Apostelgeschichte 23 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 A Paweł przyjrzał się Sanhedrynowi i powiedział: Mężowie bracia, ja z całkowicie dobrym sumieniem* żyłem jak obywatel* przed Bogiem aż do dnia dzisiejszego. 2 Arcykapłan Ananiasz zaś rozkazał tym, którzy przy nim stali, uderzyć go w twarz.* 3 Wtedy Paweł powiedział do niego: Bóg cię uderzy, ściano pobielona;* i ty siedzisz, sądząc mnie według Prawa, a wbrew Prawu* każesz mnie bić? 4 Ci zaś, którzy stali obok, powiedzieli: Ubliżasz arcykapłanowi Boga? 5 Paweł odpowiedział: Nie wiedziałem, bracia, że to arcykapłan; bo napisano: Nie będziesz mówił źle o przełożonym twego ludu. 6 Paweł, świadomy, że jedna część składa się z saduceuszów, a druga z faryzeuszów, zawołał przed Sanhedrynem: Mężowie bracia, ja jestem faryzeuszem, synem faryzeuszów, z powodu nadziei i zmartwychwstania umarłych ja jestem sądzony. 7 A gdy to powiedział, powstał spór między faryzeuszami i saduceuszami i tłum został rozdwojony. 8 Saduceusze bowiem mówią, że nie ma zmartwychwstania ani anioła, ani ducha, natomiast faryzeusze uznają jedno i drugie. 9 Powstał zatem wielki hałas, a niektórzy ze znawców Prawa z części faryzeuszów podnosili ostry sprzeciw. Mówili: Nic złego nie znajdujemy w tym człowieku; a jeśli [naprawdę] mówił do niego duch albo anioł? 10 A gdy spór stawał się coraz większy, chiliarcha w obawie, by Paweł nie został przez nich rozerwany, polecił straży zejść, wyrwać go spośród nich i zaprowadzić do twierdzy. 11 Następnej zaś nocy Pan stanął przy nim i powiedział: Bądź dobrej myśli;* bo jak zaświadczyłeś o Mnie w Jerozolimie, tak też trzeba ci zaświadczyć w Rzymie.

Sprzysiężenie przeciwko Pawłowi

12 A gdy nastał dzień, Żydzi zawiązali spisek i zobowiązali się, że nie będą ani jeść, ani pić, dopóki nie zabiją Pawła. 13 Tych zaś, którzy do tego sprzysiężenia przystąpili, było ponad czterdziestu. 14 Udali się oni do arcykapłanów oraz prezbiterów i powiedzieli: Zobowiązaliśmy się pod klątwą, że niczego nie skosztujemy, dopóki nie zabijemy Pawła. 15 Teraz więc wy wraz z Sanhedrynem dajcie znać chiliarsze, żeby go do was sprowadził niby dla dokładniejszego zbadania tego, co się jego tyczy, a my, zanim się zbliży, gotowi jesteśmy go zgładzić. 16 A gdy o tej zasadzce usłyszał syn siostry Pawła, przybył, wszedł do twierdzy i powiadomił Pawła. 17 Paweł zaś przywołał jednego z setników i powiedział: Zaprowadź tego młodzieńca do chiliarchy, bo ma go o czymś powiadomić. 18 On więc wziął go, zaprowadził do chiliarchy i powiedział: Więzień Paweł przywołał mnie i poprosił, abym przyprowadził do ciebie tego młodzieńca, który ma ci coś powiedzieć. 19 Chiliarcha zaś wziął go za rękę, odszedł z nim na bok i zapytał: O czym to masz mnie powiadomić? 20 A on na to: Żydzi postanowili cię prosić, abyś jutro sprowadził Pawła do Sanhedrynu niby dla dokładniejszego wypytania o to, co go dotyczy. 21 Lecz ty nie daj się im przekonać, bo czyha na niego w zasadzce ponad czterdziestu mężczyzn spośród nich, którzy zobowiązali się [pod klątwą], że nie będą nic jeść ani pić, dopóki go nie zabiją; a teraz są w pogotowiu i czekają na twoje zezwolenie. 22 Chiliarcha zatem odesłał młodzieńca i polecił: Przed nikim się nie wygadaj, że mi te rzeczy wyjawiłeś.

PODRÓŻ PAWŁA DO RZYMU Nocna podróż do Cezarei

23 Następnie przywołał jakichś dwóch spośród setników i polecił: Przygotujcie dwustu żołnierzy,* aby poszli aż do Cezarei, oraz siedemdziesięciu jezdnych* i dwustu oszczepników* – od trzeciej godziny* w nocy; 24 rozkazał też podstawić zwierzęta juczne,* aby wsadzić na nie Pawła i bezpiecznie go odstawić do namiestnika Feliksa.* 25 Napisał też list w takiej formie:* 26 Klaudiusz Lizjasz Najdostojniejszemu Namiestnikowi* Feliksowi – Pozdrowienia. 27 Człowieka tego schwytanego przez Żydów z zamiarem zabicia przez nich, uratowałem wraz z wojskiem, gdy dowiedziałem się, że jest Rzymianinem. 28 Chcąc też poznać przyczynę, dla której go oskarżali, sprowadziłem go do ich Sanhedrynu, 29 [gdzie] odkryłem, że oskarżają go o sporne zagadnienia ich Prawa, nie ma zaś zarzutu godnego śmierci lub więzów. 30 A gdy mi doniesiono, że będzie zasadzka na tego człowieka, natychmiast wysłałem [go] do ciebie, a oskarżycieli powiadomiłem, aby przed tobą powiedzieli, co mają przeciw niemu. Bywaj.* 31 Żołnierze więc, według tego, co im rozkazano, wzięli Pawła i zaprowadzili go nocą do Antypatris.* 32 Nazajutrz zaś pozwolili jezdnym z nim odjechać i powrócili do twierdzy. 33 Ci natomiast przybyli do Cezarei, oddali list namiestnikowi i dostawili mu Pawła. 34 [Namiestnik] po przeczytaniu listu zapytał, z jakiej jest prowincji,* a gdy dowiedział się, że z Cylicji, 35 powiedział: Przesłucham cię, gdy zjawią się też twoi oskarżyciele. I polecił go strzec w pretorium* Heroda.