1.Korinther 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Zmartwychwstanie podstawą ewangelii

1 Przypominam wam zaś, bracia, ewangelię, którą wam głosiłem, którą też przejęliście, [na gruncie] której stanęliście 2 i przez którą dostępujecie zbawienia, jeśli trzymacie się jej w takim Słowie, w jakim wam ją ogłosiłem, chyba że daremnie uwierzyliście. 3 Przekazałem wam bowiem przede wszystkim, co i przejąłem, że Chrystus umarł za nasze grzechy według Pism, 4 że został pogrzebany i że trzeciego dnia został wzbudzony* według Pism, 5 i że ukazał się* Kefasowi, potem Dwunastu; 6 potem ukazał się ponad pięciuset braciom naraz, z których większość dotychczas pozostaje [przy życiu], niektórzy zaś zasnęli; 7 potem ukazał się Jakubowi, następnie wszystkim apostołom;* 8 a w końcu po wszystkich ukazał się i mnie jako poronionemu płodowi. 9 Ja bowiem jestem najmniejszym z apostołów, [ja], który nie jestem godny nazywać się apostołem, ponieważ prześladowałem Zgromadzenie Boże, 10 jednak z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a Jego łaska względem mnie nie stała się próżna, ale więcej od nich wszystkich pracowałem, jednak nie ja, lecz łaska Boża, która jest ze mną. 11 Czy więc ja, czy oni, w ten sposób głosimy i w ten sposób uwierzyliście.

Ważność zmartwychwstania

12 A jeśli się o Chrystusie głosi, że został z martwych wzbudzony, jak mogą niektórzy między wami mówić, że nie ma zmartwychwstania umarłych?* 13 Bo jeśli nie ma zmartwychwstania umarłych, to i Chrystus nie został wzbudzony; 14 a jeśli Chrystus nie został wzbudzony, to daremne jest nasze poselstwo i daremna jest wasza wiara; 15 okazujemy się też fałszywymi świadkami Boga, że świadczyliśmy o Bogu, że wzbudził Chrystusa, którego nie wzbudził, skoro rzeczywiście umarli nie są wzbudzani. 16 Jeśli bowiem umarli nie są wzbudzani, to i Chrystus nie został wzbudzony; 17 a jeśli Chrystus nie został wzbudzony, bezcelowa jest wasza wiara; nadal jesteście w swoich grzechach, 18 ponadto i ci, którzy zasnęli w Chrystusie – poginęli. 19 Jeśli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej pożałowania godni. 20 Tymczasem Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwszym owocem [zmartwychwstania] tych, którzy zasnęli. 21 Skoro bowiem przez człowieka jest śmierć, przez człowieka też jest zmartwychwstanie umarłych. 22 Bo jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. 23 Każdy zaś we własnym porządku:* jako pierwszy owoc – Chrystus; potem, w czasie Jego przyjścia,* ci, którzy są Chrystusowi, 24 następnie [nastanie] koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu, gdy usunie wszelką zwierzchność, wszelką władzę i moc. 25 Trzeba bowiem, aby On królował, aż położy wszystkich wrogów pod swoje stopy. 26 A jako ostatni wróg usunięta będzie* śmierć. 27 Wszystko bowiem poddał pod Jego stopy. Gdy zaś powiedział, że wszystko zostało poddane, jasne jest, że poza Tym, który Mu wszystko poddał. 28 Gdy zaś wszystko będzie Mu poddane, wówczas i sam Syn będzie poddany Temu, który Mu wszystko poddał, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.* 29 W przeciwnym razie co robią ci, którzy chrzczą* się ze względu na umarłych? Jeśli umarli w ogóle nie bywają wzbudzeni, to po co się ze względu na nich chrzczą?* 30 Po co i my każdej godziny podejmujemy ryzyko? 31 Codziennie umieram, bracia, [zapewniam] na waszą chlubę,* którą mam w Chrystusie Jezusie, naszym Panu. 32 Jeśli po ludzku walczyłem z dzikimi zwierzętami w Efezie,* jaka moja korzyść? Jeśli umarli nie są wzbudzani, jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy.* 33 Nie łudźcie się: Złe więzi towarzyskie psują dobre obyczaje.* 34 Otrzeźwiejcie naprawdę i przestańcie grzeszyć; niektórym bowiem [z was] brak zrozumienia Boga – mówię dla zawstydzenia was.

Zmartwychwstałe ciało

35 Ale powie ktoś: Jak wzbudzani są umarli? I w jakim ciele przychodzą?* 36 Niemądry! To, co ty siejesz, nie zostaje ożywione, jeśli nie umrze. 37 A [jeśli chodzi o] to, co siejesz, nie siejesz ciała, które ma powstać, lecz gołe ziarno, może pszeniczne lub jakieś inne; 38 Bóg zaś daje mu ciało, jakie zaplanował, a każdemu z nasion jego własne ciało. 39 Nie każde ciało jest takim samym ciałem, lecz inne jest ciało ludzi, inne ciało zwierząt, jeszcze inne ciało ptaków, a inne ryb. 40 Są też ciała niebieskie i ciała ziemskie, lecz inna jest chwała ciał niebieskich, a inna ziemskich. 41 Inna chwała słońca, a inna chwała księżyca i inna chwała gwiazd; bo gwiazda od gwiazdy różni się chwałą. 42 Tak też jest ze zmartwychwstaniem umarłych: zasiewane jest w zniszczalności, wzbudzane jest w niezniszczalności; 43 zasiewane jest w pogardzie, wzbudzane jest w chwale; zasiewane jest w słabości, wzbudzane jest w mocy; 44 zasiewane jest ciało duszewne,* wzbudzane jest ciało duchowe. Jeśli jest ciało duszewne – jest także duchowe. 45 Jak też napisano: Pierwszy człowiek, Adam, powstał, by być*duszą żyjącą,* ostatni Adam – by być duchem ożywiającym.* 46 Nie duchowe jednak jest pierwsze, lecz duszewne – potem duchowe. 47 Pierwszy człowiek jest z ziemi, ziemski, drugi człowiek – z nieba. 48 Jaki ziemski, tacy i ziemscy, a jaki niebieski, tacy i niebiescy.* 49 I jak nosiliśmy obraz ziemskiego [człowieka], tak też nośmy* obraz niebieskiego. 50 Mówię zaś, bracia, że ciało i krew nie są w stanie odziedziczyć Królestwa Bożego ani zniszczalność nie odziedziczy niezniszczalności. 51 Oto oznajmiam wam tajemnicę: Nie wszyscy zaśniemy, wszyscy natomiast będziemy przemienieni 52 w jednej chwili, w mgnieniu oka, na [dźwięk] ostatniej trąby; zabrzmi bowiem i umarli zostaną wzbudzeni niezniszczalni,* a my zostaniemy przemienieni. 53 Trzeba bowiem, aby to, co zniszczalne, przyoblekło niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblekło nieśmiertelność. 54 Gdy zaś to, co zniszczalne, przyoblecze niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblecze nieśmiertelność, wtedy stanie się Słowo, które zostało napisane: Połknięta jest śmierć w zwycięstwie! 55 Gdzie jest, o śmierci, twe zwycięstwo? Gdzie jest, o śmierci, twoje żądło? 56 A żądłem śmierci jest grzech, mocą zaś grzechu Prawo; 57 Bogu zaś dzięki, który [nieustannie] daje nam zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa. 58 Dlatego, bracia moi ukochani, bądźcie stali, niewzruszeni, zawsze obfitujący w dziele Pana, pewni, że wasz trud w Panu nie jest daremny.