Dzieje Apostolskie 2,30

Słowo Życia

30 Był jednak prorokiem i pamiętał, że Bóg złożył mu przysięgę, obiecując królewski tron jego potomkowi.

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

30 Jednak jako prorok, świadom, że Bóg potwierdził mu przysięgą, iż [jeden] z owocu jego lędźwi zasiądzie na jego tronie, (Rz 1,3; 2 Tm 2,8)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

30 Był on jednak prorokiem. Jako taki wiedział o tym, że jeden z jego potomków[1] zasiądzie na jego tronie. Bóg mu to potwierdził przysięgą.