Apokalipsa 9,20

Słowo Życia

20 Ludzie, którzy przeżyli te ataki, nie opamiętali się jednak i nie przestali czynić zła. Nadal oddawali cześć demonom oraz otaczali czcią złote, srebrne, brązowe, kamienne oraz drewniane posągi, które nie widzą, nie słyszą ani nie mogą się poruszać.

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

20 A pozostali ludzie, którzy nie zostali zabici przez te klęski, nie opamiętali się [i nie skończyli] z czynami swoich rąk, tak by już nie kłaniać się demonom[1] oraz bożkom złotym, srebrnym, miedzianym i drewnianym, które nie są w stanie ani widzieć, ani słyszeć, ani chodzić, (Dz 7,41; 1 Kor 10,19; 1 Kor 10,20; Ap 2,21; Ap 16,9; Ap 16,11)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

20 Jednak pozostali ludzie, ci, którzy nie zostali zabici przez wymienione klęski, nie opamiętali się. Nie zaprzestali popełniania zła, to znaczy nadal oddawali cześć demonom oraz złotym, srebrnym, miedzianym i drewnianym bożkom, które nie widzą, nie słyszą i nie chodzą.