od Biblion1Modlitba Davidova. Slyš, Hospodine, mou spravedlivou při, mému volání popřej sluch, vyslechni moji modlitbu – vychází ze rtů bezelstných.2Od tebe samého ať vyjde můj soud, tvé oči na právo ať dohlédnou!3Zkoumals mé srdce, v noci s’ mě prověřil, tříbils mě a nenalezl nic. Myšlením ani ústy jsem nehřešil,4tak jak to lidé běžně dělají. Pro slovo, jež vyšlo ze tvých rtů, varoval jsem se cest zločinců.5Mé kroky se držely tvých šlépějí, mé nohy neklesly.6K tobě volám, Bože, ty mi odpovíš, své ucho nakloň mi, má slova slyš!7Svou lásku, Zachránce, prokaž svou pravicí těm, kdo před útočníky k tobě prchají!8Jak zřítelnici oka mě opatruj, ve stínu tvých křídel kéž úkryt naleznu9před ničemy, kteří mě chtějí napadnout, před smrtelnými nepřáteli všude okolo!10Svým vlastním tukem zarostli, svými ústy zpupně mluvili.11Vystopovali mě, už mě obkličují, očima pátrají, jak by mě srazili.12Jsou jako lev, jenž po kořisti lační, jak dravý lev, jenž číhá ve skrýši.13Povstaň, Hospodine! Postav se mu tváří! Sraz ho na kolena – mečem svým zachraň mi život před ničemy!14Před lidmi, Hospodine, svou rukou ochraň mě, před lidmi, jejichž odplatou je život na světě. Ať se jim naplní břicha tím, cos jim nashromáždil, ať jejich děti mají víc, než sní, na jejich maličké ať zbude v hojnosti!15Já se však po právu budu kochat tvou tváří, nasycen budu tvou podobou, až se probudím.
Žalm 17
Schlachter 2000
od Genfer Bibelgesellschaft1Ein Gebet Davids. Höre, o HERR, die gerechte Sache! Vernimm meine Klage, achte auf mein Gebet, das nicht von falschen Lippen kommt! (Ž 54,4; Ž 86,1; Ž 143,1; 1J 3,21)2Von dir gehe das Urteil über mich aus; deine Augen werden auf die Redlichkeit schauen! (Ž 7,9)3Du hast mein Herz geprüft, mich in der Nacht durchforscht; du hast mich geläutert, und du hast nichts gefunden, worin ich mich vergangen hätte mit meinen Gedanken oder mit meinem Mund. (Ž 15,2; Ž 18,21; Ž 26,2; Ž 139,23; Př 17,3)4Beim Treiben der Menschen habe ich mich nach dem Wort deiner Lippen gehütet vor den Wegen des Gewalttätigen. (Ž 1,1; Ž 119,9; Ž 119,11; Př 2,10; Mt 7,13)5Senke meine Tritte ein in deine Fußstapfen, damit mein Gang nicht wankend sei! (Ž 18,37; Ř 4,12; 1P 2,21)6Ich rufe zu dir, denn du, o Gott, wirst mich erhören; neige dein Ohr zu mir, höre meine Rede! (Ž 3,5; Ž 116,1; Ž 120,1)7Erweise deine wunderbare Gnade, du Retter derer, die vor den Widersachern Zuflucht suchen bei deiner Rechten! (Ž 31,20; Ž 46,2; Ž 59,17; Ž 91,2)8Behüte mich wie den Augapfel im Auge, beschirme mich unter dem Schatten deiner Flügel (Dt 32,10; Ž 36,8; Ž 61,5; Ž 63,8; Ž 90,1; Za 2,12)9vor den Gottlosen, die mir Gewalt antun wollen, vor meinen Todfeinden, die mich umringen! (Ž 9,14; Ž 11,2; Ž 109,1)10Ihr fettes [Herz] verschließen sie; mit ihrem Mund reden sie übermütig. (Ž 12,4; Ž 73,8)11Auf Schritt und Tritt umringen sie uns jetzt; sie haben es darauf abgesehen, uns zu Boden zu strecken. (1S 23,26; Ž 22,13; Zj 20,9)12Sie gleichen dem Löwen, der zerreißen will, dem Junglöwen, der lauert im Versteck. (Ž 10,9; Ž 57,5; 1P 5,8)13Steh auf, o HERR, komm ihm zuvor, demütige ihn! Errette meine Seele von dem Gottlosen durch dein Schwert, (Ž 3,8; Ž 7,12; Ž 18,18; Ž 18,49; Ž 21,14; Ž 35,17; Ž 50,15; Iz 66,16; Zj 19,15)14von den Leuten durch deine Hand, o HERR, von den Leuten dieser Welt, deren Teil in diesem Leben ist, und deren Bauch du füllst mit deinem Gut; sie haben Söhne genug und lassen, was sie übrig haben, ihren Kindern. (Ž 73,12; L 16,19)15Ich aber werde dein Angesicht schauen in Gerechtigkeit, an deinem Anblick mich sättigen, wenn ich erwache. (Jb 19,25; Ž 4,7; Ž 11,7; Ž 16,11; Mt 5,8; 1J 3,2; Zj 22,4)