Dzieje Apostolskie 14,3

Słowo Życia

3 Mimo to Paweł i Barnaba zostali tam na dłużej i odważnie mówili o Panu. On zaś dokonywał przez nich wielu cudów, potwierdzając, że to, co mówią o Jego łasce, jest prawdą.

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

3 Spędzili tam więc dłuższy czas,[1] z ufną odwagą głosząc o Panu, który poświadczał Słowo swojej łaski i sprawiał, że przez ich ręce działy się znaki i cuda. (Mk 16,17; Mk 16,20; Dz 2,43; Dz 4,13; Dz 4,29; Dz 4,33; Dz 5,12; Dz 14,26; Dz 15,11; Dz 19,11; Rz 15,18; Hbr 2,4)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

3 Stąd Paweł i Barnaba zatrzymali się tam na dłuższy czas i głosili odważnie, ufni w Panu, który potwierdzał słowa swojej łaski znakami i cudami, które za Jego sprawą działy się przez ich ręce.