2.Petrus 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Powitanie

1 Szymon* Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy w sprawiedliwości* naszego Boga i Zbawcy, Jezusa Chrystusa,* otrzymali* wiarę równą naszej: 2 Oby łaska i pokój* zostały wam pomnożone w [dogłębnym] poznaniu* Boga i Jezusa, naszego Pana.

Wezwanie do rozwoju w wierze

3 Jak wszystko, [co należy do] Boskiej Jego mocy, zostało nam do życia i pobożności* darowane przez [dogłębne] poznanie Tego, który nas powołał przez własną* chwałę i cnotę,* 4 przez które dane nam zostały drogocenne* i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury,* jako ci, którzy umknęli zepsuciu [obecnemu] na tym świecie w żądzach,* 5 tak też dlatego, dokładając wszelkiego starania, uzupełnijcie* waszą wiarę* cnotą, cnotę poznaniem,* 6 poznanie opanowaniem,* opanowanie wytrwałością,* wytrwałość pobożnością,* 7 pobożność braterstwem,* a braterstwo miłością.* 8 Bo gdy te będą u was obecne i pomnażane,* to nie dopuszczą, abyście byli bezczynni i bezowocni w [dogłębnym] poznaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa. 9 Komu zaś ich brak, ten jest ślepy, krótkowzroczny – zapomniał,* że został oczyszczony od dawnych swoich grzechów. 10 Dlatego tym bardziej, bracia, pośpieszcie czynić* wasze pewne* powołanie i wybranie; bo te czyniąc,* nigdy* się nie potkniecie, 11 dzięki temu bowiem zostanie wam szeroko otwarte wejście do wiecznego Królestwa* naszego Pana i Zbawcy, Jezusa Chrystusa. 12 Dlatego zamierzam wciąż wam przypominać o tych [sprawach], chociaż zostaliście uświadomieni i utwierdzeni w obecnej prawdzie. 13 Za słuszne zaś uważam, dopóki jestem w tym namiocie,* pobudzać was przez przypominanie, 14 świadomy, że zwinięcie mojego namiotu jest rychłe, jak mi to i nasz Pan Jezus Chrystus wyraźnie zaznaczył. 15 A dołożę też starań, abyście po moim odejściu stale sobie o tych sprawach przypominali. 16 Bo nie jako ci, którzy poszli za wymyślnymi mitami, zapoznaliśmy was z mocą i przybyciem* naszego Pana Jezusa Chrystusa, ale jako ci, którzy stali się naocznymi świadkami Jego wielkości. 17 Wziął bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki głos doszedł Go od Majestatu chwały: Ten jest moim Synem, moim ukochanym, w którym Ja znalazłem upodobanie. 18 Ten właśnie głos pochodzący z nieba my usłyszeliśmy, będąc wraz z Nim na świętej górze. 19 I mamy jeszcze mocniejsze, prorockie słowo – wspaniale czynicie trzymając się go jak lampy świecącej w ciemnym* miejscu, dopóki nie zaświta dzień i gwiazda poranna nie wzejdzie w waszych sercach, 20 to wiedząc przede wszystkim, że żadne proroctwo Pisma nie pochodzi z własnego wyjaśnienia;* 21 gdyż proroctwo nie było nigdy przyniesione z woli człowieka, lecz wypowiadali [je] ludzie od Boga, niesieni* przez Ducha Świętego.