Matthäus 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Rozesłanie Dwunastu

1 I przywołał swoich dwunastu uczniów, dał im władzę nad duchami nieczystymi, aby je wyganiali i aby uzdrawiali wszelką chorobę i wszelkie niedomaganie.* 2 A te są imiona dwunastu apostołów:* pierwszy Szymon zwany Piotrem i jego brat Andrzej, Jakub, syn Zebedeusza, i jego brat Jan, 3 Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz, celnik, Jakub, syn Halfeusza, i Tadeusz, 4 Szymon Kananejczyk* i Judasz Iskariot,* który Go też wydał.

Instrukcje Jezusa

5 Tych dwunastu posłał Jezus i polecił im, mówiąc: Nie wyruszajcie w drogę do pogan* i nie wchodźcie* do miasta Samarytan. 6 Idźcie raczej do owiec, które zginęły z domu Izraela. 7 Idąc, głoście, mówiąc: Przybliżyło się Królestwo Niebios. 8 Słabych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, demony wyganiajcie; darmo wzięliście, darmo dawajcie. 9 Nie wkładajcie w wasze trzosy ani złota, ani srebra, ani miedzi; 10 [nie bierzcie] ani torby* na drogę, ani dwóch koszul, ani sandałów, ani laski; gdyż godzien jest robotnik swojego wyżywienia.* 11 A do któregokolwiek miasta lub wioski wejdziecie, wywiedzcie się, kto jest w nich godzien, i tam pozostańcie, aż wyjdziecie. 12 Wchodząc zaś do domu, pozdrówcie go. 13 I jeśli ten dom jest godzien, niech spocznie na nim wasz pokój,* a jeśli nie jest godzien, niech wasz pokój powróci do was. 14 Ktokolwiek zaś was nie przyjmie ani nie zechce słuchać waszych słów, wychodząc z tego domu lub miasta, strząśnijcie proch z waszych nóg.* 15 Zapewniam was, w dniu sądu lżej będzie ziemi Sodomy i Gomory niż temu miastu.*

Zapowiedź prześladowań

16 Oto Ja posyłam was jak owce między wilki, bądźcie zatem przemyślni* jak węże i niewinni* jak gołębice.* 17 Strzeżcie się zaś ludzi, gdyż będą was wydawać sądom* i biczować w swoich synagogach.* 18 Ze względu na Mnie będą was też prowadzać przed namiestników i królów, na świadectwo im i narodom. 19 A gdy was wydadzą, nie martwcie się, w jaki sposób i co macie powiedzieć; ponieważ w tej godzinie będzie wam dane to, co macie mówić; 20 gdyż nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Duch waszego Ojca, który mówi w was. 21 Wyda zaś na śmierć brat brata i ojciec dziecko i powstaną dzieci przeciw rodzicom i uśmiercą ich. 22 Z powodu mojego imienia będziecie też nienawidzeni przez wszystkich, kto jednak wytrwa do końca,* ten będzie ocalony. 23 A gdyby was prześladowali w jednym mieście, uciekajcie do drugiego; bo zapewniam was, nie skończycie miast Izraela,* a Syn Człowieczy przyjdzie. 24 Nie ma ucznia nad nauczyciela ani sługi nad jego pana; 25 wystarczy uczniowi, by stał się jak jego nauczyciel, a słudze jak jego pan; jeśli gospodarza nazwali Beelzebulem,* tym bardziej jego domowników!

Odwagi!

26 Nie bójcie się ich zatem; nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajnego, co by nie miało być poznane. 27 Co mówię wam w ciemności, opowiedzcie w świetle; a co słyszycie na ucho, rozgłoście na dachach.* 28 I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, duszy zaś zabić nie są w stanie; bójcie się raczej Tego, który jest w stanie i duszę, i ciało zgubić w Gehennie. 29 Czyż dwóch wróbli nie sprzedają za assariona?* A ani jeden z nich nie spadnie na ziemię wbrew waszemu Ojcu. 30 Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone. 31 Nie bójcie się więc; wy jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. 32 Do każdego więc, który przyzna się do Mnie przed ludźmi, i Ja przyznam się przed moim Ojcem w niebie; 33 tego jednak, który wyprze się Mnie przed ludźmi, i Ja wyprę się przed moim Ojcem w niebie.

Zapowiedź podziałów

34 Nie sądźcie, że przyszedłem rzucić pokój na ziemię; nie przyszedłem rzucić pokoju, ale miecz.* 35 Bo przyszedłem poróżnić człowieka z jego ojcem, córkę z jej matką i synową z jej teściową. 36 I wrogami człowieka będą jego domownicy. 37 Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien; i kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien; 38 i kto nie bierze swojego krzyża* i nie idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. 39 Kto szuka swojej duszy, zgubi ją, a kto zgubi swoją duszę ze względu na Mnie, znajdzie ją. 40 Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje, a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. 41 Kto przyjmuje proroka w imię proroka,* weźmie zapłatę proroka; i kto przyjmuje sprawiedliwego w imię sprawiedliwego, weźmie zapłatę sprawiedliwego. 42 A ktokolwiek napoi jednego z tych małych tylko kubkiem zimnej [wody] w imię ucznia, zapewniam was, na pewno nie straci swojej zapłaty.*