Klagelieder 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

Klagelieder 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pieśń żałobna o upadłej Jerozolimie

1 א Ach!* Jakże samotne siedzi – miasto [niegdyś] pełne ludzi. Stało się jak wdowa, [niegdyś] wielkie* między narodami, Księżniczka wśród prowincji* stała się przymusową robotnicą! 2 ב Gorzko płacze w nocy, a na jej policzku łzy. Nie ma pocieszenia od żadnego ze swych kochanków. Wszyscy jej przyjaciele zdradzili ją, stali się jej wrogami. 3 ג Na wygnanie poszedł Juda, na* cierpienie* i do wielkiej niewoli. Osiadł między narodami, nie znalazł wytchnienia; wszyscy jego prześladowcy dopadli go w wąskich przejściach.* 4 ד Drogi na Syjon w żałobie, bo brak zdążających na święto!* Wszystkie jego bramy spustoszone,* jego kapłani jęczą, jego dziewice zgnębione,* a on – w rozgoryczeniu. 5 ה Jego nieprzyjaciele byli na przedzie,* wrogom powiodło się, bo JHWH utrapił go z powodu jego licznych przestępstw.* Jego dzieci poszły w niewolę przed obliczem nieprzyjaciela. 6 ו I odszedł od córki Syjonu* cały jej splendor. Jej książęta stali się jak jelenie: nie znalazły pastwiska i uchodzą bez siły przed tropicielem.* 7 ז Jerozolima wspomniała dni swego cierpienia i swojej tułaczki,* wszystkie swe kosztowności, które miała od dawna. Gdy jej lud wpadł w rękę nieprzyjaciela i nikt nie przyszedł jej z pomocą, widzieli ją jej nieprzyjaciele* – śmiali się z jej zagłady.* 8 ח Ciężko zgrzeszyła Jerozolima, dlatego stała się nieczysta.* Wszyscy jej czciciele pogardzili nią, bo zobaczyli jej nagość. Ona również wzdycha i odwraca się tyłem. 9 ט Jej nieczystość* – na jej spódnicy, nie pamiętała swojej przyszłości. Strasznie też się stoczyła, nie ma pocieszyciela. Wejrzyj, JHWH, na moją niedolę, gdyż wróg się wywyższa. 10 י Wróg wyciąga swą rękę po wszystkie jej kosztowności,* bo widziała narody wchodzące do jej świątyni, o których przykazałeś: Nie wejdą do twego [miejsca] zgromadzenia.* 11 כ Cały jej lud jęczy, poszukując chleba, oddają swe kosztowności za pokarm – dla zachowania duszy:* Wejrzyj, JHWH, i zobacz, jak jestem wzgardzona. 12 ל Nie obchodzi was wszystkich przechodzących drogą? Spójrzcie i zobaczcie: Czy jest ból jak mój ból, który został mi zadany, który sprowadził na mnie JHWH w dniu żaru swojego gniewu? 13 מ Z wysoka posłał ogień w moje kości i [ten] je pokonał.* Rozciągnął sieć na moje nogi i obrócił mnie do tyłu. Zesłał na mnie zniszczenie, omdlewam cały dzień. 14 נ Zawiązane jest jarzmo moich przestępstw* – związane Jego ręką. Podniesione zostały na moją szyję* – sprawił, że załamała się moja siła. Pan wydał mnie w ręce tych, którym nie mogę sprostać. 15 ס Zakpił z mych wszystkich walecznych Pan w moim obrębie. Zwołał przeciw mnie zgromadzenie, aby złamać mego młodzieńca. Pan podeptał tłocznię dziewicy, córce judzkiej. 16 ע Z tego powodu ja płaczę, moje oko, moje oko spływa wodą, bo daleki ode mnie pocieszyciel, ktoś, kto pokrzepiłby moją duszę, zniszczeni zostali moi synowie, gdyż wróg był potężny. 17 פ Syjon wyciąga swoje ręce – brak mu pocieszenia, JHWH przykazał o Jakubie, by otoczyli go jego wrogowie, Jerozolima stała się nieczysta pomiędzy nimi. 18 צ JHWH okazał się sprawiedliwy; tak, Jego ustom byłem nieposłuszny. Słuchajcie, wszystkie ludy, i zobaczcie mój ból: moje dziewice i moi młodzieńcy poszli do niewoli. 19 ק Wołałam moich kochanków – oni mnie zdradzili! Moi kapłani i moi starsi pomarli w mieście, gdyż szukali dla siebie żywności, aby odzyskać [siły] dla swych dusz.* 20 ר Wejrzyj, JHWH, gdyż jestem w ucisku! Moje wnętrze wzburzone, moje serce przewraca się we mnie, bo byłam bardzo nieposłuszna. Na ulicy osieraca miecz, a dom jest niczym śmierć. 21 ש Słuchali, że ja jęczę, brak mi pocieszenia. Wszyscy moi wrogowie słuchali, cieszyli się z mego nieszczęścia, że Ty to uczyniłeś – sprowadziłeś dzień zapowiedziany. Niech im się stanie, jak mnie! 22 ת Niech całe ich zło przyjdzie przed Ciebie i nawiedź ich, jak nawiedziłeś mnie za wszystkie moje przestępstwa. Tak, liczne są moje westchnienia, a moje serce jest słabe.