Lukas 21 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wdowi grosz

1 Kiedy zaś spojrzał, zobaczył, jak bogaci wrzucają do skarbony* swoje dary. 2 Zobaczył też pewną wdowę, bardzo ubogą, która wrzucała tam dwa leptony.* 3 I powiedział: Powiem wam prawdę, ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy, 4 wszyscy oni bowiem wrzucili do darów ze swojego nadmiaru, ona natomiast ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na życie.

O czasach poprzedzających powtórne przyjście Jezusa

5 Podczas gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami* i darami złożonymi Bogu w ofierze,* [On] powiedział: 6 Przyjdą dni, w których z tego, co widzicie, nie zostanie pozostawiony kamień na kamieniu, który by nie został zwalony. 7 Zapytali Go zatem: Nauczycielu, kiedy więc to się stanie i co będzie znakiem, że to ma się stać? 8 On zaś powiedział: Uważajcie, abyście nie zostali zwiedzeni. Wielu bowiem przyjdzie w moim imieniu,* mówiąc: Ja jestem! Oraz: Czas się przybliżył! Nie idźcie za nimi. 9 Również gdy usłyszycie o wojnach i przewrotach, nie bądźcie przerażeni, bo to musi się stać najpierw, lecz nie zaraz [nastąpi] koniec. 10 Następnie im powiedział: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. 11 Będą wielkie trzęsienia ziemi oraz miejscami głody i zarazy. Ukażą się też straszne i wielkie znaki na niebie. 12 Przed tym wszystkim jednak wyciągną po was swoje ręce i ze względu na moje imię będą was prześladować, wydając do synagog i więzień, prowadząc przed królów i namiestników. 13 Wyjdzie to wam na świadectwo. 14 Weźcie więc sobie do serc, by nie przygotowywać sobie wcześniej obrony. 15 Ja bowiem dam wam usta i mądrość, której nie zdołają się przeciwstawić ani oprzeć wszyscy wasi przeciwnicy. 16 A wydawać was będą i rodzice, i bracia, i krewni, i przyjaciele – i zabijać niektórych z was. 17 I będziecie nienawidzeni przez wszystkich ze względu na moje imię, 18 lecz i włos z waszej głowy nie zginie. 19 Przez swoją wytrwałość zyskacie swoje dusze. 20 A gdy zobaczycie Jerozolimę oblężoną przez wojska, wówczas wiedzcie, że przybliżyło się jej spustoszenie. 21 Wtedy ci w Judei niech uciekają w góry, ci w jej środku niech z niej wyjdą, a ci w okolicach niech do niej nie wchodzą. 22 Gdyż będą to dni jej odpłaty, aby spełniło się wszystko, co zostało napisane. 23 Biada w tych dniach kobietom w ciąży oraz karmiącym; będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew nad tym ludem; 24 i padną od ostrza miecza i zostaną wzięci w niewolę do wszystkich narodów, a Jerozolima będzie deptana przez narody, aż dopełnią się czasy narodów. 25 I będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi rozpacz narodów w niepokoju huku morza i fali, 26 gdy ludzie mdleć będą ze strachu i oczekiwania [wydarzeń] nadciągających na zamieszkały świat, gdyż moce niebios zostaną wstrząśnięte. 27 I wtedy zobaczą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. 28 A gdy to zacznie się dziać, wyprostujcie się* i podnieście swoje głowy, gdyż zbliża się wasze odkupienie. 29 I opowiedział im przypowieść: Popatrzcie na figowiec i na wszystkie drzewa; 30 kiedy pączkują, widzicie i wiecie, że już blisko jest lato. 31 Tak i wy, gdy zobaczycie, że te rzeczy się dzieją, wiedzcie, że blisko jest Królestwo Boże. 32 Zapewniam was, nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. 33 Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa na pewno nie przeminą. 34 Strzeżcie się natomiast, aby wasze serca nie były obciążone obżarstwem, pijaństwem oraz troskami codzienności, aby ten dzień nie spadł na was znienacka 35 niczym sidło; bo zaskoczy wszystkich mieszkających na obliczu całej ziemi. 36 Czuwajcie zatem o każdym czasie i módlcie się, abyście byli zdolni uciec przed tym wszystkim, co ma się stać, i stanąć przed Synem Człowieczym. 37 Za dnia zaś nauczał w świątyni, a noce wychodził spędzać na górze zwanej Oliwną. 38 A cały lud budził się o świcie i przychodził słuchać Go w świątyni.