Jan 16

Bible, překlad 21. století

od Biblion
1 Toto jsem vám pověděl, abyste se nenechali svést.2 Vyobcují vás ze shromáždění. Ano, přichází doba, kdy každý, kdo vás bude zabíjet, si bude myslet, že tím slouží Bohu.3 Budou to dělat, protože nepoznali Otce ani mě.4 Předpověděl jsem vám to, abyste si v té době vzpomněli, že jsem vám to řekl. Zpočátku jsem vám to neříkal, protože jsem byl s vámi.“5 „Teď odcházím k Tomu, který mě poslal, a nikdo z vás se mě neptá: ‚Kam jdeš?‘6 Kvůli tomu, co jsem vám řekl, naplnil vaše srdce zármutek.7 Říkám vám ale pravdu: Je pro vás lepší, abych odešel. Když neodejdu, nepřijde k vám Utěšitel; když ale odejdu, pošlu ho k vám.8 Až přijde, odhalí světu, v čem je hřích, spravedlnost a soud.9 Hřích, že nevěří ve mne;10 spravedlnost, že jdu k Otci a už mě neuvidíte;11 a soud, že vládce tohoto světa je již odsouzen.12 Ještě vám mám mnoho co říci, ale teď to nemůžete unést.13 Až ale přijde on, Duch pravdy, uvede vás do veškeré pravdy. Nebude totiž mluvit sám od sebe, ale řekne vše, co uslyší – oznámí vám i věci budoucí.14 On mě oslaví, neboť vám oznámí, co přijme ode mě.15 Všechno, co má Otec, je mé. Proto jsem řekl, že vám oznámí, co přijme ode mě.16 Za okamžik mě už neuvidíte a za další okamžik mě znovu spatříte.“17 Někteří z jeho učedníků se začali jeden druhého ptát: „Co tím chce říci? Prý: ‚Za okamžik mě už neuvidíte a za další okamžik mě spatříte‘ a: ‚Odcházím k Otci.‘18 Co tím myslí, když říká: ‚Za okamžik‘? Nevíme, o čem mluví.“19 Ježíš poznal, že se ho chtěli zeptat, a tak jim řekl: „Dohadujete se o tom, že jsem řekl: ‚Za okamžik mě už neuvidíte a za další okamžik mě spatříte‘?20 Amen, amen, říkám vám, že budete plakat a naříkat, ale svět se bude radovat. Budete se trápit, ale vaše úzkost se obrátí v radost.21 Když žena rodí, zakouší úzkost, protože přišla její chvilka. Poté, co porodí děťátko, ale na trápení zapomene pro radost, že se na svět narodil člověk.22 I vy teď zakoušíte úzkost, ale až se znovu uvidíme, vaše srdce bude jásat radostí a tu radost vám nikdo nevezme.23 V ten den se mě nebudete ptát na nic. Amen, amen, říkám vám, že o cokoli poprosíte Otce v mém jménu, to vám dá.24 Až dosud jste v mém jménu o nic neprosili. Proste a dostanete, a vaše radost bude dokonalá.25 Dosud jsem k vám mluvil obrazně. Přichází chvíle, kdy k vám už nebudu o Otci mluvit obrazně, ale otevřeně.26 V ten den budete prosit v mém jménu a neříkám, že budu prosit Otce za vás.27 Sám Otec vás totiž miluje, protože jste milovali mě a uvěřili jste, že jsem vyšel od Boha.28 Vyšel jsem od Otce a přišel jsem na svět. Teď zase opouštím svět a jdu k Otci.“29 Jeho učedníci mu řekli: „Hle, teď už nemluvíš obrazně, ale otevřeně!30 Teď víme, že víš všechno a není třeba, aby se tě někdo vyptával. Teď věříme, že jsi vyšel od Boha.“31 „Teď věříte?“ opáčil Ježíš.32 „Hle, přichází chvíle, a už přišla, kdy se rozprchnete každý svou cestou. Necháte mě samotného, ale nejsem sám, protože je se mnou Otec.33 Toto vše jsem vám pověděl, abyste ve mně nalezli pokoj. Na světě zakoušíte soužení, ale buďte stateční – já jsem přemohl svět.“

