Dzieje Apostolskie 3,10

Słowo Życia

10 I rozpoznali w nim tego, który siedział przy Pięknej Bramie i żebrał. Wtedy ogarnęło ich zdumienie z powodu tego, co zobaczyli.

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

10 rozpoznali go przy tym, że to on był tym, który dla jałmużny siadywał przy Bramie Pięknej świątyni; i ogarnęło ich zdumienie oraz zachwyt[1] z powodu tego, co mu się przydarzyło. (Mk 5,42; Dz 10,10)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

10 Rozpoznali też, że to ten sam człowiek, który w poszukiwaniu wsparcia siadał przy Bramie Pięknej świątyni. Byli więc tym bardziej zdumieni i zachwyceni tym, co go spotkało.