Dzieje Apostolskie 14,12

Słowo Życia

12 Barnabę uznali za Zeusa, a Pawła za Hermesa, bo to on głównie przemawiał.

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

12 I zaczęto nazywać Barnabę Zeusem, a Pawła Hermesem, ponieważ był on głównym dzielącym się Słowem.[1]

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

12 I okrzyknięto Barnabę Zeusem, a Pawła Hermesem, ponieważ on był głównym mówcą.