Apostelgeschichte 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Uzdrowienie niepełnosprawnego

1 Piotr zaś i Jan* wstępowali do świątyni* na godzinę modlitwy, o dziewiątej.* 2 A wnoszony był jakiś mężczyzna, chromy od łona swej matki, który był codziennie sadzany przy bramie świątyni zwanej Piękną,* aby prosił wchodzących do świątyni o jałmużnę;* 3 ten zobaczył Piotra i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, i zaczął prosić, aby otrzymać jałmużnę. 4 Piotr zaś wpatrzył się w niego wraz z Janem i powiedział: Spójrz na nas. 5 A on przyjrzał się im, oczekując, że coś od nich otrzyma. 6 Piotr natomiast powiedział: Srebra i złota nie posiadam, lecz co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, wstań* i chodź! 7 Następnie uchwycił go za prawą rękę i podniósł go; wtedy natychmiast wzmocniły się jego stopy i kostki, 8 podskoczył, stanął i zaczął chodzić, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga. 9 I cały lud zobaczył go, jak chodzi i wielbi Boga; 10 rozpoznali go przy tym, że to on był tym, który dla jałmużny siadywał przy Bramie Pięknej świątyni; i ogarnęło ich zdumienie oraz zachwyt* z powodu tego, co mu się przydarzyło. 11 A gdy on trzymał się Piotra i Jana, zbiegł się do nich cały zdumiony lud, do portyku zwanego Salomonowym.*

Kazanie Piotra w Portyku Salomona

12 Gdy Piotr to zobaczył, odezwał się do ludu:* Mężowie Izraelici, dlaczego dziwicie się temu i dlaczego nam się tak przypatrujecie, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi?* 13 Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba – Bóg naszych ojców, obdarzył chwałą Sługę swego, Jezusa,* którego wy wydaliście i zaparliście się przed Piłatem, który uznał, że należało Go uwolnić; 14 wy jednak zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego i wyprosiliście sobie, aby wam ułaskawiono mordercę;* 15 zabiliście natomiast Sprawcę życia, którego Bóg wzbudził z martwych – czego my jesteśmy świadkami.* 16 Dzięki wierze w Jego imię wzmocniło Jego imię tego, którego widzicie i znacie, a wiara przez Niego [wzbudzona] dała mu to pełne zdrowie* wobec was wszystkich. 17 A teraz, bracia, wiem, że w nieświadomości to zrobiliście, podobnie jak wasi przełożeni; 18 Bóg zaś wypełnił w ten sposób to, co [dokładnie] przepowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Chrystus będzie cierpiał.* 19 Dlatego opamiętajcie się i nawróćcie,* aby były zmazane wasze grzechy, 20 aby przyszły sprzed oblicza Pana czasy wytchnienia* i aby wam posłał wybranego już wcześniej Chrystusa Jezusa, 21 którego niebo musi przyjąć aż do czasów odnowy wszystkiego,* o czym Bóg mówił od wieku przez usta swoich świętych proroków. 22 Mojżesz powiedział przecież: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, wasz Bóg, spośród waszych braci; Jego będziecie słuchać* we wszystkim, co do was powie.* 23 I stanie się, że każda dusza, która by nie posłuchała tego proroka, zostanie usunięta* z ludu. 24 I wszyscy prorocy, którzy przemawiali kolejno począwszy od Samuela,* zapowiadali te dni.* 25 Wy jesteście synami proroków i przymierza, które ustanowił Bóg względem waszych ojców, mówiąc do Abrahama: I w nasieniu* twoim będą błogosławione wszystkie rody* ziemi. 26 Wam najpierw wzbudził Bóg swojego Sługę i posłał Go, aby wam błogosławił przez odwrócenie każdego z was od waszych niegodziwości.*