Jan 16

Schlachter 2000

od Genfer Bibelgesellschaft
1 Dies habe ich zu euch geredet, damit ihr keinen Anstoß nehmt. (1Te 3,3)2 Sie werden euch aus der Synagoge ausschließen; es kommt sogar die Stunde, wo jeder, der euch tötet, meinen wird, Gott einen Dienst zu erweisen. (Mk 13,9; Sk 26,9)3 Und dies werden sie euch antun, weil sie weder den Vater noch mich kennen. (1K 2,8)4 Ich aber habe euch dies gesagt, damit ihr daran denkt, wenn die Stunde kommt, dass ich es euch gesagt habe. Dies aber habe ich euch nicht von Anfang an gesagt, weil ich bei euch war. (J 13,19)5 Nun aber gehe ich hin zu dem, der mich gesandt hat, und niemand unter euch fragt mich: Wohin gehst du?, (J 7,33; J 13,36; J 16,28)6 sondern weil ich euch dies gesagt habe, ist euer Herz voll Traurigkeit. (Mt 9,15)7 Aber ich sage euch die Wahrheit: Es ist gut für euch, dass ich hingehe; denn wenn ich nicht hingehe, so kommt der Beistand nicht zu euch. Wenn ich aber hingegangen bin, will ich ihn zu euch senden. (J 7,39; Sk 1,4)8 Und wenn jener kommt, wird er die Welt überführen von Sünde und von Gerechtigkeit und vom Gericht; (1K 2,4; 1Te 1,5)9 von Sünde, weil sie nicht an mich glauben; (J 3,18; Sk 2,37)10 von Gerechtigkeit aber, weil ich zu meinem Vater gehe und ihr mich nicht mehr seht; (Sk 5,30; Ř 4,25; 1Tm 3,16)11 vom Gericht, weil der Fürst dieser Welt gerichtet ist. (J 12,31; Sk 3,21; Ř 2,16; Žd 2,14; Zj 20,10)12 Noch vieles hätte ich euch zu sagen; aber ihr könnt es jetzt nicht ertragen. (1K 3,1)13 Wenn aber jener kommt, der Geist der Wahrheit, so wird er euch in die ganze Wahrheit leiten; denn er wird nicht aus sich selbst reden, sondern was er hören wird, das wird er reden, und was zukünftig ist, wird er euch verkündigen. (Ž 25,5; Sk 21,11; 1K 2,16; 1Te 5,4; 1Tm 4,1; 2Tm 2,7; 1J 2,20; 2J 1,1)14 Er wird mich verherrlichen; denn von dem Meinen wird er nehmen und euch verkündigen. (J 13,32; Ef 1,17; Ef 3,8; Ef 3,18; 1P 4,11; 1P 4,14)15 Alles, was der Vater hat, ist mein; darum habe ich gesagt, dass er von dem Meinen nehmen und euch verkündigen wird. (Mt 11,27)16 Noch eine kurze Zeit, und ihr werdet mich nicht sehen, und wiederum eine kurze Zeit, und ihr werdet mich sehen; denn ich gehe zum Vater. (J 16,10; Sk 1,3)17 Da sprachen etliche seiner Jünger zueinander: Was bedeutet das, dass er sagt: Noch eine kurze Zeit, und ihr werdet mich nicht sehen, und wiederum eine kurze Zeit, und ihr werdet mich sehen, und: Ich gehe zum Vater? (Mk 9,10; Mk 9,32; L 9,45; L 18,34)18 Deshalb sagten sie: Was bedeutet das, dass er sagt: Noch eine kurze Zeit? Wir wissen nicht, was er redet! (L 24,25)19 Da erkannte Jesus, dass sie ihn fragen wollten, und sprach zu ihnen: Ihr befragt einander darüber, dass ich gesagt habe: Noch eine kurze Zeit, und ihr werdet mich nicht sehen, und wiederum eine kurze Zeit, und ihr werdet mich sehen? (Mk 2,8; L 11,17)20 Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Ihr werdet weinen und wehklagen, aber die Welt wird sich freuen; und ihr werdet trauern, doch eure Traurigkeit soll in Freude verwandelt werden. (Ž 42,12; Kaz 3,4; Iz 61,3; Mt 27,39)21 Wenn eine Frau gebiert, so hat sie Traurigkeit, weil ihre Stunde gekommen ist; wenn sie aber das Kind geboren hat, denkt sie nicht mehr an die Angst, um der Freude willen, dass ein Mensch in die Welt geboren ist. (Gn 3,16; 1S 2,1; Iz 26,17)22 So habt auch ihr nun Traurigkeit; ich werde euch aber wiedersehen, und dann wird euer Herz sich freuen, und niemand soll eure Freude von euch nehmen. (L 24,52; J 16,6; Fp 4,4; 1P 1,8)23 Und an jenem Tag werdet ihr mich nichts fragen. Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Was auch immer ihr den Vater bitten werdet in meinem Namen, er wird es euch geben! (J 14,13; J 16,13; J 16,25)24 Bis jetzt habt ihr nichts in meinem Namen gebeten; bittet, so werdet ihr empfangen, damit eure Freude völlig wird! (Mt 7,7; J 15,11; Jk 1,5)25 Dies habe ich euch in Gleichnissen gesagt; es kommt aber die Stunde, da ich nicht mehr in Gleichnissen zu euch reden, sondern euch offen vom Vater Kunde geben werde.26 An jenem Tag werdet ihr in meinem Namen bitten, und ich sage euch nicht, dass ich den Vater für euch bitten will; (Mt 18,20; Mk 16,17; J 14,13)27 denn er selbst, der Vater, hat euch lieb, weil ihr mich liebt und glaubt, dass ich von Gott ausgegangen bin. (J 16,30; J 17,8; Ř 5,8; Ef 1,5; 1J 1,2; 1J 3,1)28 Ich bin vom Vater ausgegangen und in die Welt gekommen; wiederum verlasse ich die Welt und gehe zum Vater. (J 1,14; J 13,3)29 Da sagen seine Jünger zu ihm: Siehe, jetzt redest du offen und gebrauchst kein Gleichnis! (J 16,25)30 Jetzt wissen wir, dass du alles weißt und es nicht nötig hast, dass dich jemand fragt; darum glauben wir, dass du von Gott ausgegangen bist! (J 21,17)31 Jesus antwortete ihnen: Jetzt glaubt ihr? (J 20,29)32 Siehe, es kommt die Stunde, und sie ist jetzt schon da, wo ihr euch zerstreuen werdet, jeder in das Seine, und mich allein lasst; aber ich bin nicht allein, denn der Vater ist bei mir. (Ž 4,9; Kaz 4,9; Mt 26,31; Mt 26,56; J 8,16; J 8,29)33 Dies habe ich zu euch geredet, damit ihr in mir Frieden habt. In der Welt habt ihr Bedrängnis; aber seid getrost, ich habe die Welt überwunden! (J 14,27; Sk 14,22; Ř 8,37; Fp 4,7; Fp 4,9; 1J 4,4)