Hebräer 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Służba Boża według starego porządku

1 Wprawdzie i w pierwszym [przymierzu] były przepisy o służbie* oraz ziemska świątynia. 2 Postawiony bowiem został namiot pierwszy, zwany [miejscem] świętym, w którym stały świecznik i stół, i wyłożone były chleby oblicza, 3 za drugą zaś zasłoną namiot zwany miejscem najświętszym,* 4 mieszczący złoty ołtarz kadzidlany* oraz skrzynię Przymierza pokrytą zewsząd złotem, w której złoty dzban mieścił mannę, [była] też laska Aarona, która zakwitła, i tablice Przymierza, 5 od góry zaś cherubiny chwały zacieniające pokrywę przebłagania – o czym teraz nie ma potrzeby szczegółowo mówić. 6 W związku z takim urządzeniem do pierwszego namiotu zawsze wchodzą kapłani pełniący służbę, 7 do drugiego zaś raz w roku tylko arcykapłan, i to nie bez krwi, którą ofiaruje za siebie samego i za nieświadome grzechy ludu.* 8 Przez to Duch Święty wskazuje, że dopóki istnieje pierwszy namiot, droga [do] świętych [miejsc]* nie została jeszcze objawiona, 9 co jest podobieństwem na czas teraźniejszy, w którym składane są dary i ofiary niezdolne, co do sumienia, doprowadzić do doskonałości pełniącego służbę,* 10 nałożone tylko na pokarmy i napoje, i różne obmywania,* przepisy [dotyczące] ciała* – do czasu uporządkowania.

Służba Boża według nowego porządku

11 Chrystus zaś, obecny Arcykapłan zaistniałych dóbr, przez większy i doskonalszy namiot,* nie ręką zbudowany, to jest nie z tego stworzenia, 12 ani nie przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew wszedł raz na zawsze do świątyni, dokonując wiecznego odkupienia. 13 Bo jeśli rozpryskana krew kozłów i cielców, i popiół z jałówki uświęca skalanych ku oczyszczeniu ciała, 14 o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez wiecznego Ducha* ofiarował siebie, nieskazitelnego, Bogu,* oczyści nasze sumienie od martwych uczynków* dla służby Bogu żywemu. 15 Właśnie po to jest pośrednikiem Nowego Przymierza, aby – gdy została poniesiona śmierć dla odkupienia wykroczeń za pierwszego przymierza – obietnicy mogli dostąpić powołani do wiecznego dziedzictwa.* 16 Gdzie bowiem jest przymierze,* musi być poniesiona śmierć sporządzającego; 17 przymierze bowiem opiera się na martwych, bo nie obowiązuje, póki żyje sporządzający. 18 Dlatego również pierwsze nie zaistniało bez krwi. 19 Mojżesz bowiem po ogłoszeniu wszelkiego przykazania, według Prawa, całemu ludowi, biorąc krew cieląt i kozłów wraz z wodą, wełną szkarłatną i hizopem, zarówno sam zwój, jak i cały lud, pokropił 20 i powiedział: To jest krew przymierza, które Bógt dla was ustanowił. 21 Podobnie też pokropił krwią namiot i wszystkie naczynia [przeznaczone] do służby. 22 Właściwie według Prawa niemal wszystko oczyszczane jest krwią, a bez przelania krwi nie ma odpuszczenia. 23 Skoro więc jest potrzeba, aby obrazy rzeczy na niebiosach oczyszczać takimi ofiarami, same rzeczy niebieskie – lepszymi niż te. 24 Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami, będącej odpowiednikiem* prawdziwej, ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga; 25 i nie po to, aby wielokrotnie ofiarować samego siebie – jak to [czyni] arcykapłan, [gdy] co roku wchodzi do świątyni z cudzą krwią, 26 wtedy bowiem musiałby cierpieć wielokrotnie od założenia świata – teraz zaś raz przy końcu wieków ukazał się dla usunięcia grzechów przez ofiarowanie samego siebie. 27 I jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd,* 28 tak Chrystus, raz złożony w ofierze, aby ponieść grzechy wielu, drugi raz ukaże się już nie z powodu grzechu, lecz dla zbawienia – tym, którzy na Niego czekają.*