Römer 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 My zaś, mocni, powinniśmy nosić słabości niemocnych, a nie dogadzać sobie samym. 2 Każdy z nas niech bliźniemu sprawia przyjemność – dla dobra, ku zbudowaniu. 3 Gdyż i Chrystus nie sobie samemu dogadzał, ale jak napisano: Zniewagi znieważających Ciebie spadły na Mnie. 4 Cokolwiek bowiem uprzednio napisano, napisano dla naszego pouczenia, abyśmy przez wytrwałość i przez pociechę [płynącą z] Pism mieli nadzieję. 5 A Bóg wytrwałości i pociechy niech wam sprawi, abyście byli jednej myśli względem siebie nawzajem wzorem Chrystusa Jezusa, 6 abyście jednomyślnie, jednymi ustami chwalili Boga i Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa. 7 Dlatego przygarniajcie jedni drugich, jak i Chrystus przygarnął was dla chwały Boga. 8 Mówię bowiem, że Chrystus stał się sługą obrzezania ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice [dane] ojcom 9 i aby narody ze względu na miłosierdzie oddały chwałę Bogu, jak napisano: Dlatego będę Cię wyznawał wśród narodów i śpiewał Twojemu imieniu. 10 I znowu mówi: Cieszcie się, narody, wraz z Jego ludem.* 11 I znów: Uwielbiajcie Pana, wszystkie narody, i niech Go wysławiają wszystkie ludy!* 12 I znów Izajasz mówi: Nastanie korzeń Jessaja, który też został ustanowiony, by rządzić narodami; w Nim narody będą pokładać nadzieję. 13 A Bóg nadziei niech was wypełni wszelką radością i pokojem, gdy [trwacie] w wierze, po to, byście obfitowali w nadziei, w mocy Ducha Świętego. 14 Ja sam zaś, moi bracia, jestem przekonany co do was, że i wy pełni jesteście dobroci, napełnieni wszelkim poznaniem, zdolni też jedni drugich pouczać. 15 Odważniej zaś napisałem wam tu i ówdzie, jako ten, który wam przypomina, [a to] ze względu na łaskę daną mi przez Boga, 16 abym był dla narodów sługą* Chrystusa Jezusa, sprawującym świętą służbę [zwiastowania] ewangelii Bożej, aby narody stały się przyjemną ofiarą, uświęconą w Duchu Świętym.* 17 Mam zatem chlubę w Chrystusie Jezusie w tym, co odnosi się do Boga. 18 Nie odważę się bowiem czegokolwiek powiedzieć o tym, czego Chrystus nie dokonał przeze mnie dla posłuszeństwa pogan, czy to słowem, czy czynem, 19 w mocy znaków i cudów, w mocy Ducha Bożego, tak że od Jerozolimy i okolic* aż po Illirię* dopełniłem [dzieła zwiastowania] ewangelii Chrystusa.* 20 W ten to sposób stawiam sobie za punkt honoru* głosić ewangelię nie tam, gdzie już wspominano imię Chrystusa, abym nie budował na cudzym fundamencie, 21 lecz jak napisano: Zobaczą [Go] ci, którym o Nim nie głoszono, a ci, którzy nie usłyszeli, zrozumieją.

Apostoł o swoich zamiarach

22 Dlatego też wielokrotnie miałem przeszkody w przyjściu do was;* 23 teraz jednak, nie mając już miejsca w tych stronach, a [jednocześnie] od wielu lat żywiąc pragnienie przyjścia do was, 24 mam nadzieję, że po drodze, gdy będę szedł do Hiszpanii, odwiedzę was i że przez was zostanę tam wysłany,* gdy się przedtem wami po trosze nacieszę. 25 Teraz zaś idę do Jerozolimy, aby usłużyć świętym. 26 Macedonia bowiem i Achaja uznały za słuszne zebrać pewną składkę na ubogich spośród świętych* w Jerozolimie. 27 Uznały za słuszne natomiast, bo też są ich dłużnikami, bo skoro narody dostąpiły udziału w ich [dobrach] duchowych, dłużni są usłużyć im w cielesnych. 28 Po załatwieniu tego i po przypieczętowaniu im tego owocu, wybiorę się przez wasze [strony] do Hiszpanii. 29 A wiem, że idąc do was, przyjdę w pełni Chrystusowego błogosławieństwa.* 30 Proszę was zaś, bracia, przez [wzgląd na] naszego Pana, Jezusa Chrystusa, oraz przez [wzgląd na] miłość Ducha, abyście dołączyli i wraz ze mną walczyli w modlitwach* o mnie do Boga, 31 abym został uratowany od nieposłusznych [wierze]* w Judei i aby moja posługa na rzecz Jerozolimy została dobrze przyjęta przez świętych, 32 tak bym z radością, za wolą Bożą, przyszedł do was i mógł się razem z wami odświeżyć.* 33 A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen.

