Galater 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Galater 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Usprawiedliwienie sprawą wiary

1 O, nierozumni Galacjanie! Kto was otumanił,* was, przed których oczami był wcześniej wymalowany* obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego? 2 Chcę dowiedzieć się od was tego jednego: Czy z uczynków Prawa otrzymaliście Ducha, czy ze słuchania z wiarą?* 3 Czy aż tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście w Duchu, a teraz kończycie w ciele?* 4 Czy tak wiele doświadczyliście* na próżno? Rzeczywiście na próżno. 5 Czy więc Ten, który zaopatruje was w Ducha i dokonuje wśród was dzieł mocy, [czyni to] z uczynków Prawa, czy ze słuchania z wiarą? 6 Tak jak Abraham uwierzył Bogu i poczytano mu [to] za sprawiedliwość. 7 Wiedzcie zatem, że ci, którzy są z wiary, są synami Abrahama. 8 Pismo zaś, które przewidywało, że Bóg będzie usprawiedliwiał narody* z wiary, już wcześniej ogłosiło Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody. 9 Tak więc ci, którzy są z wiary, dostępują błogosławieństwa z wierzącym Abrahamem. 10 Bo wszyscy, którzy są z uczynków Prawa, są pod przekleństwem; napisane jest bowiem: Przeklęty każdy, kto nie trwa we wszystkim, co zostało napisane w zwoju Prawa, by to czynić. 11 A że w Prawie nikt nie jest usprawiedliwiany u Boga, to oczywiste, bo: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie. 12 Prawo zaś nie jest z wiary, ale: Kto je* wypełnia, dzięki nim żyć będzie. 13 Chrystus wykupił nas od przekleństwa Prawa przez to, że zamiast nas stał się przekleństwem – bo jest napisane: Przeklęty każdy, którego powieszono na drzewie – 14 aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan, abyśmy obietnicę Ducha otrzymali przez wiarę.

Dziedzictwo sprawą obietnicy

15 Bracia, po ludzku mówię: Uprawomocnionego postanowienia* – mimo że ludzkie – nikt nie obala i nic się do niego nie dodaje. 16 Obietnice zaś zostały ogłoszone Abrahamowi i jego nasieniu. Nie mówi: I nasionom, jako wielu, lecz jako jednemu: i twojemu nasieniu – którym jest Chrystus. 17 To zaś mówię: Przymierza* uprzednio uprawomocnionego przez Boga nie unieważnia po czterystu trzydziestu latach Prawo, by przez to podważyć obietnicę. 18 Jeśli bowiem dziedzictwo jest z Prawa, to już nie z obietnicy. Bóg zaś Abrahamowi nadał [je] z łaski przez obietnicę.

Rola Prawa

19 Czym zatem jest Prawo? Zostało dodane z powodu przestępstw – dopóki nie przyjdzie Nasienie,* któremu została dana obietnica – zarządzone przez aniołów do rąk pośrednika. 20 Pośrednik zaś nie jest jeden, Bóg natomiast jest jeden.* 21 Czy więc Prawo jest przeciw obietnicom Boga? W żadnym razie! Gdyby bowiem dane było Prawo zdolne ożywić, sprawiedliwość rzeczywiście byłaby z Prawa. 22 Ale Pismo zamyka wszystkich pod grzechem,* aby obietnica z wiary Jezusa Chrystusa* była udziałem tych, którzy wierzą. 23 Przed przyjściem zaś wiary, jako zamknięci, byliśmy strzeżeni przez Prawo aż do objawienia mającej nadejść wiary. 24 Tak więc Prawo stało się naszym przewodnikiem* do Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary. 25 Gdy zaś przyszła wiara, nie jesteśmy już pod przewodnikiem. 26 Wszyscy bowiem jesteście synami Boga przez wiarę w Jezusa Chrystusa. 27 Bo wszyscy, ilu was było ochrzczonych w Chrystusa, odzialiście się w Chrystusa. 28 Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety, gdyż wy wszyscy jesteście jedno w Jezusie Chrystusie. 29 A jeśli wy [należycie do] Chrystusa, to jesteście nasieniem Abrahama, dziedzicami – według obietnicy.