Łukasza 1,22

Słowo Życia

22 Gdy się wreszcie ukazał, nie był w stanie wypowiedzieć ani słowa. Po jego gestach zebrani zorientowali się, że właśnie widział anioła.

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

22 On zaś po wyjściu nie mógł im nic powiedzieć i poznali, że oglądał widzenie w przybytku; on sam też dawał im znaki,[1] wciąż jednak pozostawał niemy.

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

22 On natomiast po wyjściu nie był w stanie nic im powiedzieć. Zrozumieli więc, że miał tam widzenie, zwłaszcza że dawał im znaki i pozostawał niemy.