Słowo Życia

1 Zatem my, utwierdzeni w wierze, mamy obowiązek wspierać słabych w ich zmaganiach, nie zaś myśleć tylko o sobie. 2 Każdy powinien dbać o dobro innych i wzmacniać ich duchowo. 3 Przecież i Chrystus nie dbał tylko o siebie. Czytamy bowiem: „Zniewagi tych, którzy Ciebie znieważają, spadły również na Mnie”. 4 To, co od dawna zawarte jest w Piśmie, zostało zapisane również ze względu na nas, abyśmy ucząc się cierpliwości i czerpiąc zachętę z Pisma, wzmacniali nadzieję na przyszłość. 5 Niech więc Bóg—źródło cierpliwości i zachęty—pomoże wam traktować siebie nawzajem tak, jak to robił Chrystus. 6 Wtedy wszyscy jednomyślnie będziemy wielbić Boga—Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa.

Powód do radości pogan

7 Okazujcie sobie akceptację, tak jak Chrystus okazał ją wam, oddając przez to chwałę Bogu. 8 On przyszedł do Izraela jako sługa, aby potwierdzić, że Bóg jest wierny i dotrzymuje obietnic danych przodkom. 9 Przyszedł również po to, aby poganie wielbili Boga za okazaną im miłość. Pismo mówi bowiem: „Z tego powodu poganie będą Cię wielbić i śpiewać pieśni na cześć Twojego imienia”. 10 W innym zaś miejscu napisano: „Radujcie się poganie razem z Jego narodem”, 11 a także: „Chwalcie Pana, wszystkie narody, uwielbiajcie Go wszystkie ludy”. 12 Prorok Izajasz powiedział: „Przyjdzie potomek Jessego, który będzie królem nad poganami. W Nim poganie pokładać będą nadzieję”. 13 Niech więc Bóg, który obdarza ludzi nadzieją, napełnia radością i pokojem wszystkich was, którzy Mu wierzycie. Niech daruje wam również nadzieję płynącą z mocy Ducha Świętego.

Paweł—posłany do pogan

14 Przyjaciele, jestem przekonany, że macie w sobie życzliwość dla innych. Macie też niezbędną wiedzę i możecie pomagać sobie nawzajem. 15 Nie wahałem się jednak zwrócić waszej uwagi na tych kilka spraw, bo wiem, że wystarczy tylko wam o tym przypomnieć. Dzięki Bożej łasce 16 jestem bowiem sługą Jezusa Chrystusa posłanym do pogan, aby głosić im dobrą nowinę i aby Duch Święty przemienił ich w wonną ofiarę dla Boga. 17 Jestem dumny z tego, czego dokonał przeze mnie Jezus Chrystus w tej Bożej służbie 18 i nie ośmielę się mówić o czymkolwiek innym. Pragnę tylko opowiadać o tym, czego Bóg dokonał przeze mnie, prowadząc pogan do posłuszeństwa Mu. A działał On przez moje słowa i czyny 19 oraz przez cudowne znaki dokonywane mocą Ducha Świętego. W ten sposób rozniosłem dobrą nowinę o Chrystusie od Jerozolimy aż po Ilirię. 20 A zawsze zależało mi na tym, aby głosić Chrystusa tam, gdzie wieść o Nim jeszcze nie dotarła. Nie chciałem bowiem wchodzić na teren czyjejś służby, 21 ale pragnąłem działać według słów Pisma: „Zobaczą Go i poznają ci, którzy Go nigdy nie widzieli ani nigdy o Nim nie słyszeli”.

Plany odwiedzenia Rzymu

22 Teraz wiecie już, dlaczego jeszcze nigdy was nie odwiedziłem. 23 Ale skończyłem już tutaj moją pracę i nareszcie, po tak wielu latach, gotów jestem do was przyjechać. 24 Wybieram się bowiem do Hiszpanii i chciałbym po drodze was zobaczyć. Mam też nadzieję, że gdy się wami nacieszę, wyprawicie mnie w dalszą podróż.

Chrześcijańska pomoc

25 Teraz udaję się do Jerozolimy z pomocą materialną dla wierzących. 26 Kościoły Macedonii i Grecji postanowiły bowiem wesprzeć tamtejszych wierzących, którzy są w potrzebie. 27 Zapragnęły tego, bo mają wobec nich dług wdzięczności: skoro jako poganie mają udział w ich dobrach duchowych, powinni zadbać o ich potrzeby materialne. 28 Gdy tylko przekażę ich dar i doprowadzę sprawę do końca, odwiedzę was w drodze do Hiszpanii. 29 A jestem przekonany, że przyjadę do was z błogosławieństwem Chrystusa. 30 Bardzo was jednak proszę—ze względu na naszego Pana, Jezusa Chrystusa, i na miłość Ducha Świętego—abyście udzielili mi pomocy modląc się za mnie do Boga. 31 Proście Go, aby uchronił mnie przed wrogami w Judei i aby wierzący w Jerozolimie życzliwie przyjęli ofiarowaną im pomoc. 32 Módlcie się również o to, abym—zgodnie z wolą Pana—przybył do was z radością w sercu i abyśmy mogli nawzajem się pokrzepić. 33 Niech Bóg, który obdarza ludzi pokojem, będzie z wami wszystkimi. Amen!

Römer 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Słowo Życia

Apostoł o swoich zamiarach

Powód do radości pogan

Paweł—posłany do pogan

Plany odwiedzenia Rzymu

Chrześcijańska pomoc