Hebräer 8 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wyższość świątyni w niebie nad świątynią ziemską

1 Główną zaś myślą [naszych] wywodów [jest to], że mamy takiego Arcykapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu na niebiosach 2 jako sługa* świątyni i prawdziwego przybytku, który wzniósł Pan, a nie człowiek.* 3 Każdy bowiem arcykapłan jest ustanawiany, aby składać dary i ofiary; stąd wynika potrzeba, aby i Ten miał coś, co mógłby ofiarować. 4 Otóż gdyby był na ziemi, nie byłby kapłanem, ponieważ są tu tacy, którzy składają* dary według Prawa; 5 służą oni w odbiciu i cieniu [świątyni] niebieskiej, takie bowiem polecenie otrzymał Mojżesz, gdy miał postawić przybytek: Dopilnuj – jak powiedziano – abyś wykonał wszystko według wzoru, który ci ukazano na górze.* 6 Teraz zaś przyjął o tyle wspanialszą służbę, o ile lepszego przymierza jest pośrednikiem – takiego, które zostało uprawomocnione na lepszych obietnicach.*

Wyższość Nowego Przymierza nad Starym

7 Gdyby bowiem to pierwsze było bez wad, nie szukano by miejsca na drugie.* 8 Gani ich bowiem, mówiąc: Oto idą dni, mówi Pan, gdy ustanowię* z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze. 9 Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej; ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu, Ja także ich zlekceważyłem, mówi Pan. 10 Lecz takie jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi Pan: Moje prawa włożę w ich umysły i wypiszę je na ich sercach, i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem. 11 I nikt nie będzie pouczał swego rodaka ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj Pana – ponieważ wszyscy znać mnie będą, od najmniejszego do największego z nich, 12 gdyż będę miłosierny dla ich nieprawości i już nawet nie wspomnę ich grzechów. 13 W stwierdzeniu: nowe, pierwsze uznaje za przedawnione; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zaniku.