber mit Huren geht, bringt sein Vermögen durch. (Př 6,26; Př 27,11; L 15,13)4 Durch Recht gibt ein König dem Land Bestand, aber ein Mann, der viele Abgaben erhebt, richtet es zugrunde. (Př 14,34; Př 16,12; Př 28,15)5 Wer seinem Nächsten schmeichelt, der stellt seinen Füßen ein Netz. (Př 26,28; Ř 16,18)6 In der Übertretung des Bösewichts ist ein Fallstrick, aber der Gerechte wird jauchzen und frohlocken. (Jb 18,7; Ž 106,36; Př 10,28)7 Der Gerechte berücksichtigt das Recht der Armen, der Gottlose aber ist rücksichtslos. (Jb 29,16; Ž 72,12)8 Spötter versetzen eine Stadt in Aufruhr, die Weisen aber wenden den Zorn ab. (Př 1,22; Př 15,1; Iz 28,14; 2P 3,3)9 Wenn ein Weiser mit einem Toren rechtet, so tobt dieser oder lacht, aber es gibt keine Ruhe. (Kaz 10,13; Mt 7,6)10 Die Blutgierigen hassen den Unsträflichen, aber die Aufrichtigen kümmern sich um seine Seele. (Ž 34,22; Př 8,36; Jr 38,7; 1J 3,12)11 Ein Tor lässt all seinem Unmut freien Lauf, aber ein Weiser hält ihn zurück. (Př 12,16; Př 12,23)12 Wenn ein Fürst auf Lügenworte achtet, so werden alle seine Diener gottlos. (1S 22,8; 1S 23,19)13 Der Arme und der Unterdrücker treffen einander; der HERR gibt ihnen beiden das Augenlicht. (Př 22,2; Mt 5,45)14 Ein König, der die Geringen treulich richtet, dessen Thron wird beständig sein. (Ž 72,1; Př 16,12; Př 20,28; Př 29,4)15 Rute und Zucht verleihen Weisheit, aber ein sich selbst überlassener Knabe bereitet seiner Mutter Schande. (Př 10,1; Př 29,17)16 Wo sich die Gottlosen mehren, da mehren sich die Sünden; aber die Gerechten werden ihrem Fall zusehen. (Ž 12,9; Ž 37,34; Ž 91,8; Př 28,12)17 Züchtige deinen Sohn, so wird er dir Erquickung verschaffen und deiner Seele Wonne bereiten. (Př 13,24; Př 19,18; Př 29,15)18 Wo keine Offenbarung ist, wird das Volk zügellos, aber wohl ihm, wenn es das Gesetz bewahrt! (Ž 119,1; Ez 4,6; L 11,28; 2K 12,1; Ef 1,17; Jk 1,25)19 Mit bloßen Worten erzieht man sich keinen Knecht, denn wenn er sie auch versteht, so beugt er sich doch nicht darunter. (J 15,14)20 Siehst du einen Mann, der übereilte Worte spricht, so kannst du für einen Toren mehr Hoffnung haben als für ihn. (Př 13,16; Př 15,28; Př 26,12)21 Wenn einer seinen Knecht von Jugend auf verwöhnt, so will der schließlich Sohn im Haus sein. (Př 30,21)22 Ein zorniger Mann richtet Streit an und ein hitziger viel Sünde. (Př 15,18; Př 26,21; Př 27,17; Jk 1,19)23 Der Hochmut des Menschen erniedrigt ihn, aber ein Demütiger erlangt Ehre. (Př 16,18; Př 18,12; L 16,15; Sk 12,23; Jk 4,6; Jk 4,10)24 Wer mit Dieben teilt, der hasst seine Seele; er hört die Verfluchung und zeigt es nicht an. (Lv 5,1; Př 1,11)25 Menschenfurcht ist ein Fallstrick; wer aber auf den HERRN vertraut, der ist geborgen. (Gn 12,11; 1S 15,24; 1Pa 5,20; Př 30,5; L 22,54)26 Viele suchen das Angesicht eines Fürsten, aber von dem HERRN kommt das Recht eines jeden. (Př 16,15; 1K 4,4; Ga 1,10)27 Ein verkehrter Mensch ist den Gerechten ein Gräuel; wer aber richtig wandelt, ist ein Gräuel für die Gottlosen. (Př 3,32; Př 11,20; Př 13,19; Př 17,15)