Markus 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Markus 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Jezus przed Piłatem

1 Zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi, znawcami Prawa i całym Sanhedrynem* odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili i wydali Piłatowi.* 2 I zapytał Go Piłat: Czy Ty jesteś królem Żydów? A On odpowiedział mu: Sam mówisz.* 3 Arcykapłani zaś oskarżali Go o wiele rzeczy.* 4 Wtedy Piłat znów Go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zobacz, jak bardzo Cię oskarżają. 5 Ale Jezus nic już nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił.

Jezus i Barabasz

6 Na święta jednak uwalniał im jednego więźnia, tego, o którego prosili.* 7 I był tam pewien [człowiek], imieniem Barabasz,* uwięziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów dopuścili się zabójstwa. 8 Wówczas wystąpił tłum i zaczął prosić o to, aby uczynił im to, co zawsze. 9 Piłat zaś odezwał się do nich: Czy chcecie, abym wypuścił wam króla Żydów? 10 Przekonywał się bowiem [coraz bardziej], że arcykapłani wydali Go z zawiści. 11 Ale arcykapłani podburzyli tłum, aby im raczej wypuścił Barabasza. 12 Na to Piłat odezwał się ponownie: Co więc chcecie, abym zrobił z tym, którego nazywacie królem Żydów? 13 A oni znowu zakrzyknęli: Ukrzyżuj Go! 14 Piłat jednak nie przestawał pytać: Co więc złego uczynił? Ale oni tym bardziej krzyczeli: Ukrzyżuj Go! 15 Wtedy Piłat, chcąc uczynić zadość tłumowi, uwolnił im Barabasza, a Jezusa po ubiczowaniu* wydał, by został ukrzyżowany. 16 Żołnierze zatem odprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, to jest do pretorium,* i zwołali cały oddział.* 17 Ubrali Go w purpurę* i nałożyli Mu wieniec upleciony z cierni. 18 I zaczęli Go pozdrawiać: Witaj, królu Żydów!* 19 Bili Go przy tym trzciną po głowie i pluli na Niego, a zginając kolana, kłaniali Mu się. 20 A kiedy wyśmiali Go, zdjęli z Niego purpurę i ubrali Go w Jego szaty. I wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować. 21 I przymusili przechodzącego [tamtędy] niejakiego Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra* i Rufusa,* który szedł z pola, aby poniósł Jego krzyż.

Ukrzyżowanie Jezusa

22 Tak przyprowadzili Go na miejsce Golgota,* co w tłumaczeniu znaczy Miejsce Czaszki. 23 Dawali Mu wino zmieszane z mirrą,* ale On nie przyjął. 24 Wtedy ukrzyżowali Go i rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie losy, co kto ma zabrać. 25 A gdy Go ukrzyżowali, była godzina trzecia.* 26 Był też napis z powodem Jego skazania, głoszący: Król Żydów. 27 Ukrzyżowali też wraz z Nim dwóch zbójców, jednego po prawicy, a drugiego po Jego lewicy.* 28 W ten sposób wypełniły się słowa Pisma: I został zaliczony do przestępców.* 29 A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili Mu, kiwając głowami i mówiąc: Hej, Ty, który burzysz przybytek i odbudowujesz go w trzy dni, 30 zejdź z krzyża i uratuj siebie! 31 Podobnie arcykapłani drwili między sobą wraz ze znawcami Prawa i mówili: Innych uratował, a siebie samego uratować nie może. 32 Chrystus, król Izraela! Niech teraz zejdzie z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli. Ubliżali Mu również ci, którzy wraz z Nim zostali ukrzyżowani.*

Rozdarcie zasłony

33 A gdy nadeszła godzina szósta, ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej.* 34 O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lema sabachtani? To w tłumaczeniu znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś? 35 A niektórzy ze stojących obok, gdy to usłyszeli, mówili: Spójrzcie, woła Eliasza! 36 Wtedy ktoś podbiegł, napełnił gąbkę winnym octem,* zatknął na trzcinę i próbował dać Mu pić, mówiąc: Poczekajcie, zobaczmy, czy Eliasz przyjdzie Go zdjąć. 37 Jezus zaś zawołał donośnym głosem i oddał ostatnie tchnienie.* 38 Wtedy zasłona przybytku została rozdarta na dwoje, od góry do dołu. 39 A setnik, który stał naprzeciw, gdy zobaczył, że w taki sposób oddał ostatnie tchnienie, powiedział: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga.* 40 Były [tam] też kobiety, które przyglądały się z daleka, a wśród nich Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Mniejszego i Jozesa, oraz Salome. 41 One, gdy był w Galilei, chodziły za Nim i usługiwały Mu; lecz było też wiele innych, które wraz z Nim przyszły do Jerozolimy.

Pogrzeb Jezusa

42 Gdy zaś nastał wieczór, a było to Przygotowanie, to jest przed szabatem, 43 przyszedł Józef z Arymatei, szanowany radny, który sam też oczekiwał Królestwa Bożego. Odważnie wszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusa. 44 Piłat zdziwił się, że już nie żyje, przywołał jednak setnika i zapytał go, czy dawno umarł. 45 Upewniony przez setnika, podarował zwłoki Józefowi. 46 Ten zaś kupił płótno, zdjął Go, owinął w prześcieradło, złożył w grobowcu wykutym w skale, a na wejście do grobowca zatoczył kamień. 47 Maria Magdalena zaś i Maria, matka Jozesa, przyglądały się, gdzie Go złożono.