غزل‌ غزلهای سليمان‌ 5:2

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

2 میخوابم، اما دلم آرام ندارد. صدای محبوبم را میشنوم كه بر در كوبيده، میگويد: «باز كن ای محبوبهٔ من و ای دلدار من، ای كبوتر من كه در تو عيبی نيست. سرم از ژالهٔ شبانگاهی خيس شده و شبنم بر موهايم نشسته است.»