Matthäus 11 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 I stało się, gdy Jezus zakończył wydawanie poleceń swoim dwunastu uczniom, że odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić w ich miastach.*

Pytanie Jana Chrzciciela

2 A Jan, gdy usłyszał w więzieniu* o czynach Chrystusa, posłał przez swoich uczniów, aby Go zapytać: 3 Czy Ty jesteś Tym, który miał przyjść, czy też mamy spodziewać się innego?* 4 A Jezus im odpowiedział: Idźcie i donieście Janowi, co słyszycie i oglądacie: 5 Niewidomi odzyskują wzrok i kulejący chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, a ubogim głoszona jest ewangelia* – 6 i szczęśliwy jest każdy, kto się do Mnie nie zrazi.*

Jezus o Janie Chrzcicielu

7 A gdy oni odchodzili, zaczął Jezus mówić do tłumów o Janie: Co wyszliście obejrzeć na pustkowiu? Czy trzcinę chwiejącą się od wiatru?* 8 Ale co wyszliście zobaczyć? Czy człowieka ubranego w miękkie szaty?* Oto ci, którzy noszą miękkie szaty, są w domach królewskich. 9 Ale co wyszliście zobaczyć? Proroka? Tak! Mówię wam, nawet więcej niż proroka. 10 To jest ten, o którym napisano: Oto Ja posyłam przed tobą mojego posłańca, który przed tobą przygotuje twoją drogę.* 11 Zapewniam was: Nie powstał z tych, którzy rodzą się z kobiet, większy od Jana Chrzciciela, ale najmniejszy w Królestwie Niebios jest większy niż on.* 12 A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd Królestwo Niebios doznaje przemocy i porywają je ludzie niepowstrzymani.* 13 Bo wszyscy prorocy oraz Prawo prorokowali aż do Jana 14 i jeśli chcecie to przyjąć, on jest Eliaszem, który miał przyjść. 15 Kto ma uszy, niech słucha!

Zgubna niechęć

16 Do kogo zaś porównam to pokolenie? Podobne jest do dzieci siedzących na rynkach, które wołają [jedne] do drugich: 17 Graliśmy wam na flecie, a nie tańczyliście, śpiewaliśmy wam żałobne pieśni, a nie uderzaliście się w piersi.* 18 Przyszedł bowiem Jan, nie jadł i nie pił, a mówią: Ma demona. 19 Przyszedł Syn Człowieczy, jadł i pił, a mówią: Oto człowiek żarłoczny i nadużywający wina, przyjaciel celników i grzeszników. I mądrość jest usprawiedliwiona na podstawie swych czynów.*

Ostrzeżenie dla miast galilejskich

20 Wtedy zaczął grozić miastom, w których miało miejsce najwięcej przejawów Jego mocy,* że się nie opamiętały:* 21 Biada tobie, Chorazynie,* biada tobie, Betsaido;* bo gdyby w Tyrze i Sydonie* miały miejsce przejawy mocy, do których doszło w was, dawno by się w worze i popiele opamiętały. 22 Lecz mówię wam: W dniu sądu lżej będzie Tyrowi i Sydonowi niż wam.* 23 A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba będziesz wywyższone? Aż do Hadesu* zstąpisz, bo gdyby w Sodomie miały miejsce te przejawy mocy, do których doszło w tobie, dotrwałaby do dnia dzisiejszego. 24 Lecz mówię wam: W dniu sądu lżej będzie ziemi Sodomy niż tobie.

Przewaga dziecięcej prostoty

25 W tym czasie Jezus odezwał się w te słowa: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlętom. 26 Tak, Ojcze, gdyż to stało się Twoim upodobaniem.*

Zaproszenie do odnowy sił

27 Wszystko zostało mi przekazane przez mojego Ojca i nikt nie zna Syna, tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn oraz ten, komu Syn zechce objawić. 28 Chodźcie do Mnie wszyscy zapracowani i przeciążeni, a Ja was odświeżę.* 29 Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, że jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie odświeżenie dla waszych dusz. 30 Gdyż moje jarzmo jest wygodne, a moje brzemię – lekkie.