1.Korinther 13 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Miłość drogą najlepszą

1 Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, pozostałbym miedzią, co dźwięczy, lub głośnym cymbałem. 2 Choćbym też miał [dar] prorokowania, pojął wszystkie tajemnice, [posiadł] wszelkie poznanie i choćbym miał całą wiarę, tak że przenosiłbym góry, ale nie miał miłości – byłbym niczym. 3 I choćbym część po części rozdał całą mą własność, i choćbym swoje ciało wydał, by się chlubić,* lecz miłości bym nie miał, nic bym nie osiągnął. 4 Miłość czeka cierpliwie, miłość postępuje uprzejmie, nie zazdrości, miłość się nie wynosi, nie jest nadęta, 5 nie zachowuje się niestosownie, nie szuka swego, nie jest porywcza, nie zlicza sobie* złego, 6 nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz dzieli radość z prawdy; 7 wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, ze wszystkim wiąże nadzieję, wszystko przetrzyma. 8 Miłość nigdy nie ustaje. A proroctwa? Zostaną spełnione. A języki? Ustaną. A poznanie? Straci ważność. 9 Bo cząstkowo poznajemy i cząstkowo prorokujemy; 10 a gdy przyjdzie doskonałe, to, co cząstkowe, przestanie mieć znaczenie. 11 Kiedy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, myślałem jak dziecko, rozumowałem jak dziecko; gdy stałem się mężczyzną, zaniechałem dziecięcych spraw. 12 [Mówię tak], gdyż teraz widzimy przez odbicie w zagadce,* potem jednak – twarzą w twarz. Teraz poznaję cząstkowo, potem poznam tak, jak zostałem poznany. 13 Teraz zatem zostają: wiara, nadzieja, miłość – te trzy; a z nich największa jest miłość.