2 Koryntian 1,12

Słowo Życia

12 Mamy ogromną satysfakcję z tego, że w stosunku do wszystkich ludzi—także do was—zawsze postępowaliśmy otwarcie i uczciwie. Nie polegaliśmy bowiem na własnej mądrości, ale na łasce Boga. 

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

12 To bowiem jest naszą chlubą: świadectwo naszego sumienia, że zachowywaliśmy się w świecie, a tym bardziej względem was, w prostocie i szczerości Boga, nie w zmysłowej mądrości – lecz w łasce Boga. (Dz 23,1; Rz 9,1; 1 Kor 1,17; 1 Kor 2,4; 1 Kor 2,5; 1 Kor 2,13; 1 Kor 15,10; 2 Kor 2,17; 2 Kor 12,9; 2 Tes 2,10; 2 Tm 1,3; Hbr 13,18; Jk 3,15) 

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

12 W tym wszystkim naszą chlubą było świadectwo naszego sumienia. Potwierdzało nam ono, że w stosunkach z ludźmi, a szczególnie z wami, postępowaliśmy z właściwą Bogu prostotą i szczerością — nie jako po ludzku mądrzy, lecz jako polegający na Jego łasce.